California Appellate Court herdefinieert Good Samaritan Laws

Volgens een uitspraak van het Californische hof van beroep in 2007, werd de barmhartige Samaritaanse wet vrijwel geheel afgeschaft, waardoor degenen die anderen helpen het risico liepen op aansprakelijkheid en wettelijke schadevergoeding. De controversiële beslissing werd in december 2008 bevestigd door het Californische hooggerechtshof.

Terwijl het lezen van de wet suggereert dat goede Samaritanen beschermd zijn tegen wettelijke aansprakelijkheid, zijn er beperkingen aan wie kan ingrijpen als Samaritaan, zelfs in levensbedreigende situaties.

Bescherming voor onbaatzuchtige handelingen

Goede Samaritaanse wetten zijn bedoeld om leken te beschermen die, om geen andere reden dan vriendelijkheid, een medemens in nood te hulp komen. Het algemene concept is dat, zolang u hulp verleent zonder een verwachting van betaling of beloning, u immuun bent voor aansprakelijkheid als letsel, materiële schade of zelfs overlijden optreedt. De wetten kunnen variëren, maar elke staat in de Verenigde Staten heeft een vorm van barmhartige Samaritaanse wetgeving.

Een uitspraak op 21 maart 2007 door het California Court of Appeal, Second Appellate District / Division 3 heeft de wet van de staat echter beperkt door vast te stellen dat alleen degenen die 'spoedeisende medische zorg' verlenen, worden beschermd tegen schade.

Hoewel de term op het eerste gezicht onschuldig genoeg lijkt, heeft de definitie van het hof van beroep vele juridische deskundigen en ethici blijven verdelen.

Noodgezondzorg definiëren

Het probleem dat veel mensen hebben met de uitspraak van de rechtbank is dat het nauw definieert wat 'medische noodhulp' betekent. In hun uitspraak verklaarde de rechtbank dat de term geen acties met betrekking tot redding omvatte, maar alleen die met betrekking tot het verlenen van medische zorg.

De uitspraak was in reactie op een zaak waarin een leken redder genaamd Lisa Torti een gewond slachtoffer, Alexandra Van Horn, uit een auto trok waarvan Torti dacht dat die in brand zou vliegen. Als gevolg van de redding was Van Horn verlamd. De advocaten van de aanklager voerden aan dat de acties van de Torti onnodig de verlamming veroorzaakten en dat de juiste actie zou zijn geweest te wachten tot opgeleide paramedici ter plekke waren aangekomen.

Hoewel Torti een eerste samenvattingsvonnis vroeg en won van een hogere rechter, werd het besluit later vernietigd door het hof van beroep, gedeeltelijk gebaseerd op het gebruik van de term 'medisch'.

Juridische interpretatie van medische zorg

De originele Barmhartige Samaritaanse wet in Californië is opgenomen als onderdeel van afdeling 2.5 van de California Health and Safety Code. Afdeling 2.5 heeft onder meer betrekking op medische hulpdiensten voor de staat. Op het moment van de redding in 2004 luidde de status in afdeling 2.5 met betrekking tot de bescherming van de barmhartigen Samaritanen als volgt:

Oorspronkelijk statuut 1799.102

"Niemand die te goeder trouw, en niet ter compensatie, spoedeisende hulp verleent in een noodsituatie, is aansprakelijk voor alle civiele schade die voortvloeit uit een handeling of nalaten. De plaats van een noodsituatie omvat niet de spoedeisende hulpafdelingen en andere plaatsen waar medische zorg wordt meestal aangeboden."

Volgens het vonnis van het Hof van Beroep betekende het woord "medisch" dat alleen medische zorg die wordt verleend op de plaats van een noodsituatie onder de wet valt. Het verplaatsen van een slachtoffer naar een veiliger locatie was volgens de rechtbank geen medische zorg, maar een redding. In een split 4 tot 3 beslissing effende het Californische Hooggerechtshof de weg voor Van Horn, het slachtoffer, om Torti, de barmhartige Samaritaan, aan te klagen.

Bij de verdediging van de uitspraak van de rechtbank verklaarde justitie H. Walter Croskey: "Er kunnen zich omstandigheden voordoen waarin iemand van zijn huidige locatie naar de medische wereld wordt overgeplaatst, bijvoorbeeld wanneer een slachtoffer van koolmonoxidevergiftiging naar een andere bron moet worden verplaatst Wij beweren niet dat de handeling van het bewegen van een persoon is nooit de uitlevering van spoedeisende medische zorg, alleen dat het niet in dit geval was."

Daarentegen vonden de drie rechters in de minderheid dat, terwijl Torti fouten maakte die een rechtszaak rechtvaardigen, zij geen reden zagen om de wet te herinterpreteren.

California's New Law

Als reactie op de verontwaardiging van legale activisten hebben de wetgevers van Californië het gedeelte van het statuut onmiddellijk herschreven om de bedoeling van de wet beter weer te geven:

Gewijzigd Statuut 1799.201

"Niemand die te goeder trouw, en niet voor compensatie, een noodsituatie veroorzaakt medische of niet-medische zorg of bijstand op de plaats van een noodsituatie is aansprakelijk voor civiele schade die voortvloeit uit een handeling of nalaten anders dan een handelen of nalaten dat grove nalatigheid of opzettelijk of moedwillig wangedrag vormt."

De wetgever had gehoopt de al lang bestaande bescherming te versterken door te stellen: "Het is de bedoeling van de wetgevende macht om andere mensen aan te moedigen om vrijwillig, zonder compensatie, anderen in nood te helpen tijdens een noodsituatie, terwijl ze ervoor zorgen dat die vrijwilligers die zorg of hulp verlenen Verantwoordelijk handelen."

Ondanks de kennelijke ommekeer heeft de gewijzigde wetgeving nog steeds leemische gebreken.

Uitsluitingen en conflicten

Het grootste probleem met het gewijzigde statuut is dat iedereen wordt uitgesloten van wie het handelen (of nalaten) een "grove nalatigheid" vormt. In juridische termen is grove nalatigheid de bewuste en vrijwillige veronachtzaming van de noodzaak om redelijke zorg te gebruiken, die waarschijnlijk te voorzien letsel of schade zal veroorzaken.

Hoewel je zou kunnen beweren dat de barmhartige Samaritanen, door de aard van hun acties, waarschijnlijk geen grove nalatigheid hebben bij het verlenen van noodhulp, is er genoeg 'bewegingsruimte' in de taal om bezorgdheid te veroorzaken.

In een situatie van leven en dood, kan de keuze om te handelen soms leiden tot onbedoelde schade als de Barmhartige Samaritaan een ongetraind medisch beroep is. Als zodanig kan worden gesteld dat elke medische fout "grove nalatigheid" kan zijn als de verdachte niet in staat is om dat te bewijzen niet acteren zou tot een slechtere uitkomst hebben geleid. Soms kunnen zelfs de beste medische experts dit niet vaststellen.

In een dergelijk geval is het voor een aanklager gemakkelijk om de actie van een Samaritaan als een proces te beschouwen als roekeloos, vooral als de schade blijvend of ernstig is.

Het is belangrijk om erop te wijzen dat de uitsluiting in verband met grove nalatigheid en opzettelijk of moedwillig wangedrag alleen bestaat in de subsectie gewijd aan leken. Off-duty professionals, zoals brandweerlieden of politieagenten, worden volledig beschermd volgens de gewijzigde statuten.

Bovendien kunt u volgens de huidige wet schuldig worden bevonden aan nalatigheid als u een reddingspoging onderneemt en deze dan zonder specifieke reden verlaat.

Hoe te reageren in een noodgeval