Diabetes Insipidus: symptomen, oorzaken, diagnose, behandeling
Inhoudsopgave:
What is Diabetes Insipidus? (Oktober 2024)
Diabetes insipidus (DI) is een zeldzame aandoening waarbij het lichaam vloeistoffen niet goed kan reguleren. Dit kan leiden tot ernstige uitdroging. Mensen met DI hebben over het algemeen een intense dorst en passeren veel meer urine dan normaal vanwege een hormonale afwijking.
Overzicht
Ondanks de gelijkaardige namen is DI niet gerelateerd aan de meer algemene diabetes mellitus (a.k.a. "suikerziekte") waarbij het lichaam niet in staat is om glucose te reguleren.
Vier vormen van DI bestaan, afhankelijk van wat de hormonale ontregeling veroorzaakt. De verschillende soorten zijn:
- Centrale diabetes insipidus
- Nefrogene diabetes insipidus
- Dipsogene diabetes insipidus, ook wel primaire polydipsie genoemd
- Zwangerschapsdiabetes insipidus
DI is een zeldzame aandoening. In de Verenigde Staten worden er elk jaar minder dan 20.000 mensen gediagnosticeerd. Mensen van elke leeftijd kunnen het hebben, maar het risico is aanzienlijk hoger na de leeftijd van 40.
Dus hoe verschilt vloeistof regulatie als je diabetes insipidus hebt? Wanneer het vloeistofregulatiesysteem van uw lichaam goed werkt, filteren de nieren uw bloed en nemen afvalstoffen en extra vloeistoffen weg, die dan urine zijn. Meestal produceert u ergens tussen één en twee liter urine per dag.
Vanuit de nieren reist de urine door kleine buisjes, ureters genaamd, naar de blaas, waar het wordt bewaard tot de blaas vol raakt en je moet urineren.
Een hormoon genaamd vasopressine is de sleutel tot deze processen.
Vasopressine wordt geproduceerd door de hypothalamus, een kleine klier aan de basis van uw hersenen. Het wordt vervolgens opgeslagen in de hypofyse, die zich in de buurt van de hypothalamus bevindt, en wordt afgegeven in uw bloedbaan wanneer uw lichaamsvloeistofniveau laag is.
In de bloedbaan vertelt vasopressine uw nieren minder vocht te absorberen, wat betekent dat ze minder urine aanmaken.
De hypofyse geeft minder vasopressine af, of zelfs helemaal geen, wanneer u hogere vloeistofniveaus hebt. Op die momenten produceer je meer urine.
In DI werkt dit systeem niet correct.
symptomen
Symptomen van DI zijn onder andere:
- Extreme dorst
- Extreem hoge output van urine die "slap" is (heeft weinig of geen kleur of geur)
- Noodzaak om 's nachts op te staan om te plassen
- bedplassen
De hoeveelheid overmatige urine varieert per individu en per type DI. Een gezonde volwassene passeert meestal minder dan drie liter per dag, terwijl iemand met DI wel vijf tot tien keer zoveel kan produceren.
Onbehandelde di kan leiden tot uitdroging, dus het is belangrijk om ook op deze symptomen te letten. Ze bevatten:
- Dorst
- Vermoeidheid
- Droge huid
- Misselijkheid
- traagheid
- Duizeligheid
- Verwarring
Traagheid, duizeligheid en verwarring kunnen tekenen zijn van ernstige uitdroging, waarvoor onmiddellijke medische zorg vereist is. Zonder de juiste behandeling kan dit leiden tot epileptische aanvallen, hersenbeschadiging en zelfs de dood.
DI kan ook een onbalans van elektrolyten in uw bloed veroorzaken. Elektrolyten zijn mineralen die belangrijk zijn voor het behoud van de juiste vochtbalans in uw lichaam. Symptomen van elektrolytenonbalans zijn onder andere:
- Lethargie of vermoeidheid
- Misselijkheid
- Verlies van eetlust
- Spierkrampen
- Verwarring
Bij baby's en jonge kinderen kunnen DI-symptomen moeilijk te herkennen zijn omdat het kind niet in staat is om over hun dorst te communiceren.
Samen met dorst en overmatige urine kunnen ze de volgende symptomen hebben:
- Moeite met slapen
- Onverklaarbare fussiness
- Koorts
- braken
- Diarree
- Vertraagde groei
- Gewichtsverlies
Als uw kind een van deze symptomen heeft, overleg dan met uw kinderarts. Krijg onmiddellijke medische zorg voor uw kind als u uitdroging vermoedt.
Oorzaken
Hoewel alle diabetes insipidus ontregeling van vasopressine veroorzaakt, kan die ontregeling door veel verschillende factoren worden veroorzaakt. De oorzaak van die ontregeling definieert elk van de vier soorten DI.
Centrale diabetes Insipidus
Centrale DI is het resultaat van schade aan de hypothalamus of hypofyseklieren.
Omdat die klieren beide een rol spelen bij de productie, opslag en afgifte van het hormoon, kan schade het systeem verstoren. Dat zorgt ervoor dat de nieren teveel vocht uit het bloed filteren, wat leidt tot overmatig urineren.
De klieren kunnen beschadigd raken door:
- Hoofd wond
- Chirurgie
- Infectie
- Ontsteking
- Hersentumors
In sommige gevallen wordt centrale DI echter veroorzaakt door een genetisch defect dat resulteert in problemen met de productie van vasopressine. Het is ook mogelijk om centrale DI te hebben zonder een identificeerbare oorzaak.
Nefrogene diabetes Insipidus
Bij nefrogene DI ligt het probleem niet bij de hersenen, maar bij de nieren zelf. Om verschillende redenen reageren ze niet zoals ze zouden moeten zijn op vasopressine en daarom verwijderen ze altijd grote hoeveelheden vocht uit uw bloed.
De nieren kunnen zich op deze manier gedragen vanwege een aantal factoren, waaronder:
- Genetische make-up
- Genetische mutatie
- Chronische nierziekte
- Nierinfectie of cysten
- Sommige kankers
- Verstopping van de urinewegen
- Hoog calciumgehalte in het bloed
- Lage kaliumspiegels in het bloed
- Bepaalde medicijnen, vooral lithium
- Andere ziekten, waaronder amyloïdose, het Sjogren-syndroom en het Bardet-Biedl-syndroom
In sommige gevallen zijn artsen niet in staat om de oorzaak van nefrogene DI te bepalen.
Dipsogene diabetes Insipidus
Deze vorm van DI treedt op vanwege een defect in het dorstmechanisme - het signaal van je lichaam dat je moet opnemen in vloeistoffen - dat zich in je hypothalamus bevindt. Dit defect maakt je abnormaal dorst de hele tijd.
Als iemand overdreven dorstig is, hebben ze de neiging om veel meer te drinken dan normaal. Hun hoge vloeistofinname zorgt ervoor dat het lichaam minder vasopressine afgeeft en dat de nieren meer urine produceren.
Net als in centrale DI, kan het thirst-mechanisme van de hypothalamus worden beschadigd door:
- Hoofd wond
- Chirurgie
- Infectie
- Ontsteking
- Hersentumors
Mensen kunnen ook vatbaar zijn voor dipsogenic DI door bepaalde medicijnen of mentale gezondheidsproblemen.
Zwangerschapsdiabetes Insipius
Gestational DI treedt op tijdens de zwangerschap en kan worden veroorzaakt door twee verschillende factoren:
De placenta produceert een enzym dat vasopressine in het lichaam van de moeder afbreekt, wat leidt tot buitensporige urine omdat de nieren te veel vocht uit de bloedbaan halen.
Het lichaam van de moeder produceert hoge niveaus van een stof genaamd prostaglandine, waardoor de nieren minder snel reageren op vasopressine, net als bij nefrogene DI.
In veel gevallen van zwangerschapsdiabetes zijn de symptomen mild en niet erg merkbaar, vooral omdat de zwangerschap zelf veel vrouwen ertoe aanzet vaak te plassen. Uitdroging tijdens de zwangerschap kan echter leiden tot complicaties, waaronder:
- Neurale buisdefecten
- Laag vruchtwater
- Vroeggeboorte
Als u zwangerschapsdiabetes vermoedt, zorg er dan voor dat u gehydrateerd blijft en neem onmiddellijk contact op met uw arts.
Omdat het wordt veroorzaakt door zwangerschapsgerelateerde factoren, verdwijnt zwangerschapsdiabetes meestal zodra de baby is geboren, maar het is waarschijnlijk dat dit bij toekomstige zwangerschappen terugkomt.
Diagnose
Wanneer uw arts vermoedt dat u een of andere vorm van DI heeft, kunt u verwachten dat het diagnoseproces een combinatie van het volgende omvat:
- Lichamelijk onderzoek om te zoeken naar tekenen van uitdroging
- Uw symptomen en medische geschiedenis
- Gezinsgeneeskunde, als het DI of relevante symptomen bevat
- Urinetests, om te zien of de urine verdund of geconcentreerd is
- Bloedonderzoek, wat kan helpen bij het bepalen van het type DI
- Fluid deprivation test, om de hoeveelheid urine te bepalen die je passeert
- MRI (Magnetic Resonance Imaging), om problemen met de hypothalamus of hypofyseklieren te vinden
Het type DI dat je hebt is belangrijk om te weten, omdat het helpt de loop van de behandeling en het management te bepalen.
Behandeling
DI wordt vaak behandeld door nefrologen, artsen die zijn gespecialiseerd in nieraandoeningen of endocrinologen, die gespecialiseerd zijn in aandoeningen die verband houden met de hormoonproducerende klieren (waaronder de hypothalamus en de hypofyse).
De belangrijkste behandeling voor DI is voldoende vloeistof drinken om uitdroging te voorkomen. Maar daarnaast is de behandeling afgestemd op het specifieke type DI.
- Centrale DI kan worden behandeld met een door de mens gemaakt hormoon, desmopressine, dat vergelijkbaar is met vasopressine. Het is verkrijgbaar als een pil, een neusspray of een injectie.
- Behandeling voor nefrogene DI is gericht op de onderliggende oorzaak van de aandoening, indien mogelijk. Dit kan betekenen het verwijderen van een urinestop, het stopzetten van een medicatie of het normaliseren van de bloedspiegels van calcium of kalium. Het kan ook worden behandeld met medicijnen die het urinevolume verlagen, waaronder aspirine, ibuprofen en bepaalde diuretica die thiaziden worden genoemd. Thiaziden verhogen typisch de urineproductie, maar bij mensen met een nefrotische DI hebben ze het omgekeerde effect.
- Dipsogenic DI heeft nog geen effectieve behandelingen, dus symptoombestrijding is essentieel. Artsen raden aan te zuigen op ijs chips of zuur snoepjes om veel speeksel in de mond te houden, wat de dorst kan helpen verminderen. Kleine doses desmopressine voor het slapen gaan kunnen het aantal keren verminderen dat mensen moeten opstaan en moeten plassen. Uw arts kan in eerste instantie de natriumspiegels in uw bloed willen controleren.
- Desmopressine wordt vaak voorgeschreven voor een omhulsel van gestational DI, ook. Het kan zelfs helpen in de gevallen waarin het placenta-enzym vasopressine vernietigt, omdat het enzym niet hetzelfde effect op het synthetische hormoon heeft.
omgaan
Omdat uitdroging een echte en ernstige zorg is, is het belangrijk om de gewoonte aan te nemen om meer te drinken. Het meenemen van een fles water of extra dranken als je niet thuis bent, kan helpen. Je kunt ook de hitte vermijden, zodat je geen vocht verliest door zweet. Koelingproducten kunnen een goed idee zijn als u de hitte niet kunt vermijden of als u traint.
Laat de mensen met wie u veel tijd doorbrengt weten dat u vatbaar bent voor uitdroging en zorg ervoor dat zij bekend zijn met de symptomen, zodat zij snel medische zorg voor u kunnen krijgen als dat nodig is.
DI is vaak een chronische aandoening. Anders dan het drinken van extra vloeistoffen, hebben onderzoekers geen voedings- of voedingswijzen gevonden om DI te behandelen of te voorkomen. Echter, met de juiste diagnose en behandeling, zijn de meeste mensen die het hebben in staat om hun symptomen te beheersen en een normaal leven te leiden.
Heeft deze pagina je geholpen? Bedankt voor uw feedback! Wat zijn jouw zorgen? Artikel Bronnen- NIH National Institute of Diabetes and Digestive and Kidney Diseases. Diabetes insipidus.
Hondsdolheid: symptomen, oorzaken, diagnose, behandeling en preventie
Rabiës kunnen worden voorkomen met vaccins of worden behandeld met medicijnen als je bent gebeten door een hondsdolle beest. Meer informatie over de symptomen en hoe rabiës wordt verspreid.
Straling Pneumonitis: symptomen, oorzaken, diagnose en behandeling
Stralingspneumonitis is een veel voorkomende complicatie bij de behandeling van kanker. Wat zijn de symptomen en oorzaken en hoe wordt het gediagnosticeerd en behandeld?
Huidzweren: symptomen, oorzaken, diagnose en behandeling
Huidzweren zijn open, kraterachtige wonden. Lees meer over de verschillende soorten huidulcers, waardoor ze ontstaan en hoe u ze het beste kunt voorkomen en behandelen.