Straling Pneumonitis: symptomen, oorzaken, diagnose en behandeling

Stralingspneumonitis is een ontsteking van de longen als gevolg van bestralingstherapie of stereotactische lichaamstransmotherapie (SBRT) voor kanker. Deze bijwerking van bestralingstherapie treedt op bij ongeveer een kwart van de mensen die via radiotherapie voor longkanker gaan, maar kan ook het gevolg zijn van bestraling op de borst voor borstkanker, lymfomen, thymus tumoren of slokdarmkanker. Symptomen treden meestal 2 maanden tot 3 maanden na het voltooien van bestralingstherapie op en kunnen omvatten kortademigheid, pijn op de borst (vaak scherp), hoest en koorts. De aandoening kan vaak worden gediagnosticeerd met een thoraxfoto, maar een hoge verdenkingsindex is belangrijk om de diagnose niet te missen. Bij behandeling met steroïden herstellen de meeste mensen zonder blijvende effecten. Dat gezegd hebbende, zonder behandeling kan de aandoening resulteren in longfibrose (littekens) van de longen. Gelukkig heeft recent onderzoek aangetoond dat het antibioticum Biaxin (clarithromycine) stralingspneumonitis kan verminderen, tenminste voor mensen met longkanker die het gespecialiseerde type bestralingstherapie ondergaan dat bekend staat als SBRT.

symptomen

Het is belangrijk om op de hoogte te zijn van stralingspneumonitis, omdat de symptomen erg kunnen lijken op die veroorzaakt door longkanker alleen, of kunnen worden aangezien voor een infectie zoals longontsteking. Veel mensen tolereren eenvoudig deze symptomen zoals verwacht, maar straling-pneumonitis is een goede herinnering dat u met uw oncoloog moet praten over de symptomen die u opmerkt. Zoals opgemerkt, zullen de symptomen het meest waarschijnlijk 2 maanden tot 3 maanden na bestraling optreden, maar kunnen optreden in slechts een maand, of niet tot 12 maanden na voltooiing.Veel voorkomende symptomen zijn:

• Kortademigheid die meestal meer opvallend is bij lichaamsbeweging
• Pijn op de borst, met name pijn op de borst die verergert bij het ademen (borstpijn op de borst)
• Een hoest die droog kan zijn of slijm kan produceren (aangezien veel mensen met longkanker soms hoesten, is het belangrijk om elke verandering in uw hoest op te merken, of deze frequenter, harder of ongemakkelijker is)
• Lichte koorts

In sommige gevallen zijn er geen symptomen aanwezig en wordt de diagnose gesteld door het optreden van een ontsteking op een thoraxfoto alleen. In andere gevallen kunnen de symptomen ernstig zijn, met ernstige ademnood die kan lijken op het volwassen respiratoir distress-syndroom.

Oorzaken en risicofactoren

Straling zorgt ervoor dat de longen minder van de stof produceren surfactant. Surfactant werkt om de longen groter te houden wanneer we uitademen en vergroot het oppervlak van de longen dat beschikbaar is voor de uitwisseling van zuurstof en koolstofdioxide. Het is het gebrek aan oppervlakteactieve stoffen bij te vroeg geboren baby's, wat vaak resulteert in ademnood.

Sommige mensen lopen meer risico dan anderen om stralingspneumonitis te ontwikkelen. Omstandigheden die het risico vergroten, zijn onder andere:

• Gelijktijdige (wat tegelijkertijd betekent) bestralingstherapie en chemotherapie. Stralingspneumonitis (RP) komt vaker voor bij mensen die gelijktijdige bestraling en chemotherapie ontvangen dan bij patiënten die opeenvolgende (op verschillende tijdstippen) bestraling en chemotherapie ontvangen. Als dit alarmerend is, is het belangrijk om naar andere factoren dan deze complicatie te kijken. In een onderzoek uit 2009 ontdekten onderzoekers dat mensen met stadium 3-longkanker die gelijktijdige bestraling en chemotherapie ontvingen, de overleving na 5 jaar dubbel hadden. Andere studies hebben ook een verbeterde overleving gesuggereerd wanneer de behandelingen samen worden gebruikt.
• Mensen met andere longziekten, zoals COPD, lopen een verhoogd risico.
• Oudere mensen hebben meer kans op stralingspneumonitis dan jongere mensen.
• De hoeveelheid behandeld weefsel. Het risico van stralingspneumonitis neemt toe met het oppervlak van de borst die wordt behandeld. Het komt ook vaker voor als de middelste en onderste lobben van de longen worden behandeld dan bij de behandeling van longkwabben in de bovenkweek.
• Mensen die de chemotherapie drugs Paraplatin (carboplatine) en Taxol (paclitaxel) krijgen, ontwikkelen eerder stralingslongonitis.

Diagnose

Labotests kunnen tekenen van ontsteking vertonen, zoals een verhoogd aantal witte bloedcellen. Resultaten van een test die op een ontsteking lijkt, een sed-rate genoemd, kunnen ook niet-specifieke verhogingen boven normaal laten zien. Een thoraxfoto kan het kenmerkende uiterlijk van stralingspneumonitis tonen en kan erop wijzen dat u moet worden behandeld, ook als u geen symptomen heeft. Resultaten van borströntgenstralen correleren echter niet altijd met de mate van symptomen die een persoon ervaart.

Oximetrie kan een lage bloedoxygenatie vertonen en longfunctietests kunnen verminderde longvolumes en stijfheid van de longen aantonen.

Differentiële diagnose

Andere aandoeningen kunnen symptomen hebben die erg lijken op stralingspneumonitis, waaronder pneumonie, pulmonale embolieën (bloedstolsels in de benen die afbreken en naar de longen reizen), of de groei of verspreiding van kanker in de longen.

Behandeling

De behandeling is gericht op het verminderen van de ontsteking. Corticosteroïden, zoals prednison, worden gegeven totdat de ontsteking afneemt en vervolgens langzaam afneemt. Volgens een studie uit 2018 verminderde het gebruik van het antibioticum Biaxin (claritromycine) niet alleen het aantal mensen met longkanker die stralingspneumonitis ontwikkelden en die stereotactische lichaamsradiotherapie (SBRT) ondergingen, een type bestralingstherapie waarbij een hoge dosis straling wordt afgeleverd in een kleine hoeveelheid weefsel, maar leek de ontwikkeling bij veel mensen te voorkomen. Andere behandelingen kunnen worden gebruikt, afhankelijk van de locatie. Met straling-oesofagitis kunnen bijvoorbeeld medicijnen zoals protonpompremmers, veranderingen in dieet en lokale anesthetica om pijn te helpen worden gebruikt.

Prognose

Stralingspneumonitis verdwijnt meestal met behandeling en is slechts zelden dodelijk. Als het onbehandeld blijft of aanhoudt, kan het leiden tot longfibrose (littekens in de longen), een van de mogelijke bijwerkingen op de lange termijn van bestralingstherapie.

het voorkomen

Er wordt momenteel onderzoek gedaan naar manieren om het risico op stralingspneumonitis bij mensen die door straling gaan voor longkanker te verminderen. Tot dusver lijkt het erop dat de inname van soja-isoflavonen (eten van voedingsmiddelen op basis van soja zoals tofu) het risico op stralingspneumonitis kan verminderen. De manier waarop dit gebeurt is door afnemende ontsteking, dus het is onwaarschijnlijk dat de inname van voedsel op basis van soja het doel van bestralingstherapie zou verstoren en kankercellen zou elimineren, maar het is belangrijk om hierover met uw stralingsoncoloog te praten en andere suggesties kan hebben over het verlagen van uw risico. Voor degenen die stereotactische lichaamsradiotherapie (SBRT) zullen krijgen, kan het gebruik van Biaxin de ontwikkeling van stralingspneumonitis voorkomen, of de ernst ervan verminderen als het zich ontwikkelt.

Bottom Line

Stralingspneumonitis komt zeer vaak voor bij mensen die worden behandeld voor kanker zoals longkanker en borstkanker. Gelukkig lost de aandoening met de behandeling vaak op zonder stralingsfibrose te veroorzaken. Het belangrijkste dat u kunt doen, is u bewust zijn van de mogelijke symptomen en uw arts raadplegen als u een van deze symptomen ervaart. Een laatste opmerking is dat veel van de symptomen kunnen overlappen met symptomen van uw kanker of bijwerkingen van andere behandelingen. Praat altijd met uw arts over eventuele symptomen en wees uw eigen advocaat voor uw kankerzorg.U bent geen gehinnik of een probleempatiënt om deze bezorgdheid naar voren te brengen, en uw arts zal in plaats daarvan erkennen dat u een actieve en betrokken deelnemer bent in uw zorg.