Otitis media met effusie: het behandelen van vocht in het oor

Vocht in het oor, ook wel sereuze otitis media (SOM) of otitis media met effusie (OME) genoemd, is een opeenhoping van vocht achter het trommelvlies die kan optreden onder elke omstandigheid waarin de gehoorbuis verstoord is.

De gehoorbuis laat vloeistof uit het oor wegvloeien naar de achterkant van de keel. Als de gehoorbuis verstopt raakt, zal er vloeistof in de ruimte in het middenoor vast komen te zitten. Deze vloeistof wordt een uitstorting door uw zorgverleners. Naast oorinfecties kunnen verkoudheid en allergieën vaak leiden tot vocht in het oor als ontsteking of slijmvliezen voorkomen dat de gehoorbuis leegloopt.

Ontdek wat anders accumulatie zou kunnen veroorzaken, hoe het kan worden voorkomen en hoe de aandoening kan worden vastgesteld en behandeld.

Algemene oorzaken

Iedereen kan vocht in hun oren krijgen, maar het is waarschijnlijker dat het voorkomt bij kinderen vanwege de anatomie van hun gehoorbuis, die kleiner in diameter en meer horizontaal is dan de gehoorbuis van een volwassene.

Er zijn elk jaar ongeveer 2,2 miljoen gevallen van otitis media met effusie in de Verenigde Staten, en ongeveer 90 van de 100 kinderen zullen op een gegeven moment vochtig in hun oren worden voordat ze 5 of 6 jaar oud worden.

Alle gevallen van vocht in het oor worden veroorzaakt door een vorm van dysfunctie van de gehoorbuis die voorkomt dat uw buis van Eustachius afdoende leegloopt. Veel voorkomende oorzaken voor het ontwikkelen van vocht in het oor voor zowel volwassenen als kinderen zijn:

• allergieën
• Elke vorm van congestie, van een koud virus, vergelijkbare infectie of zelfs zwangerschap
• Vergrote sinusweefsel, neuspoliepen, amandelen en adenoïden, of andere gezwellen die de gehoorbuis blokkeren (meestal veroorzaakt door chronische sinusitis)
• Blootstelling aan chemische irriterende stoffen, vooral sigarettenrook
• Schade aan de gehoorbuis door straling voor hoofd- en nekkanker of eerdere operaties die de gehoorbuis kunnen doorsnijden (zeldzaam)
• Barotrauma in de oren (snelle veranderingen in omgevingsluchtdruk zoals bij vliegreizen in een vliegtuig of duiken)
• Orale afwijkingen die kunnen worden geassocieerd met het syndroom van Down of gespleten gehemelte

symptomen

Symptomen van vocht in de oren kunnen in ernst variëren door individuen. Bij kleine kinderen wordt vaak gezegd dat de aandoening symptoomloos is, hoewel het waarschijnlijker is dat kinderen van deze leeftijd geen enkel ongemak kunnen uiten. Bij afwezigheid van ernstige oorpijn, blijven de meeste symptomen onopgemerkt door hun verzorgers.

Voor de meeste volwassenen kan het ervaren van vocht in de symptomen van het middenoor subtiel zijn, maar sommige volwassenen rapporteren constante oorpijn en slopende symptomen. Sommige volwassenen en oudere kinderen die aanhoudende problemen met chronische vocht in hun oren hebben gehad, kunnen soms zien wanneer de vloeistof zich opnieuw heeft opgehoopt en ze een behandeling nodig hebben. Over het algemeen kunnen symptomen van vocht in de oren zijn:

• Oorpijn
• Gevoel als de oren zijn "aangesloten"
• Toenemende oorpijn bij het veranderen van hoogte en het niet kunnen "klappen" van de oren
• Tinnitus (oorsuizen)
• Gehoorverlies of het gevoel dat klinkt zijn gedempt
• Een gevoel van volheid in de oren
• Verlies van evenwicht of duizeligheid (zeldzaam)
• Gedragsproblemen
• Slechte schoolprestaties met betrekking tot gehoorverlies

Er zijn verschillende aandoeningen die vergelijkbare symptomen aan het vocht in het oor veroorzaken of die tegelijkertijd met vocht in het oor aanwezig kunnen zijn, waaronder:

• Middenoorontstekingen
• Oordrainage
• Oor barotrauma
• Oorpijn

Diagnose

Omdat vocht in het oor vaak asymptomatisch is, vooral bij kinderen, gaat het vaak niet gediagnosticeerd. Als uw kind symptomen van vocht in het oor heeft, kunt u het het beste meenemen naar een kinderarts of een KNO-arts (oor-, neus-, keelspecialist of KNO-arts). Een specialist kan toegang hebben tot betere diagnostische apparatuur, maar wat nog belangrijker is, is dat zijn ervaring nodig is om subtiele aanwijzingen te herkennen die kunnen betekenen dat u vocht in uw oren hebt.

Een otoscoop gebruiken: De beste methode voor het diagnosticeren van vocht in het oor is een onderzoek van het oor met behulp van een otoscoop of otomicroscoop. Uw arts zal hoogstwaarschijnlijk een otoscoop gebruiken, omdat deze meer voorkomt vanwege de kosten, hoewel een otomicroscoop een nauwkeuriger diagnose mogelijk maakt.

Het oor beoordelen met een otoscoop is heel eenvoudig en omvat het terugtrekken van het oor en het inbrengen van de punt van de otoscoop in het oor. Hierdoor kan de arts het trommelvlies (trommelvlies) visualiseren. Ervaren artsen kunnen feitelijk een vloeistofniveau achter het trommelvlies zien, een bubbel of dat het trommelvlies onbeweeglijk is. Helaas is het niet altijd zo helder en het enige dat vloeistof in het oor aangeeft, kan een lichte terugtrekking zijn van het trommelvlies of een enigszins abnormale kleuring. Om deze reden is het een ervaren arts nodig om vloeistof in het oor te diagnosticeren.

Tympanometry examen: Vocht in het oor kan worden bevestigd door een andere test genaamd tympanometrie. Deze test heeft enkele overeenkomsten met een onderzoek met een otoscoop, waarbij het oor wordt teruggetrokken en de punt van het instrument, ook wel het speculum genoemd, in het buitenste deel van de gehoorgang wordt geplaatst. Uw kind (of u, als u de patiënt bent) moet tijdens deze test heel stil proberen te blijven en zo mogelijk niet spreken of slikken.

Het instrument meet de druk in het oor en genereert vervolgens een toon. Het trommelvlies reflecteert een bepaalde hoeveelheid geluid terug in de tympanometer, die wordt weergegeven in een grafiek die een tympanogram wordt genoemd. Als er vocht in het oor zit, zal het trommelvlies stollen en een abnormale hoeveelheid geluid worden gereflecteerd.

Behandeling

Meestal is behandeling niet nodig voor vocht in de oren. De vloeistof zal gewoonlijk binnen enkele weken vanzelf weglopen. Als dat niet het geval is, zal de behandeling afhangen van verschillende factoren.

• Als de vloeistof 6 weken aanwezig is, kan de behandeling een gehoortest, een antibioticakuur of een andere observatie omvatten.
• Als de vloeistof na 12 weken aanwezig is, moet een gehoortest worden uitgevoerd. Als er aanzienlijk gehoorverlies is, kan de zorgverlener antibiotica overwegen of buizen in de oren stoppen.
• Als de vloeistof na 4 tot 6 maanden nog steeds aanwezig is, is een chirurgische plaatsing van de oorbuizen waarschijnlijk noodzakelijk, zelfs als u geen gehoorverlies ervaart.
• Adenoïden moeten mogelijk ook worden verwijderd als ze groot zijn en een aanzienlijke verstopping van de buis van Eustachius veroorzaken.

Vocht in de oren kan aanwezig zijn met of zonder een actieve infectie. Antibiotica hebben geen zin tenzij er een actuele oorontsteking is en deze niet zullen worden gebruikt. Hoewel antihistaminica nuttig zijn bij het voorkomen van chronische sinusitis die de afvoer van uw gehoorbuis kan beïnvloeden, worden antihistaminica niet aanbevolen voor de behandeling van vocht in het oor.

Kinderen met een hoog risico, inclusief diegenen die lijden aan ontwikkelingsachterstand, kunnen eerder een behandeling nodig hebben.Voor kinderen die geen behandeling nodig hebben, kan het beste zijn om de symptomen te behandelen en te wachten tot de vloeistof vanzelf opruimt. Zelfs bij kinderen die een chirurgische ingreep nodig hebben, wordt bijna altijd volledig herstel bereikt.

het voorkomen

• Vermijd sigarettenrook
• Vermijd bekende allergenen
• Als uw kind in de kinderopvang is, overweeg hem dan uit te schakelen of over te schakelen naar een kleinere dagopvang als hij regelmatig vocht in zijn oren krijgt
• Was uw handen en speelgoed van uw kind regelmatig
• Vermijd overdadig gebruik van antibiotica
• Stimuleer borstvoeding indien mogelijk, zelfs voor slechts een paar weken. Zuigelingen die borstvoeding krijgen, worden minder vaak ziek en hebben zelfs jaren later minder kans op oorinfecties.
• Blijf op de hoogte van vaccins. Het pneumokokkenvaccin (Prevnar) helpt het meest voorkomende type oorinfecties te voorkomen en het griepvaccin kan ook helpen.

In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, zal het krijgen van water in de oren van een baby of een jong kind geen ernstige otitis media veroorzaken. Kinderen die vaak zwemmen en hun oren niet voldoende afdrogen, krijgen mogelijk een zwemmersoren, maar dit is een compleet andere aandoening.

Een woord van heel goed

Vocht in je oor is een veel voorkomend probleem, vooral voor kinderen in hun vroege jaren. Of u nu een volwassene of een kind bent, de vloeistof in uw oor zal waarschijnlijk verdwijnen zonder behandeling.

Als uw symptomen langer dan zes weken aanhouden of belangrijke verschijnselen veroorzaken, moet u uw arts raadplegen. Langdurige, onbehandelde vloeistof in het oor kan uw kwaliteit van leven en prestaties op school of op het werk beïnvloeden.