Een overzicht van Ureterocele
Inhoudsopgave:
Een overzicht van de aanslagen in Turkije in 2016 | NOS op 3 (Oktober 2024)
Ureteroceles zijn een aangeboren afwijking die ervoor zorgt dat de urineleider opzwelt, waardoor de normale stroom urine uit de nieren naar de blaas wordt voorkomen.
Elke nier heeft één ureter die urine in de blaas laat stromen. Ureteroceles zijn een zwelling of "ballonvorming" die optreedt aan het einde van een of beide urineleiders, die de urinestroom belemmeren.
symptomen
Ureteroceles gebeuren tijdens de embryonale ontwikkeling, wat betekent dat een persoon met één geboren wordt. De meeste worden bij de geboorte gediagnosticeerd en een persoon met een ureterocele heeft meestal geen symptomen. Het is mogelijk dat iemand die is geboren met een ureterocele meer vatbaar is voor urineweginfecties (UTI) of nierinfecties.
Als een persoon vaak last krijgt van UTI's of nierinfecties, zelfs beginnend in de kindertijd, of als ze urinaire symptomen hebben die lijken terug te blijven komen (of nooit weggaan), kunnen ze zijn geboren met een ureterocele. Deze symptomen kunnen zijn:
- Pijn of brandend gevoel tijdens urineren (dysurie)
- Urine die stinkt
- Vaak moeten plassen / 's nachts wakker worden om te plassen
- Bloed in de urine (hematurie)
- Buikpijn, rugpijn en rugpijn (die cyclisch kan zijn)
- Gevoeligheid van de buik
- Problemen met urineren of helemaal niet kunnen
- Koorts en koude rillingen
- Niet gedijen bij pasgeborenen
- Oudere kinderen en volwassenen kunnen meer vatbaar zijn voor nierstenen
Meestal heeft een persoon alleen een ureterocele aan één kant (eenzijdig), maar deze kan voorkomen in beide ureters (bilateraal). Sommige onderzoeken wijzen erop dat de afwijking vaker aan de linkerkant voorkomt.
Diagnose
Ureteroceles vormen tijdens de embryonale ontwikkeling. De aandoening is aanwezig bij de geboorte en wordt meestal gediagnosticeerd kort nadat een baby is geboren. In feite wordt de aandoening soms zelfs gediagnosticeerd terwijl een foetus zich nog steeds in de baarmoeder bevindt, omdat 'ballonvaren' van de ureter tijdens echografisch onderzoek op echografie kan worden gezien.
Ongeveer één op de 1000 pasgeborenen zal worden gediagnosticeerd met een ureterocele. De aandoening komt vaker voor bij vrouwen.
Negentig procent van de mensen die zijn geboren met ureteroceles blijken ook twee ureters in één nier te hebben; een aandoening die bekend staat als duplex-nier. Wanneer een persoon zowel een dubbelzijdige nier als een ureterocele heeft, wordt dit soms een "duplex-verzamelsysteem" genoemd.
De meeste ureterokokken worden gediagnosticeerd in de kindertijd en uiterlijk op de leeftijd van 2. Wanneer de aandoening wordt gediagnosticeerd bij een ouder kind of volwassene, wordt deze vaak ontdekt tijdens een routine-test of scan die op zoek is naar iets anders. Kinderen of volwassenen die frequente urineweg- of nierinfecties hebben, kunnen ook uiteindelijk worden gediagnosticeerd met een ureterocele.
Wanneer een ureterocele veroorzaakt dat de stroom van urine van de nier naar de blaas wordt geblokkeerd, zorgt de blokkade ervoor dat de nier zwelt (hydronefrose). De obstructie en zwelling kunnen ook een terugvoer van urine in de nieren veroorzaken; een aandoening genaamd vesicoureterale reflux (VUR). De blokkering en zwelling zijn meestal te zien op een echografie, waardoor de beeldvormingstechnologie een betrouwbare manier is om de aandoening te diagnosticeren.
Wanneer een persoon te horen krijgt dat ze een ureterocele hebben, kan de classificatie worden verteld. Ureteroceles worden ingedeeld door:
- ze zijn aan een of beide zijden,
- ze maken deel uit van een enkel- of duplexsysteem,
- de zwelling is mild of ernstig,
- ze zijn binnen (intravesical of orthotopic) of buiten (extravesical of ectopisch) de blaas.
Hoewel de meeste ureterokokken kunnen worden gediagnosticeerd met een echografie, kan een arts ook verschillende andere soorten tests bestellen. Een reeks röntgenfoto's van de blaas (lediging van cystourethrogram) kan een arts helpen te zien hoe goed de blaas van een persoon ledigt. Een nucleaire renale scan zal een arts laten zien als de nieren van een persoon zijn beschadigd. Als een operatie nodig is, kan een MRI- of CT-scan helpen bij het evalueren van de urinewegen voordat een patiënt een procedure heeft.
Wat te verwachten bij een nier-echografieAls een persoon naar de arts gaat met symptomen van een UTI of een nierinfectie, bestelt een arts gewoonlijk laboratoriumonderzoek om een monster van hun urine (urineonderzoek) en bloed te onderzoeken om een infectie te bevestigen. Als deze infecties ernstig zijn of onbehandeld blijven, kunnen ze leiden tot een ernstige bloedinfectie. Hoewel het niet vaak voorkomt, kan de potentieel levensbedreigende complicatie, sepsis genaamd, bij baby's, kinderen of volwassenen voorkomen.
Behandeling
Als een ureterocèle wordt gediagnosticeerd tijdens een prenataal onderzoek, kunnen antibiotica vóór de geboorte worden gestart om het risico op infectie te verminderen. Wanneer een pasgeborene een ureterocele blijkt te hebben, kan een eenvoudige punctieprocedure vaak kort na de geboorte worden uitgevoerd, waardoor het "ballonvaren" van de urineleider wordt opgelost door het te "ploppen".
Voor kinderen en volwassenen die ureterokels blijken te hebben, kan de punctieprocedure worden uitgevoerd in een noodsituatie, bijvoorbeeld als de persoon sepsis heeft ontwikkeld. Anders zal de behandeling die een arts aanbeveelt meestal afhangen van hoe ernstig de aandoening is en of de persoon symptomen heeft.
Als een ureterocele mild is en geen symptomen veroorzaakt, kan de arts een "wachttijd" -benadering voorstellen. Als de nierfunctie van een persoon wordt aangetast, de nier is beschadigd, een persoon urinaire symptomen heeft, terugkerende UTI's krijgt, of hardnekkige pijn heeft, variëren de behandelmogelijkheden van het dagelijks nemen van een kleine dosis antibiotica tot reconstructieve chirurgie.
Of ze nu conservatief of operatief worden behandeld, de meeste ureterokokken veroorzaken op de lange termijn geen problemen. Met de juiste diagnose, behandeling en controle kan een persoon die is geboren met een ureterocele een gezond leven leiden en ondervindt zelden langdurige problemen met zijn urinewegstelsel.
Een woord van heel goed
Ureteroceles zijn een zeer behandelbare aangeboren afwijking die ervoor zorgt dat een ureter opzwelt en de normale stroom urine uit de nieren naar de blaas voorkomt. De meeste ureterokokken worden gediagnosticeerd in de kindertijd, soms zelfs prenataal, en komen vaker voor bij vrouwen. Afhankelijk van de ernst van de geboorteafwijking en of een persoon al dan niet symptomen heeft, varieert de behandeling van de conservatieve "watch and wait" -benadering tot reconstructieve chirurgie. Kinderen geboren met een ureterocele zelden ervaring hebben langdurige gezondheidsproblemen die verband houden met de aandoening.
Een overzicht van een cervicale biopsie
Een cervicale biopsie is een diagnostische procedure die kleine hoeveelheden baarmoederhalsweefsel verwijdert voor verder onderzoek. Meer informatie over wat u kunt verwachten.
Een overzicht van zwangerschappen met een hoog risico
De factoren die leiden tot risicovolle zwangerschap, testen, waar je op moet letten en tips om voor jezelf te zorgen en er doorheen te komen.
Een overzicht van de symptomen van de ziekte van Parkinson
De ziekte van Parkinson is een gecompliceerde ziekte en de kenmerken van deze ziekte omvatten vele verschillende lichaamssystemen die resulteren in een breed scala aan symptomen.