Een gids voor de anatomie van de hersenen

Wat gebeurt er met je brein als je het doneert aan de wetenschap? (December 2024)

Het menselijk brein is niet alleen een van de belangrijkste organen in het menselijk lichaam; het is ook het meest complex. In de volgende tour leer je over de basisstructuren waaruit de hersenen zijn opgebouwd en over hoe de hersenen werken. Dit is geen diepgaande blik op al het onderzoek naar de hersenen (zo'n middel zou stapels boeken kunnen vullen). In plaats daarvan is het doel van deze hersentour om je vertrouwd te maken met de belangrijkste hersenstructuren en hun functies.

De hersenschors

De hersenschors is het deel van de hersenen dat functioneert om mensen uniek te maken. Duidelijk menselijke eigenschappen, zoals hoger denken, taal en menselijk bewustzijn, evenals het vermogen om te denken, redeneren en zich voor te stellen, komen allemaal voort uit de hersenschors.

De hersenschors is wat we zien als we naar de hersenen kijken. Het is het buitenste deel dat verdeeld kan worden in de vier hersenkwabben. Elke bult op het oppervlak van de hersenen staat bekend als een gyrus, terwijl elke groef bekend staat als een sulcus.

The Four Lobes

De hersenschors kan worden verdeeld in vier secties, die bekend staan als lobben (zie afbeelding). De frontale kwab, pariëtale kwab, occipitale kwab en temporale kwab zijn in verband gebracht met verschillende functies, variërend van redeneren tot auditieve perceptie.

De frontale kwab bevindt zich aan de voorzijde van de hersenen en is geassocieerd met redeneren, motoriek, cognitie op hoger niveau en expressieve taal. Aan de achterkant van de frontale kwab, vlakbij de centrale sulcus, ligt de motorcortex. Dit deel van de hersenen ontvangt informatie uit verschillende hersenhelften en gebruikt deze informatie om lichaamsbewegingen uit te voeren. Schade aan de frontale kwab kan leiden tot veranderingen in seksuele gewoonten, socialisatie en aandacht, evenals een toename van het nemen van risico's.
De pariëtale kwab bevindt zich in het middelste gedeelte van de hersenen en wordt geassocieerd met de verwerking van tactiele sensorische informatie zoals druk, aanraking en pijn. Een deel van de hersenen dat bekend staat als de somatosensorische cortex bevindt zich in deze lob en is essentieel voor de verwerking van de zintuigen van het lichaam.
De temporale kwab bevindt zich op het onderste gedeelte van de hersenen. Deze kwab is ook de locatie van de primaire auditieve cortex, wat belangrijk is voor het interpreteren van geluiden en de taal die we horen. De hippocampus bevindt zich ook in de temporale kwab, waardoor dit deel van de hersenen ook sterk geassocieerd wordt met de vorming van herinneringen. Schade aan de temporale kwab kan leiden tot problemen met geheugen, spraakperceptie en taalvaardigheden.
De occipitale lob bevindt zich aan de achterkant van de hersenen en wordt geassocieerd met het interpreteren van visuele stimuli en informatie. De primaire visuele cortex, die informatie ontvangt en interpreteert vanuit het netvlies van de ogen, bevindt zich in de occipitale lob. Schade aan deze lob kan visuele problemen veroorzaken, zoals problemen bij het herkennen van objecten, een onvermogen om kleuren te identificeren en problemen bij het herkennen van woorden.

De hersenstam

De hersenstam bestaat uit de middenhersenen, pons en medulla.

De middenhersenen worden vaak beschouwd als de kleinste hersengebieden. Het fungeert als een soort relay-station voor auditieve en visuele informatie. De middenhersenen besturen vele belangrijke functies, zoals het visuele en auditieve systeem, evenals oogbewegingen. Delen van de middenhersenen die de rode kern worden genoemd en de substantia nigra zijn betrokken bij de controle van lichaamsbeweging. De donker gepigmenteerde substantia nigra bevat een groot aantal dopamine producerende neuronen. De degeneratie van neuronen in de substantia nigra is geassocieerd met de ziekte van Parkinson.
De medulla bevindt zich direct boven het ruggenmerg in het onderste deel van de hersenstam en bestuurt vele vitale autonome functies zoals hartslag, ademhaling en bloeddruk.
De pons verbindt de medulla met het cerebellum en dient een aantal belangrijke functies, waaronder een rol spelen in verschillende autonome functies zoals het stimuleren van de ademhaling en het beheersen van slaapcycli.

De Cerebellum

Soms wordt het de kleine hersenen genoemd, de kleine hersenen liggen bovenop de pinnen achter de hersenstam. Het cerebellum bestaat uit kleine lobben en ontvangt informatie van het evenwichtssysteem van het binnenoor, sensorische zenuwen en de auditieve en visuele systemen. Het is betrokken bij de coördinatie van bewegingen en motorisch leren.

Het cerebellum maakt ongeveer 10 procent van de totale grootte van de hersenen uit, maar het is goed voor meer dan 50 procent van het totale aantal neuronen in de hele hersenen. Deze structuur is geassocieerd met motorbeweging en besturing, maar dit is niet omdat de motorcommando's hier ontstaan. In plaats daarvan dient het cerebellum om deze signalen aan te passen en motorbewegingen nauwkeurig en nuttig te maken.

Het cerebellum helpt bijvoorbeeld om de houding, het evenwicht en de coördinatie van vrijwillige bewegingen te regelen. Hierdoor kunnen verschillende spiergroepen in het lichaam samenwerken en gecoördineerde bewegingen van de vloeistof veroorzaken.

Naast het spelen van een essentiële rol bij motorische controle, is het cerebellum ook belangrijk in bepaalde cognitieve functies, waaronder spraak.

De Thalamus

Gelegen boven de hersenstam, verwerkt de thalamus beweging en sensorische informatie. Het is in wezen een relaisstation, dat sensorische informatie opneemt en het vervolgens doorgeeft aan de hersenschors.De hersenschors stuurt ook informatie naar de thalamus, die deze informatie vervolgens naar andere systemen stuurt.

De hypothalamus

De hypothalamus is een groepering van kernen die langs de basis van de hersenen in de buurt van de hypofyse liggen. De hypothalamus verbindt zich met veel andere delen van de hersenen en is verantwoordelijk voor het beheersen van honger, dorst, emoties, regulering van de lichaamstemperatuur en circadiane ritmen. De hypothalamus controleert ook de hypofyse door hormonen af te scheiden, wat de hypothalamus veel controle geeft over veel lichaamsfuncties.

Het limbische systeem

Hoewel er geen volledig overeengekomen lijst is van de structuren waaruit het limbisch systeem bestaat, omvatten vier van de belangrijkste regio's:

De amygdala
De hippocampus
Regio's van de limbische cortex
Het septumgebied.

Deze structuren vormen verbindingen tussen het limbisch systeem en de hypothalamus, thalamus en hersenschors. De hippocampus is belangrijk in het geheugen en leren, terwijl het limbische systeem zelf centraal staat in de beheersing van emotionele reacties.

De basale ganglia

De basale ganglia zijn een groep grote kernen die de thalamus gedeeltelijk omgeven. Deze kernen zijn belangrijk bij het beheersen van beweging. De rode kern en substantia nigra van de middenhersenen hebben verbindingen met de basale ganglia.

Een woord van heel goed

Het menselijk brein is opmerkelijk complex en onderzoekers werken nog steeds aan het begrijpen van veel van de mysteries van hoe de geest werkt. Door beter te begrijpen hoe verschillende delen van de hersenen werken, kunt u ook beter begrijpen hoe ziekte of letsel bepaalde functies kan beïnvloeden.