De betekenis van korte femurlengte tijdens de zwangerschap

Vroeg in de zwangerschap worden bepaalde echografische bevindingen, zoals de aanwezigheid van een dooierzak en de kroon-tot-staartverhouding, gebruikt om de gezondheid van een zwangerschap, zwangerschapsduur en de mogelijkheid van zwangerschapsverliezen te helpen bepalen. Na het eerste trimester is het embryo echter uitgegroeid tot een foetus en worden nieuwe markers gebruikt om de zwangerschapsduur te bepalen en de gezondheid van de foetus te beoordelen.

Een van de markeringen die wordt gebruikt voor het beoordelen van groei en gezondheid van de foetus is de lengte van het dijbeen van de baby, het lange bot in de menselijke dij. Gemeten vanaf het stompe uiteinde van het bot tot de schacht, wordt de femurlengte meestal gemeten in millimeters.

Beperkingen van femurlengte als indicator voor zwangerschap Gezondheid

Hoewel een korte bepaling van de lengte van het dijbeen op echografie kan duiden op de noodzaak van verder testen om bepaalde aandoeningen uit te sluiten, is het ook belangrijk om rekening te houden met de beperkingen die inherent zijn aan het gebruik van de dijbeenlengte als een marker voor een slecht zwangerschapsresultaat. Van menselijke fouten tot verouderde echografie-apparatuur tot normale variatie, de lengte van het dijbeen is slechts een variabele van de vele die gebruikt zou moeten worden om uitspraken te doen over de toekomst van een zwangerschap, en vaak een met veel beperkingen in zijn bruikbaarheid.

Een korte femurlengte die op echografie in het tweede of derde trimester wordt geïdentificeerd, geeft aanleiding tot bezorgdheid over de hieronder beschreven aandoeningen. Maar het is belangrijk om te weten dat in de meerderheid van deze zwangerschappen (73 procent), ouders een voldragen geboorte zullen hebben van een gezonde baby van wie de grootte geschikt is voor de zwangerschapsduur.

dwerggroei

Wanneer blijkt dat de femurlengte onder het vijfde percentiel ligt, kunnen vrouwen worden geadviseerd over een aantal mogelijke atypische zwangerschapsuitkomsten. Eén zorg is dat foetussen met een kortere dan verwachte femurlengte een hoger risico op skeletdysplasie hebben, ook wel bekend als dwerggroei.

Er zijn meer dan 200 aandoeningen die gecategoriseerd kunnen worden als een skeletdysplasie en ze worden allemaal gekenmerkt door een onevenredig skelet als gevolg van kraakbeen- en botgroei-afwijkingen. Dit verschilt van een korte gestalte, een hoogte die drie of meer standaarddeviaties onder het gemiddelde voor de leeftijd is, maar evenredig is.

Typen en oorzaken van dwerggroei

Placenta insufficiëntie

Andere studies hebben bezorgdheid doen rijzen over de toereikendheid van de placenta om een ​​adequate voedingsomgeving te bieden voor foetussen met korte femurlengten. Vanwege die omgeving is de korte femurlengte gekoppeld aan andere ongunstige zwangerschapsuitkomsten, zoals foetussen die klein zijn voor zwangerschapsduur, baby's met een laag geboortegewicht en vroeggeboorte.

aneuploidies

Een femurlengte die korter is dan verwacht, is gebruikt als een zachte marker voor bepaalde genetische aandoeningen, zoals trisomie 21 (downsyndroom), trisomie 13 (Patau-syndroom) en trisomie 18 (Edward's syndroom). Soft markers zijn 'rode vlaggen' die worden aangetroffen op echo's die geen abnormaliteiten zijn, maar eerder kenmerken die vaker voorkomen bij foetussen met chromosomale trisomieën. In vergelijking met markers op hoog niveau zoals nekplooien, wordt de femurlengte beschouwd als een laag-niveau marker voor het syndroom van Down.