Bloedtransfusies bij te vroege baby's

Een bloedtransfusie is een veel voorkomende procedure waarbij gedoneerd bloed wordt afgeleverd aan een patiënt via een lijn die in een ader wordt ingebracht. Het is zorgwekkend genoeg wanneer de procedure wordt uitgevoerd op een volwassene. Wanneer het een baby overkomt, vooral in de neonatale intensive care (NICU), kan dit ronduit schrijnend zijn.

Redenen voor bloedtransfusies in NICU

In de meeste gevallen wordt een bloedtransfusie gebruikt om het aantal rode bloedcellen te verhogen die zuurstof naar lichaamsweefsels vervoeren, inclusief de hersenen en het hart. Transfusie kan worden gegeven als ofwel gepakte rode bloedcellen (PRBC) of als volbloed. Individuele componenten van bloed kunnen ook worden getransfundeerd, zoals het verhogen van het aantal bloedplaatjes om het bloeden te helpen stoppen.

In de NICU kunnen baby's om verschillende redenen een transfusie met rode bloedcellen krijgen. In een noodgeval kan het nodig zijn om bloedverlies door bloedarmoede te vervangen, zonder dat dit tot shock of overlijden kan leiden. Meestal wordt het bloed getransfundeerd om symptomen te behandelen die worden veroorzaakt door anemie, zoals apnoe of bradycardie die vaak wordt gezien bij premature baby's.

Risico's

Omdat donorbloed vandaag zo zorgvuldig wordt gescreend, worden transfusies als ongelooflijk veilig beschouwd in de meeste ontwikkelde landen. Het risico om HIV te krijgen van een bloedtransfusie bijvoorbeeld, is ongeveer één op twee miljoen. Evenzo is het risico op hepatitis B verminderd met 171.000.

Moderne technieken voor bloedbankieren maken het ook mogelijk dat gedoneerd bloed gedurende lange perioden privé wordt opgeslagen in geval van een noodsituatie waarbij een persoon of een familielid betrokken is. De praktijk heeft het risico op complicaties bij preemies verlaagd door het aantal donors waaraan een baby wordt blootgesteld te verminderen.

Onder de mogelijke complicaties zijn transfusiereacties die, zij het minder vaak, bij pasgeborenen kunnen voorkomen.

Voordelen van transfusie bij pasgeborenen

Het is duidelijk dat als transfusies worden gegeven voor shock of om ernstig bloedverlies te behandelen, ze een redder in nood kunnen zijn. Andere voordelen zijn mogelijk niet zo voor de hand liggend en omvatten:

• Verbeterde voeding
• Minder ademnood
• Minder apneu (waar de ademhaling wordt onderbroken)
• Minder trauma aan de hersenen (door gebrek aan zuurstof)
• Vroegere NICU-ontlading

Bloed doneren voor je eigen baby

Als u en uw baby dezelfde bloedgroep hebben, kunt u mogelijk uw eigen bloed doneren voor transfusie. Dit wordt een gerichte donatie genoemd. Hoewel het waardevol is, zijn er beperkingen aan de procedure die u als kandidaat kunnen uitsluiten. Onder hen:

• De transfusie kan niet worden gebruikt in een onmiddellijk noodgeval. Zoals bij alle bloeddonaties, nemen gerichte donaties een week of twee in beslag om zich voor te bereiden.
• Je kunt niet doneren als je net een baby hebt afgeleverd. Moeders die postpartum krijgen, moeten zes tot acht weken wachten voordat bloeddonatie is toegestaan.
• Je moet in goede gezondheid zijn. In de regel moeten bloeddonoren ouder zijn dan 17 jaar en ten minste 110 pond wegen. Een grondig gezondheidsonderzoek wordt standaard uitgevoerd om te bepalen of een kandidaat in aanmerking komt om te doneren.
• U moet de kosten van de procedure betalen. De meeste verzekeringen dekken de kosten van een gerichte donatie niet. Als zodanig moet u zowel de laboratoriumtestkosten betalen als de kosten voor het daadwerkelijk verzamelen en verzamelen van bloed.