10 Olympische atleten met kanker

Zelfs beroemde atleten zijn niet immuun voor kanker. Kanker is een gelijkekansenziekte en discrimineert niet, gericht op de zwakken en de sterke, de rijken en de armen, gelijk. Kanker kan zich in elke persoon ontwikkelen, zelfs mensen met een uitstekende fysieke conditie zoals de 10 Olympische atleten op deze lijst. Deze mensen streden niet alleen om het goud, maar werkten ook om kanker te verslaan. We hopen dat deze verhalen over beroemde atleten met kanker je zullen inspireren, maar iedereen die met kanker omgaat, is een held in ons boek.

1

Shannon Miller's Ovarian Cancer Diagnosis

Gouden medaille-winnende turner Shannon Miller werd gediagnosticeerd met een ovariumkiemceltumor nadat artsen een honkbalkraakcystie op haar eierstok ontdekten. De toen 33-jarige moeder van een onderging een operatie en negen weken chemotherapie om de ziekte te behandelen. Vandaag is ze kankervrij. Miller lanceerde een website over vrouwengezondheid. Miller lanceerde een website over vrouwengezondheid, Shannon Miller Lifestyle, om gezondheidstips te delen via blogposts en artikelen geschreven door experts.

Eierstok-kiemceltumor is een zeldzame vorm van eierstokkanker die vaak voorkomt bij vrouwen jonger dan 30 jaar. Bij vroegtijdige opsporing zijn deze tumoren vaak behandelbaar en geneesbaar. Chirurgie en chemotherapie zijn de meest voorkomende vormen van kankerbehandeling.

Eierstokkanker is de 'stille moordenaar', omdat de ziekte vaak wordt verergerd bij de diagnose. Elke vrouw moet bekend zijn met de symptomen van eierstokkanker.

2

De therapeutische behandeling van Eric Shanteau

Zwemmer Eric Shanteau's verhaal over kanker is er een van doorzettingsvermogen en toewijding. Een week voor de Olympische trials van 2008 werd Shanteau gediagnosticeerd met zaadbalkanker. De toen 24-jarige ontdekte een zaadbal, en op aandringen van zijn vriendin, zag zijn arts. Beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg raadden de zwemmer aan om de testikel onmiddellijk te verwijderen, maar Shanteau vertraagde de procedure om deel te nemen aan de Olympische proeven en uiteindelijk een plekje te bemachtigen in het Olympische team van 2008.

Eric blijft waakzaam over zijn follow-up screenings. In een interview met FoxSports zei Shanteau dat hij kankervrij blijft.

Ongeveer 8.000 mannen in de Verenigde Staten ontwikkelen testiculaire kanker per jaar. De meest voorkomende symptomen zijn een pijnloze knobbel, zwaar gevoel of vochtophoping in het scrotum.

3

Jake Gibb vecht Testicular Cancer

Hoewel veel kankers worden gedetecteerd via medische screeningstests, worden sommige gevallen onconventioneel ontdekt. Dit is zeker het geval met professionele volleyballer Jake Gibb. De Olympische mislukte een drugtest die abnormaal hoge hormoonniveaus aan het licht bracht die steroid gebruik kunnen aangeven. Hij werd geadviseerd om medische hulp te zoeken, omdat hoge hormoonspiegels ook een teken kunnen zijn van zaadbalkanker bij mannen. Niet lang na het mislukken van de drug screening, werd de atleet gediagnosticeerd met zaadbalkanker en onderging een operatie om de ziekte te behandelen.

Jake is eigenlijk een overlevende van twee keer kanker, nadat hij in 2004 huidkanker tegen melanomen had bestreden.

Dit verhaal herinnert ons allemaal eraan dat vaak de symptomen van kanker niet voor de hand liggen. Als u symptomen heeft die onverklaarbaar zijn, zelfs als het geen "typische" symptomen van kanker zijn, hebt u een verklaring nodig. Neem contact op met uw arts of vraag een second opinion indien nodig.

4

Phil Kessel neemt Testicular Cancer over

In december 2006 werd NHL-rookie Phil Kessel op 19-jarige leeftijd gediagnosticeerd met teelbalkanker. De professionele hockeyteam-forward onderging een operatie die zijn kanker genas. De behandeling bracht hem slechts 11 professionele spellen terug en hij deed later mee aan de Olympische Winterspelen van 2010 in Vancouver, waardoor Team USA een zilveren medaille behaalde.

Hoewel de meeste mannen met zaadbalkanker geen risicofactoren hebben, moeten degenen die deze risicofactoren hebben, nog meer voorzichtig zijn met het doen van zelf-testexamens. Risicofactoren zijn onder meer het hebben van een niet-ingedaalde testikel, het hebben van een familiegeschiedenis van zaadbalkanker, de diagnose van het Klinefelter-syndroom en het Kaukasische zijn.

5

Lance Armstrong verslaat testiculaire kanker

In 1996 werd wielrenner Lance Armstrong gediagnosticeerd met zaadbalkanker die zich had verspreid naar zijn buik, longen en hersenen. Artsen hadden geschat dat zijn overlevingspercentage 40 procent was. Verbazingwekkend genoeg werd twee jaar later Armstrong als kankervrij beschouwd na uitgebreide chemotherapie en chirurgie te hebben ondergaan.

Voordat hij werd gediagnosticeerd met kanker, nam Armstrong deel aan de Olympische Spelen van 1992. Hij deed later opnieuw mee aan de Olympische Spelen van 2000 in Sydney.

6

Martina Navratilova bestrijdt borstkanker

Internationaal tennisgevoel Martina Navratilova's borstkanker werd ontdekt na een routine mammogram in het voorjaar van 2010. Verder onderzoek onthulde ductaal carcinoom in situ (DCIS), een niet-invasieve vorm van borstkanker. Navratilova onderging chirurgie en bestralingstherapie als behandeling en blijft kankervrij.

Voorafgaand aan de diagnose borstkanker nam Navratilova deel aan de Olympische Zomerspelen 2004, maar ging met lege handen naar huis.

7

Scott Hamilton triomfeert over zaadbalkanker

In 1997 werd aan kunstschaatser Scott Hamilton de diagnose testiculaire kanker gesteld. Hamilton heeft zijn ziekte vaak in het openbaar besproken, waardoor hij het nodige bewustzijn voor de ziekte kreeg. Een jaar na de operatie en chemotherapie keerde de gouden medaillewinnaar terug naar de ijsbaan om professioneel te schaatsen.

Scott lanceerde het Scott Hamilton CARES Initiative, een organisatie die zich toelegt op kankeronderzoek, patiënteneducatie en ondersteuning voor patiënten en hun familieleden. Tegenwoordig blijft Scott kankervrij en is hij actief in de kankergemeenschap.

8

Meghan Kinney confronteert botkanker

Gesynchroniseerde zwemmer Meghan Kinney, een alternatief voor de Olympische Spelen van 2008, kreeg in de herfst van 2010 de diagnose botkanker.De 21-jarige was dagelijks aan het trainen en bereidde zich voor op de Olympische Spelen van 2012 in de hoop een plekje te bemachtigen in Team USA. Haar diagnose kwam na het ervaren van kniepijn waarvan ze aannam dat ze een operatie nodig had om te behandelen. Artsen ontdekten een tumor in haar knie en bij haar werd osteosarcoom vastgesteld, een zeldzame vorm van botkanker die meestal voorkomt bij tieners en kinderen. Volwassenen worden zelden gediagnosticeerd met de ziekte.

Meghan onderging een operatie en 10 maanden chemotherapie als behandeling. Ze lanceerde een website, Team Meghan, om de kosten van zorg te helpen dekken.

9

Diana Golden bezwijkt voor borstkanker

Skiër Diana Golden verloor op achtjarige leeftijd haar been vanwege kanker bij kinderen, maar het weerhield haar droom om een ​​competitieve atleet te worden niet. Na een operatie om haar been en chemotherapie te verwijderen, leerde ze skiën met de hulp van de New England Handicapped Skiing Association. Tijdens haar studie deed ze professioneel mee en verdiende ze in 1979 een plek op het US Disabled Team. In 1988 deed ze mee aan de Olympische Winterspelen en verdiende ze een gouden medaille voor het team met slalomgehandicapten. Nog indrukwekkender is dat Golden met succes deelnam aan vele valide wedstrijden.

Golden werd in 1992 gediagnosticeerd met borstkanker en ze had een bilaterale borstamputatie samen met de verwijdering van haar baarmoeder als behandeling. De kanker keerde terug in 1997. De skilegende stierf in 2001 op 38-jarige leeftijd aan de ziekte.

Van belang is dat Golden in 1993 zelfmoord pleegde. Hoewel veel mensen zich niet bewust zijn, is het risico op zelfmoord bij kankerpatiënten 13 keer zo hoog als gemiddeld, waarbij ten minste zes procent van de mensen met kanker over zelfmoord heeft nagedacht, overwogen of gepland.

Als u iemand kent met kanker, is het belangrijk om de potentiële waarschuwingssignalen van zelfmoord te begrijpen.

10

Mario Lemieux confronteert het lymfoom van Hodgkin

Hockeyster Mario Lemieux stond aan de top van zijn spel toen hij in 1993 werd gediagnosticeerd met de ziekte van Hodgkin, een type lymfoom. Lemieux onderging 29 dagen bestralingstherapie als behandeling. Tegenwoordig blijft zijn kanker in remissie.

Mario richtte de Mario Lemieux Foundation op, een organisatie die geld inzamelt voor kankeronderzoek.

"Toen ik in de winter van 1993 de behandelingen voor de ziekte van Hodgkin onderging, begon ik me te realiseren hoe fragiel het leven kan zijn," zei hij. "Ik voelde dat ik iets terug moest geven aan de gemeenschap en dit is het moment waarop ik besloot de Mario Lemieux Foundation te vormen."

Deze fundamenten maken een verschil. Het overlevingspercentage is meer dan verdubbeld tussen 1960 en 2017, met meer dan 80 procent van de mensen die de ziekte nu overleeft.