Pre-eclampsie en tweelingzwangerschap
Inhoudsopgave:
Pré-éclampsie : attention, grossesse à risque ! - La Maison des Maternelles #LMDM (Oktober 2024)
Moeders die zwanger zijn van veelvouden lopen een extreem hoog risico op pre-eclampsie, ook bekend als toxemie of zwangerschap-geïnduceerde hypertensie (PIH). Deze aandoening is geassocieerd met hoge bloeddruk tijdens de zwangerschap en treft tot een derde van de moeders van veelvouden. Onderzoek helpt artsen de oorzaken van pre-eclampsie te begrijpen en te diagnosticeren, waardoor het gemakkelijker wordt de stoornis te voorspellen en misschien te behandelen.
Overzicht
Geschat wordt dat 5 procent van de singleton-zwangerschappen wordt beïnvloed door de pre-eclampsie. Eén op de drie moeders van veelvouden vertoont echter symptomen tijdens haar zwangerschap. De complicaties van de aandoening kunnen leiden tot vroegtijdige bevalling of andere ernstige, zelfs fatale risico's voor zowel de moeder als de baby.
Onderzoekers hebben twee door de placenta geproduceerde eiwitten geïdentificeerd die verantwoordelijk kunnen zijn voor de ontwikkeling van de aandoening. De bevindingen wijzen op het FLT1-gen, dat verantwoordelijk is voor de vorming van bloedvaten bij een foetus en aanwezig is in placentacellen van zwangere vrouwen. Het gen produceert bepaalde eiwitten die, in een hoge concentratie, de bloedvaten vernauwen en de bloeddruk van de moeder verhogen. Dit schaadt de afgifte van bloed en voedingsstoffen naar de placenta.
Het identificeren van het gen betekent dat artsen mogelijk sneller in staat zijn om de aandoening te diagnosticeren en effectieve therapieën te ontwikkelen om dit te voorkomen. In het verleden was de diagnose gebaseerd op niet-conclusieve symptomen. Tegen de tijd dat de symptomen zichtbaar werden, is de bloedtoevoer naar de placenta mogelijk al tot 50 procent verminderd.
Hoe veelbelovend deze resultaten ook zijn, onderzoekers zijn voorzichtig en wijzen erop dat ze niet veel gevallen van pre-eclampsie kunnen verklaren. Ze merken ook op dat er meer werk moet worden gedaan om de verbinding verder te begrijpen, DNA-voorspellingsmodellen te verbeteren en specifieke medicijnen voor behandeling te ontwikkelen.
symptomen
Symptomen van pre-eclampsie ontwikkelen zich meestal na de 20e week van de zwangerschap en worden meestal gedetecteerd tijdens een routinecontrole. Ze bevatten:
- Water afstotend
- Wallen in de handen of voeten
- Verhoogde bloeddruk
- Verhoogd eiwit in de urine
- Een wekelijkse gewichtstoename van meer dan 2 pond
Ernstigere symptomen zijn onrust of verwarring, veranderingen in de mentale toestand van de moeder, misselijkheid of braken, hoofdpijn, vermoeidheid, buikpijn of kortademigheid.
Diagnose
Regelmatige controles met uw arts of verloskundige zijn noodzakelijk voor het detecteren van pre-eclampsie en andere zwangerschapscomplicaties. Uw verzorger moet uw bloeddruk, gewichtstoename en urineproductie zorgvuldig controleren.
Laat uw arts weten of u een voorgeschiedenis van pre-eclampsie in uw familie heeft, inclusief uw eigen eerdere zwangerschappen. Vrouwen die al hypertensie, obesitas, diabetes of nierziekte hebben, lopen ook een verhoogd risico.
De standaardmethode voor het diagnosticeren van pre-eclampsie gedurende jaren was hoge bloeddruk samen met hoge eiwitniveaus bij urinetests. De Preeclampsia Foundation merkt op dat dit sommige gevallen mist. Er is vastgesteld dat een vrouw normale eiwitwaarden in haar urine kan hebben, maar dat er andere symptomen zijn waar artsen naar kunnen kijken. Deze omvatten verminderde bloedplaatjes, nier- of leverproblemen en vocht in de longen.
Testen op deze aandoeningen is nu opgenomen in de richtlijnen voor pre-eclampsie-diagnose die door het American College of Obstetricians and Gynecologists (ACOG) aan artsen worden verstrekt.
Behandeling
Uiteindelijk is de enige manier om pre-eclampsie te 'genezen' door de baby's te bevrijden. Artsen moeten de impact op de gezondheid van de moeder afwegen tegen de conditie van de baby's, vooral hun huidige ontwikkeling. Als ze te jong zijn, kan uw arts ervoor kiezen om de bevalling uit te stellen.
In sommige gevallen kan de aandoening worden gecontroleerd door het gedrag van de moeder te modereren: het verhogen van uw waterinname, het verminderen van zout of het instellen van een routine van bedrust terwijl u aan uw linkerkant ligt om de druk op de belangrijkste bloedvaten te beperken. Uw arts zal waarschijnlijk ook frequentere kantoorbezoeken nodig hebben om uw bloeddruk- en urine-eiwitniveaus of andere vitale waarden gerelateerd aan uw diagnose te controleren.
In meer ernstige gevallen kan ziekenhuisopname vereist zijn om volledige bedrust te garanderen. Medicijnen zoals magnesiumsulfaat of hydralazine kunnen worden toegediend, hoewel de bijwerkingen van deze geneesmiddelen verdere medische problemen kunnen veroorzaken. In de meest ernstige gevallen zal arbeid worden geïnduceerd of een c-sectie worden uitgevoerd.
Gezondheidseffecten op moeders
Zodra de baby's zijn afgeleverd, zouden de symptomen moeten verdwijnen en zou de gezondheid van de moeder niet langer gevaar lopen. Vrouwen lopen echter het risico om eclampsie te ontwikkelen tot zes weken na de bevalling van hun baby's. Uw arts zal uw bloeddruk tijdens die postpartumperiode blijven controleren.
Indien niet-gecontroleerd, kan pre-eclampsie de nieren, lever en hersenen van de moeder beschadigen. Pre-eclampsie is verantwoordelijk voor 16 procent van de zwangerschapsgerelateerde sterfgevallen in de Verenigde Staten elk jaar. Onbehandelde pre-eclampsie ontwikkelt zich tot eclampsie, de tweede belangrijkste oorzaak van maternale sterfte in de V.S.
Gevolgen voor baby's
Omdat pre-eclampsie de geboorte van de baby's vereist, lopen ze een verhoogd risico op vroeggeboorte. Hoewel de gevolgen van vroeggeboorte verschillende complicaties met zich meebrengen, presenteert de rest in utero zijn eigen risico's. Wanneer de bloedtoevoer naar de placenta beperkt is, krijgen de foetussen minder zuurstof en voedingsstoffen. Dit kan leiden tot baby's met intra-uteriene groeiachterstand (IUGR), lage geboortegewichten of zelfs doodgeboorten.
Een woord van heel goed
Pre-eclampsie is een ernstige complicatie tijdens de zwangerschap en een die niet lichtvaardig moet worden opgevat. Als u een van de symptomen opmerkt, neem dan onmiddellijk contact op met uw arts of verloskundige en volg alle aanwijzingen die ze u geeft als u de diagnose krijgt. Bedrust en dieetveranderingen kunnen moeilijk zijn, maar ze zijn erg belangrijk voor je gezondheid en die van je baby's.
Typische draagtijd voor een tweelingzwangerschap
Over het algemeen worden een tweeling en andere veelvouden eerder geboren dan singles. Ontdek wanneer je je kleintjes kunt verwachten.
Hoe gezond te blijven tijdens een tweelingzwangerschap
Zwanger zijn van een tweeling is spannend en eng. Lees meer over dingen die u kunt doen om een veilige en gezonde tweelingzwangerschap te hebben.
Wat Dichorionic betekent in een tweelingzwangerschap
Termen als dichorion of monochorion worden gebruikt om tweelingen te identificeren en te beschrijven. Ontdek wat dichorionic betekent voor een zwangerschap.