Respiratory Distress Syndrome (RDS) bij premature baby's

Respiratory distress syndrome, of RDS, bij te vroeg geboren baby's is een van de meest voorkomende gezondheidsproblemen veroorzaakt door vroeg geboren worden. Onvolwassen longen zijn de boosdoener in RDS, wat ademhalingsmoeilijkheden veroorzaakt.

Uw voortijdige baby's longen

De werkende delen van de longen zijn de longblaasjes, kleine zakjes in de longen die zich opblazen met lucht als we ademen. De longblaasjes zijn bedekt met kleine bloedvaten die zuurstof vervoeren uit de lucht die we inademen naar de rest van het lichaam.

Bij te vroeg geboren baby's werken de longblaasjes niet altijd zo goed als zou moeten. Een chemische stof die oppervlakteactieve stof wordt genoemd, houdt de alveolen meestal open, zodat ze gemakkelijk met lucht worden gevuld en efficiënt werken. Baby's hebben niet voldoende oppervlakteactieve stoffen om hun longblaasjes open te houden totdat ze bijna op zijn. Wanneer de longblaasjes niet genoeg oppervlakte-actieve stof bevatten, storten ze in en kan er geen gasuitwisseling plaatsvinden.

De longen beginnen pas later in de zwangerschap met het gebruik van oppervlakteactieve stoffen, dus premanten zijn niet in staat om hun longblaasjes open te houden, evenals voldragen baby's. Ze moeten heel hard werken om hun longblaasjes te vullen wanneer ze ademen en krijgen niet genoeg zuurstof naar hun lichaam. Deze aandoening wordt respiratoir distress syndroom of RDS genoemd. Om dit probleem te voorkomen, zullen artsen zeer premature baby's één of meerdere doses synthetische surfactant geven.

Uw preemie loopt een hoger risico op RDS als:

• een broer of zus is gediagnosticeerd met RDS
• de moeder van de baby had zwangerschapsdiabetes
• de baby werd door een keizersnede afgeleverd of werd geïnduceerd
• de bevalling was zeer snel of was ongewoon moeilijk
• de baby is een van multiples (twins, triplets, etc.)

Symptomen van RDS

Baby's met RDS zullen moeite hebben met ademhalen. Ze kunnen hun neusgaten opvlammen wanneer ze ademen, heel snel ademen (tachypnea genaamd), er bleek of lichtblauwgrijs uitzien, brommende of zuchtende geluiden maken wanneer ze zo diep ademen of ademen dat je hun ribben kunt zien wanneer ze inademen.

Om RDS te diagnosticeren, kunnen artsen een of meer verschillende tests gebruiken, waaronder een thoraxfoto, een bloedgasanalyse en / of een bloedtest om infectie of andere problemen uit te sluiten.

Hoe wordt RDS behandeld?

Sommige gevallen van respiratory distress syndrome zijn vrij mild en andere kunnen zeer ernstig zijn. RDS wordt verschillend behandeld afhankelijk van de ernst. Behandelingsopties zijn onder meer:

• Tijd: Een baby met milde RDS kan geen speciale behandeling krijgen anders dan het nauwlettend volgen gedurende de eerste paar dagen van het leven totdat de longen oppervlakte-actief worden.
• Ademhalingsondersteuning: Baby's met matige tot ernstige RDS hebben mogelijk hulp nodig bij het ademen of oxygeneren van hun bloed. Ademhalingsondersteuning komt vaak voor in de vorm van een neuscanule, continue positieve luchtwegdruk (CPAP) of mechanische beademing.
• Kunstmatige oppervlakteactieve stof: Baby's met ernstige RDS kunnen direct oppervlakteactieve stoffen in hun longen krijgen, om de longen opgeblazen te houden terwijl ze volwassen zijn.

Kan RDS worden voorkomen?

Als premature bevalling onvermijdelijk is, maar niet dreigend, dan worden steroïden aan de moeder gegeven voordat de bevalling de longen van een baby kan helpen oppervlakteactieve stoffen te produceren. Steroïden werken het beste wanneer ze tussen 24 uur en 7 dagen voor de geboorte worden gegeven, dus ze zijn niet nuttig in elke zwangerschap.