Magnetic Resonance Neurography of MRN

MR Neurography, ook bekend als magnetische resonantie neurografie of MRN, is een type MRI dat duidelijk laat zien wat er met je zenuwen gebeurt. Het werd voor het eerst ontwikkeld in het begin van de jaren negentig en sindsdien zijn er talloze onderzoeken gedaan die getuigen van het vermogen om artsen te helpen de toestand van de zenuwen echt te zien.

Zhang, et., Al., Onderzocht magnetische resonantie-neurografieën van 137 patiënten met ischias. Sommige van deze patiënten hadden zenuwwortelcompressie, een spinale aandoening waarbij een hernia of een andere structuur op de zenuw drukt op de plaats waar het zich aftrekt van het ruggenmerg. De meeste mensen noemen de resulterende symptomen van een zenuwwortelcompressie, met andere woorden - pijn, zwakte, gevoelloosheid, spelden en naalden, tintelingen, elektrische schokken en / of andere elektrische gevoelens, allemaal maar een been omlaag - ischias. De onderzoekers rapporteerden dat in alle 137 afbeeldingen de foto duidelijk was. Ze zeiden dat ze de heupzenuw konden zien en dat de hoofdtakken gedifferentieerd en gemakkelijk zichtbaar waren.

Zhang's studie, getiteld "Morfologische analyse bij patiënten met ischias: een onderzoek naar magnetische resonantie beeldvorming met behulp van driedimensionale hoge resolutie diffusie-gewogen magnetische resonantie neurografietechnieken," werd gepubliceerd in het aprilnummer van het tijdschrift Wervelkolom.

Zenuwbeknelling en ischias

MR-neurografie kan laten zien waar zenuwen zijn ingesloten en het wordt gebruikt om de brachiale plexus te evalueren op symptomen die zich in de nek, schouders en / of armen voelen. Voor zover sciatica gaat, kan het het syndroom van piriformis vertonen, een aandoening waarbij uw heupzenuw samengedrukt raakt door een strakke of verkeerd uitgelijnde heupspier die bekend staat als de piriformis.

Tot de ontwikkeling van MRN (en momenteel ook) vertrouwden radiologen op röntgenstralen, MRI-, CT-scans en zenuwgeleidingsproeven om de oorzaken van zenuwklachten te bepalen. In grote mate werden hun vaststellingen dus indirect gemaakt. Maar nu, met deze nog steeds relatief nieuwe beeldvormingsproef, zeggen sommige artsen dat ze in staat zijn om meer zelfverzekerd zenuwproblemen te diagnosticeren, waaronder zeldzame aandoeningen die vaak anders over het hoofd worden gezien in het proces.

In zijn onderzoek getiteld "Magnet resonantie neurografie en diffusie tensor imaging: oorsprong, geschiedenis en klinische impact van de eerste 50.000 gevallen met een beoordeling van de werkzaamheid en bruikbaarheid in een prospectieve 5.000 patiënten studiegroep," die werd gepubliceerd in het oktober 2009 nummer van de dagboek Neurochirurgie, MRN-initiatiefnemer Aaron Filler zegt dat neurografie een aantal dingen toont die relevant zijn voor een klinische diagnose, waaronder mechanische vervorming van zenuwen, hyperintensiteit (dwz zenuwirritatie), zenuwzwelling, discontinuïteit, relaties van zenuwen tot massa's en beeldkenmerken die vervorming van zenuwen onthullen op valstrikken. Filler merkt op dat deze bevindingen vergelijkbaar zijn met de soorten dingen die zenuwgeleidingstests kunnen onthullen.

Hoewel MRN goed is voor het aantonen van de conditie van perifere zenuwen, onthult een gerelateerde technologie, bekend als diffusie tensor imaging, de binnenkant van de hersenen en het ruggenmerg. Over het algemeen wordt diffusie tensor-beeldvorming naast MRN bestudeerd.

Verwant: Hoeveel straling wordt u tijdens een diagnostische beeldvormingstest blootgesteld?