Risico van zwangerschapsdiabetes en PCOS

Zwangerschapsdiabetes treedt op wanneer vrouwen die nog nooit diabetes hebben gehad, een verminderd vermogen ontwikkelen om glucose tijdens de zwangerschap te verwerken, wat resulteert in een hoge bloedsuikerspiegel. Vrouwen met polycysteus ovarium syndroom (PCOS) lopen een groter risico voor het ontwikkelen van zwangerschapsdiabetes, of GD.

Hoge bloedglucose geassocieerd met zwangerschapsdiabetes kan leiden tot complicaties zoals een hoog geboortegewicht, vroeggeboorte, ademhalingsproblemen bij de geboorte, lage bloedsuikerspiegel en geelzucht. Het kan bij de bevalling ook problemen veroorzaken voor de moeder en het kind.

Gelukkig kan een zorgvuldig uitgebalanceerd dieet - met of zonder medicatie - helpen om de bloedsuikerspiegel te beheersen en complicaties te voorkomen.

Risicofactoren en symptomen

Vrouwen die ouder zijn dan 25 jaar, hadden zwangerschapsdiabetes bij eerdere zwangerschappen, die overgewicht hebben, die prediabetes hebben of bij wie naaste familieleden met de diagnose type 2 diabetes een groter risico lopen op de ontwikkeling van zwangerschapsdiabetes. Vrouwen met PCOS maken deel uit van die groep vanwege de associatie met insulineresistentie en prediabetes.

De meeste vrouwen ondervinden geen symptomen van zwangerschapsdiabetes, maar zeer zelden merken ze overmatige dorst en plassen.

Hoewel de aandoening meestal verdwijnt na de bevalling, heeft een vrouw met zwangerschapsdiabetes meer kans op diabetes type 2 later in het leven.

Screening voor zwangerschapsdiabetes

Alle vrouwen worden gecontroleerd op zwangerschapsdiabetes met een routineuze bloedsuikerspiegel na 24 tot 28 weken. Omdat PCOS kan leiden tot een hogere bloedsuikerspiegel als gevolg van insulineresistentie, worden vrouwen met de aandoening vaak eerder tijdens de zwangerschap gescreend op zwangerschapsdiabetes.

Er zijn twee verschillende manieren om op zwangerschapsdiabetes te screenen - de glucoseweringstest en glucosetolerantietests. Beide methoden vereisen dat u een suikerachtige oplossing drinkt, hoewel de hoeveelheid verschilt afhankelijk van de test die de arts gebruikt.

De glucoseweringstest vereist slechts een enkele bloedafname op een uur nadat u de oplossing hebt gedronken. U hoeft niet te vasten voor deze test. Deze test alleen is echter niet voldoende om zwangerschapsdiabetes te diagnosticeren. Als de test abnormaal is, moet u de glucosetolerantie testen.

Tijdens de glucosetolerantietest drink je opnieuw de suikerachtige oplossing (hoewel je er meer van moet drinken), met vier bloedafnames: één voordat je de oplossing drinkt, en één, twee en drie uur nadat je de oplossing hebt leeggemaakt. U moet vasten voordat u deze test doet.

Als een van de tests een verhoogd bloedglucosegehalte vertoont, wordt de diagnose zwangerschapsdiabetes gesteld. Sommige artsen zullen de glucoseweringstest overslaan en alleen de glucosetolerantietest gebruiken.

Modificaties en behandeling van levensstijl

Zwangerschapsdiabetes kan worden behandeld met een combinatie van veranderingen in levensstijl (bij afwijkingen van de milde bloedsuikerspiegel) of medicatie. Uw arts zal u waarschijnlijk uw bloedsuikerspiegel regelmatig laten meten gedurende de dag; eenmaal in de ochtend als u wakker wordt en na elke maaltijd typerend is, hoewel u de instructies van uw arts wilt volgen.

Modificatie van levensstijl omvat het verwijderen van verwerkte en geraffineerde suikers en gefrituurd of vet voedsel. Uw dieet moet voornamelijk fruit, groenten, magere eiwitten en volle granen bevatten. Met de toestemming van uw arts moet lichte tot matige lichaamsbeweging worden opgenomen in uw dagelijkse routine.

Als veranderingen in levensstijl niet voldoende zijn om uw bloedsuikerspiegel te reguleren, kan uw arts een pil voorschrijven om uw bloedsuikerspiegel of zelfs insuline te controleren. Het exacte regime zal variëren afhankelijk van uw individuele klinische omstandigheden en de voorkeuren en ervaring van de arts.

Wanneer moet je de dokter bellen?

Wanneer uw arts uw behandelprotocol uitlegt, zal hij u waarschijnlijk richtlijnen geven over wat uw bloedsuiker zou moeten zijn en wanneer. Hij moet u ook vertellen wanneer u hem moet bellen of naar de eerste hulp moet gaan als u abnormale bloedsuikerwaarden heeft. Zorg ervoor dat je zijn instructies precies opvolgt als je een abnormaal resultaat hebt. Aarzel niet om te bellen als u vragen of opmerkingen heeft.