Hoe slaapproblemen groeihormoon beïnvloeden bij kinderen

In een onverwachte associatie lijkt slaap diepe gevolgen te hebben voor kinderen en hun vermogen om normaal te groeien. Maar hoe beïnvloeden slaapproblemen de afgifte van groeihormoon bij kinderen precies? Welke slaapstoornissen kunnen een kind vatbaarder maken voor korter worden of overgewicht of obesitas worden? De antwoorden zullen u misschien verrassen en gelukkig kunnen effectieve behandelingen tot een groeispurt leiden.

Verstoorde slaap vanwege slaapapneu en groeiproblemen

Wanneer de slaap wordt verstoord bij jonge kinderen, vooral degenen die nog moeten afronden, kan dit aanzienlijke gevolgen hebben. Groeihormoon wordt 's nachts afgescheiden tijdens specifieke slaapstadia. Diepe, niet-REM-slaap die vroeg in de nacht plaatsvindt, lijkt vooral belangrijk voor zijn afscheiding. Deze slaap overheerst in het eerste derde deel van de nacht. Als deze slaap wordt verstoord, kan groei niet normaal optreden. Kinderen die getroffen zijn, kunnen van hun groeicurve af beginnen te vallen: als een kind bijvoorbeeld in de vroege ontwikkeling in het 50e percentiel was qua lengte en gewicht, kan het getroffen kind na verloop van tijd in het 10e percentiel vallen.

Als een voorbeeld van de effecten van slaapstoornissen op normale groei, is het bekend dat slaapapneu bij kinderen diepgaande effecten op de groei kan hebben. Deze kinderen hebben periodieke obstructies in hun bovenste luchtwegen die kunnen leiden tot snurken of pauzeren in hun ademhaling. Het lichaam ontwaakt in een lichtere slaap om de luchtweg te openen en de normale ademhaling te hervatten. Als zodanig kan diepere slaap gefragmenteerd raken en de secretie van groeihormoon kan worden aangetast.

Elke slaapstoornis die een diepe slaap verstoort, kan de secretie van het groeihormoon verminderen. Bovendien, simpelweg niet genoeg slaap krijgen, zou hetzelfde effect kunnen hebben. Gelukkig ondergaan kinderen van wie de slaapapnoe wordt behandeld een opgaande groeispurt. Velen zullen herstellen naar hun eerdere groeitraject en teruggaan naar hun eerdere percentielen. Dit suggereert dat ook het aanpakken van de andere aandoeningen die de kwaliteit van de slaap ondermijnen, zoals het rustelozebenensyndroom, gunstig kan zijn.

Slaapdeprivatie, niet-voldoen aan slaapbehoeften en obesitas

Het risico op slaapgebrek dat obesitas veroorzaakt, is goed bestudeerd bij volwassenen. Hoewel het mechanisme niet volledig wordt begrepen, kan het verband houden met hormonale veranderingen of effecten op het normale metabolisme. Een vergelijkbare associatie lijkt te bestaan ​​bij kinderen. Wanneer kinderen 's nachts niet genoeg slaap krijgen om aan hun op leeftijd gebaseerde slaapbehoeften te voldoen, lopen ze het risico hun algehele gezondheid te ondermijnen.

In de afgelopen 20 jaar ondersteunen veel onafhankelijke onderzoeken van meer dan 50.000 kinderen het feit dat slaapgebrek geassocieerd lijkt te worden met een verhoogd risico op obesitas. In 2002 toonde een studie van 8.274 Japanse kinderen van 6-7 jaar oud aan dat minder uren slaap het risico op obesitas bij kinderen vergroot.

Deze gevolgen lijken aan te houden na de periode van slaapverstoring. In 2005 toonde een onderzoek aan dat slaapgebrek op 30-jarige leeftijd obesitas op 7-jarige leeftijd voorspelde. De onderzoekers veronderstellen dat slaapverstoring permanente schade aan het gebied van de hersenen kan veroorzaken, de hypothalamus, die verantwoordelijk is voor het reguleren van de eetlust en het energieverbruik.

De risico's van onbehandelde slaapstoornissen moeten ouders er op attent maken dat hun kind onvoldoende slaaptekort krijgt. Als u een probleem vermoedt, moet u met uw kinderarts praten. Een zorgvuldige evaluatie kan enige geruststelling bieden en wanneer behandeling wordt geïndiceerd, kan het uw kind helpen om te groeien en te bloeien.