Paraspinale spieren Zijn de actiespieren van de rug

Spinal muscular atrophy - causes, symptoms, diagnosis, treatment, pathology (December 2024)

De paraspinale spieren zijn de "actie" -spieren van de rug. Wanneer ze werken, is het resultaat de voor de hand liggende beweging van uw wervelkolom. Dit artikel onderzoekt waar deze spieren zijn ten opzichte van de andere ruggengraatstructuren die zich in de rug bevinden en wat ze doen.

Laten we eerst onze voorwaarden duidelijk stellen. De technische naam voor de paraspinals is de erector spinae; onnodig te zeggen, veel mensen hebben moeite met de uitspraak. Dit is misschien de reden waarom het woord "paraspinals" en de term "paraspinale spieren" vaak worden gebruikt om naar deze belangrijke groep rugspieren te verwijzen.

Paraspinale anatomie

De paraspinals zijn een set van drie spieren die zich bezighouden met wat bekend staat als de tussenlaag van de intrinsieke rugspieren. Zoals de naam doet vermoeden, bevindt de tussenlaag zich boven de diepe laag en onder de oppervlakkige laag. De gehele drie lagen van de intrinsieke rugspieren bevinden zich onder twee meer oppervlakkige rugspiergroepen die samen de extrinsieke rugspieren vormen.

Functie van de Paraspinale Spieren

Het werk van de paraspinale spieren is om je wervelkolom uit te breiden en te buigen naar dezelfde kant waarop de samentrekkende paraspinale spier zich bevindt. Veel mensen stellen een beweging van de ruggengraatvergroting gelijk met een rugboog, wat een goede manier is om erover na te denken wanneer je dit soort bewegingen beschrijft of probeert.

De samentrekking van paraspinale spieren dient ook om de werking van de buikspieren te "controleren". Met andere woorden, de buikspieren, met name de rectus abdominus, buigen de romp naar voren.

Wanneer deze beweging plaatsvindt, zorgt een excentrische samentrekking, waarbij de spier langer wordt bij het samentrekken van de paraspinals, ervoor dat de romp te snel buigt en te ver naar voren gaat.

De abdominals en paraspinals werken samen om te helpen handhaven rechtop lichaamshouding door ditzelfde mechanisme. Als er een wordt gecompromitteerd, zal de resulterende onbalans de andere beïnvloeden, waardoor het risico op chronische pijn en letsel toeneemt.

Chronische rugpijn is vaak gerelateerd aan de paraspinale spieren. Oorzaken zijn een slechte houding (die de spieren direct belast), spierspanning en spieratrofie (waarbij de verminderde spiermassa de steun van de wervelkolom verzwakt).

Onderdelen van de Paraspinale Spieren

De paraspinale spieren lopen in de lengte langs de wervelkolom, van de schedel tot het bekken. Terwijl ze alle drie op dezelfde plaats-specifieke gebieden op het laagste gebied van de wervelkolom beginnen - en allemaal een lumbaal, thoracaal en cervicaal deel hebben, voegen hun spiervezels zich in verschillende aspecten van de wervelkolomwervels en ribben.

De drie spieren die de tussenlaag van de intrinsieke rugspieren vormen, zijn iliocostalis, longissimus en spinalis.

Iliocostalis Muscle

De iliocostalis-spier is de meest laterale of buitenste van de drie paraspinale spieren. Het komt voort uit een brede pees aan de achterkant van de heupbeenderen, de achterkant van het sacrumbeen, de ligamenten van de sacro-iliacale gewrichten en de processus spinosus van de onderste lendewervel. Dit omvat de ligamenten die deze processen met elkaar verbinden.

De Iliocostalis-groep is grotendeels verantwoordelijk voor extensie, flexie en rotatie van de wervelkolom, waardoor we achterwaarts en opzij kunnen buigen en de wervelkolom kunnen verdraaien.

De iliocostalis is verdeeld in drie verschillende delen:

De lumbale gedeelte van de iliocostalis-spier reist omhoog vanuit het onderste deel van het bekken en heiligbeen om te hechten aan de onderste rand van de onderste zes of zeven ribben, door middel van pezen die zich aftekenen van de hoofdlijn.
De borstgedeelte hecht ook aan ribben, maar dit zijn het bovenste deel van de bovenste zes ribben. Dit gedeelte hecht ook aan het achterste gedeelte van de transversale processen van de zevende halswervel. Het woord cervicaal verwijst naar de nek.
De cervicaal gedeelte van de iliocostalis-spier hecht zich aan de achterkant van de transversale processen van de vierde tot en met de zevende halswervel.

Longissimus-spier

Net als de iliocostalis-spier is het longissimus afkomstig van een brede pees op de achterkant van de heupbotten, de achterkant van het sacrum-bot, de ligamenten van de sacro-iliacale gewrichten en de processus spinosus van de onderste lendewervel; dit omvat ook de ligamenten die deze processen met elkaar verbinden. De longissimus bevindt zich tussen de iliocostalis en de spinalis.

Net als de iliocostalis heeft de longissimus drie delen. Maar in plaats van lumbale, thoracale en cervicale delen, heeft deze spier thoracale, cervicale en craniale delen, die elk specifieke functies hebben:

Deborstgedeelte hecht aan de uiteinden van de transversale processen van alle thoracale wervels en door spiervertakkingen naar de onderste negen of tien ribben.
De cervicaal gedeelte van de longissimus hecht zich aan transversale processen van de tweede tot en met de zesde halswervel.
De craniaal gedeelte hecht zich aan een projectie van het bot, het mastoïde proces, dat zich achter de schedel bevindt, direct achter de onderkant van het oor.

Spinalis Muscle

Net als de iliocostalis en longissimus-spieren is de spinaleis afkomstig van een brede pees op de achterkant van de heupbotten, de achterkant van het sacrum-bot, de ligamenten van de sacro-iliacale gewrichten en de processus spinosus van de onderste lendewervel, inclusief de ligamenten die verbind deze processen met elkaar.

Van de drie paraspinale spieren is de spinalis degene die zich het dichtst bij de middellijn bevindt. Het heeft ook drie delen:

De borstgedeelte hecht zich vast aan de processus spinosus van de bovenste vier tot acht (dit kan variëren) thoracale wervels.
De cervicaal gedeelte inserts op het processus spinosus van de tweede halswervel, de as genoemd, en soms op de processus spinosus van een of twee wervels daaronder. Het is afkomstig van de ligamentum nuchae van C4 tot C6 en en processus spinosus van C7 tot T2.
De capitusgedeelte is vaak minder te onderscheiden van het cervicale gedeelte, maar functioneert onafhankelijk om de kop te helpen draaien, ondersteunen, kantelen en bewegen.

Diepe Intrinsieke Spieren van de Rug