Wolff-Parkinson-White Syndrome - WPW

Wolff-Parkinson-White-syndroom (WPW) is een aangeboren hartaandoening die hartritmestoornissen kan veroorzaken. Mensen geboren met WPW hebben vaak karakteristieke veranderingen op hun elektrocardiogram (ECG) en ze ontwikkelen vaak supraventriculaire tachycardie (SVT), een type snelle aritmie dat vaak ernstige hartkloppingen, duizeligheid en vermoeidheid veroorzaakt. Bovendien kunnen mensen met WPW soms andere, gevaarlijkere vormen van hartritmestoornissen hebben.

• Lees over het elektrische systeem van het hart.

Wat is WPW?

Mensen met WPW worden geboren met een abnormale elektrische verbinding die een van de boezems (de bovenste kamers van het hart) verbindt met een van de kamers (de onderste kamers van het hart). Deze abnormale elektrische verbindingen worden opgeroepen accessoire paden. De accessoire routes creëren de elektrische omstandigheden waarin abnormale hartritmes kunnen optreden.

• Lees over de kamers van het hart.

Waarom accessoire routes belangrijk zijn

Accessoirepaden zijn belangrijk omdat ze de instelling bieden die nodig is om een ​​bepaald type SVT te ontwikkelen - de SVT die bekend staat als atrioventriculaire reciprocerende tachycardie (AVRT). AVRT is een soort terugkerende tachycardie.

De accessoire-route creëert een "extra" elektrische verbinding tussen een atrium en een ventrikel en voltooit zo een mogelijk elektrisch circuit. Door dit abnormale circuit kan AVRT zich ontwikkelen.

Met "typische" AVRT, tijdens de aritmie de elektrische impuls reist van het atrium naar het ventrikel met behulp van de normale route (dat wil zeggen, de AV-knooppunt), en keert dan terug naar het atrium (dat wil zeggen, het "herleeft" het atrium) via de accessoire-route. De elektrische impuls kan dan continu rond het circuit draaien, waardoor de aritmie ontstaat. De impuls loopt over de accessoire route van ventrikel naar het atrium, omdat dit met de typische AVRT de enige richting is waarin de accessoire-route in staat is om elektriciteit te geleiden.

Hoe verschilt WPW van typische AVRT?

Het verschil tussen deze typische AVRT en de AVRT gezien met WPW is dat, in WPW, de accessoire route in staat is om elektrische impulsen in beide richtingen uit te voeren - van het atrium naar het ventrikel en van het ventrikel naar het atrium.

Als gevolg hiervan kan de elektrische impuls tijdens terugkerende tachycardie in WPW via de accessoire route de ventrikels in, vervolgens terugkeren naar de boezems via de AV-knoop, dan weer terug naar de accessoirebaan naar de ventrikels - en deze kan blijven herhaling van hetzelfde circuit. Dit is de tegenovergestelde rijrichting dan bij patiënten met typische AVRT.

Waarom WPW een bijzonder probleem is

Het vermogen van de accessoire pad in WPW om elektrische impulsen vanuit de boezems in de ventrikels te geleiden is om drie redenen belangrijk.

Ten eerste, tijdens normaal sinusritme, bereikt de elektrische impuls die zich verspreidt over de atria de ventrikels zowel via de AV-knoop als via de accessoire-baan. Deze "dubbele" stimulering van de ventrikels creëert een onderscheidend patroon op het ECG - met name een "slurring" van het QRS-complex dat een "deltagolf" wordt genoemd. Door de aanwezigheid van een delta-golf op het ECG te herkennen, kan een arts de diagnose WPW stellen.

Ten tweede stimuleert de elektrische impuls tijdens de AVRT die wordt waargenomen met WPW de ventrikels uitsluitend via de accessoire-route (in plaats van door de normale AV-nodale weg te gaan). Als gevolg hiervan neemt het QRS-complex tijdens tachycardie een buitengewoon abnormale vorm aan, wat suggestief is voor ventriculaire tachycardie (VT) in plaats van SVT. Het vergissen van de AVRT veroorzaakt door WPW voor VT kan grote verwarring en onnodig alarm veroorzaken bij het medisch personeel en kan leiden tot ongeschikte therapie.

Ten derde, als een patiënt met WPW atriale fibrillatie zou moeten ontwikkelen - een aritmie waarbij de atria in hoge mate elektrische impulsen genereren - kunnen die impulsen ook langs de accessoire route lopen en de ventrikels stimuleren in een extreem snel tempo, wat leidt tot een gevaarlijk snelle hartslag. (Normaal beschermt de AV-knoop de ventrikels niet te snel gestimuleerd tijdens atriale fibrillatie Deze bescherming gaat verloren als de ventrikels worden gestimuleerd via de accessoire-pad.) Dus bij patiënten met WPW kan atriale fibrillatie een levensbedreigend probleem worden.

Symptomen met WPW

De symptomen van de SVT veroorzaakt door WPW zijn hetzelfde als bij elke SVT. Ze omvatten hartkloppingen, duizeligheid en duizeligheid en extreme vermoeidheid. Afleveringen duren meestal van enkele minuten tot enkele uren.

Als atriale fibrillatie optreedt, kan de extreem snelle hartslag echter leiden tot bewustzijnsverlies of zelfs een hartstilstand.

Behandeling van WPW

De reentrant-schakeling die SVT in WPW produceert, bevat de AV-knoop, een structuur die rijkelijk wordt gevoed door de nervus vagus. Patiënten met WPW kunnen vaak stoppen met hun SVT-episodes door stappen te nemen om de toon van hun nervus vagus te verhogen, zoals de manoeuvre van Valsalva, of hun gezicht een paar seconden in ijswater onder te dompelen. Voor sommige mensen die alleen zeldzame episoden van SVT hebben, kan deze behandeling voldoende zijn.

Het gebruik van antiaritmica om recidiverende aritmieën in WPW te voorkomen, is slechts enigszins effectief en deze benadering wordt tegenwoordig niet vaak gebruikt.

De accessoire route in WPW kan echter meestal (meer dan 95% van de tijd) volledig worden geëlimineerd met ablatietherapie, waarbij de accessoiretraject zorgvuldig in kaart wordt gebracht en wordt geëlimineerd. Ablatietherapie is bijna altijd de beste optie in iemand met WPW die aritmieën heeft gehad.

Bovendien, omdat het begin van atriale fibrillatie in WPW kan leiden tot gevaarlijk snelle hartfrequenties en omdat atriale fibrillatie gebruikelijk is (en mogelijk vaker voorkomt bij mensen met WPW dan bij de algemene bevolking), moedigen de meeste specialisten bijna iedereen met WPW aan om sterk toe te nemen overweeg ablatietherapie.

Een woord van heel goed

WPW, een aangeboren afwijking met betrekking tot het elektrische hartsysteem, is geassocieerd met hartritmestoornissen die ernstige symptomen kunnen veroorzaken.Mensen die WPW blijken te hebben moeten worden beoordeeld door een cardioloog en zullen vaak baat hebben bij een definitieve behandeling om de aandoening te elimineren.