De spijsverteringsziekte bekend als hepatitis B

Hepatitis B (Hep B of HBV) is een ontsteking van de lever die kan leiden tot leverlittekens, leverfalen, kwaadaardige tumor in de lever en overlijden. Hepatitis B-infectie is een gevolg van HBV-infectie (hepatitis B-virus) in het lichaam en naar schatting zijn meer dan 300 miljoen mensen wereldwijd besmet.

De CDC onthult dat het aantal personen dat besmet raakt met het hepatitis B-virus per jaar aanzienlijk is gedaald tot gemiddeld 43.000 in 2007 van ongeveer 200.000 in de jaren tachtig. De mate van infectie is het grootst in het bereik van 20 tot 49-jarige personen. De infectie kan worden overgedragen via lichaamsvloeistoffen, zoals vaginale secreties, sperma, open wonden of bloed.

Hoe kan deze ziekte leiden tot leverletsel?

Hep B reproduceert in levercellen, maar het virus alleen is niet het probleem - het immuunsysteem is. De reactie veroorzaakt door het virus veroorzaakt ontsteking en ernstige verwondingen aan de lever terwijl het immuunsysteem het virus probeert kwijt te raken. In de meeste gevallen zijn er beperkte schade en kan het menselijk lichaam binnen enkele maanden de infectie bestrijden. Nadat u bent geïnfecteerd met HBV, produceert uw lichaam antilichamen die een leven lang meegaan, zodat u er niet opnieuw mee besmet zult zijn.

Ondanks het goede gevecht van onze organen, zijn er gevallen waarin het lichaam niet in staat is om de infectie uit te roeien, en zelfs als u geen symptomen vertoont, is het virus er nog steeds. In deze situatie blijft u drager en kunnen uw bloed en lichaamsvloeistoffen andere mensen infecteren die met u in contact komen via onbeschermde seks, open zweren of een andere weg. Op dit moment zijn er ongeveer 1,25 miljoen carriers in de VS

Als u drager bent, kan uw ziekte twee hoofdroutes volgen: ofwel verdwijnt deze na een tijdje (het geneesmiddel heeft nog niet begrepen waarom) of evolueert het naar chronische hepatitis. Als hepatitis chronisch wordt, is de situatie vrij slecht voor de lever, omdat dit kan leiden tot cirrose en leverkanker, beide dodelijke aandoeningen.

Er is waargenomen dat ongeveer 5% tot 10% van de geïnfecteerde personen die volwassenen kunnen zijn of kinderen ouder dan 5 jaar een chronische infectie kunnen ontwikkelen. Een andere teleurstellende bevinding is dat deze percentages significant verhoogd zijn (25% tot 50%) bij kinderen jonger dan 5 jaar evenals die van zuigelingen die de infectie hebben opgelopen toen ze werden geboren (90%).

Hoe laat de hepatitis-B-infectie zich optreden?

Slechts 30% tot 50% van de mensen die met HBV zijn besmet, vertonen vanaf het begin symptomen. Vroege symptomen kunnen worden verward met die van de griep: koorts en gewrichtspijn. De symptomen die het meest specifiek zijn voor Hepatitis B zijn de volgende:

• Gele huid en geelverkleuring van het witte deel van de ogen
• Bruine of oranje kleur van de urine
• Onverklaarbare vermoeidheid die lang aanhoudt
• Verlies van eetlust, misselijkheid, braken
• Buikpijn
• Koorts

Toch zijn er voor veel mensen geen van deze symptomen en de ziekte wordt alleen ontdekt door een bloedtest. De eerste fase van een HBV-infectie wordt acute hepatitis genoemd en is zelden dodelijk voor de lever. Er waren gevallen van acute hepatitis wanneer de lever zo ernstig was beschadigd dat de patiënt in coma kwam als gevolg van leverfalen. Deze aandoening wordt 'fulminante hepatitis' genoemd en patiënten die het krijgen, moeten worden beoordeeld op levertransplantatie.

Wat bepaalt het niveau van leverletsel?

De belangrijkste determinant van de leversituatie is ons eigen immuunsysteem. Mensen die een sterke immuunrespons ontwikkelen, hebben meer kans om het virus te elimineren en te herstellen, maar ze hebben ook meer kans op ernstige leverbeschadiging en sterke symptomen. Een zwakkere immuunrespons kan de lever op dit moment beschermen en minder symptomen ontwikkelen, maar er is ook een hoger risico om chronische hepatitis te ontwikkelen.Eet daarom gezond en leef op een hygiënische manier om dergelijke infecties op een afstand te houden.