Hoe ouders kinderen kunnen helpen reageren op cyberpesten
Inhoudsopgave:
A Show of Scrutiny | Critical Role | Campaign 2, Episode 2 (December 2024)
Aangezien sociale media de voorkeursmethode voor communicatie voor tieners wordt, is er ook een merkbare toename van het aantal gemelde gevallen van cyberpesten. En er zijn waarschijnlijk zelfs meer die niet gerapporteerd worden. Daarom is het van groot belang dat ouders weten hoe ze moeten reageren op cyberpesten.
Hoewel elke situatie enigszins anders is, helpt het om een aantal algemene richtlijnen te hebben over hoe om te gaan met cyberpesten en, nog belangrijker, om je kind op weg te helpen om het pesten te overwinnen.
Tips voor online reageren op pesters
Dit zijn de belangrijkste dingen die jij en je kind moeten doen wanneer je tiener wordt geconfronteerd met cyberpesten.
Reageer niet. Vertel uw kind dat de beste manier om met cyberpesten om te gaan, het negeren van berichten, opmerkingen, sms-berichten en telefoontjes is. Hoewel het moeilijk is om af te zien van het reageren op iets onwaars, is het beter om te stoppen en het incident te melden aan een ouder of een vertrouwde volwassene. Stress voor uw kinderen dat ze, ongeacht hoezeer de woorden hen kwetsen, geen reactie moeten posten.
Cyberbullies zijn op zoek naar een reactie. Zorg ervoor dat je kinderen weten dat ze er geen moeten geven. Het probleem zal eerder vervagen als er geen reactie van het doelwit is. Onthoud dat reageren alleen maar toestaat dat de situatie escaleert.
Print en bewaar kopieën van alle cyberpesten. Sla alle berichten, opmerkingen en berichten op als bewijsmateriaal.Dit omvat e-mails, blogposts, posts op social media, tweets, sms-berichten enzovoort. Hoewel de eerste reactie van uw kind is om alles te verwijderen, moet u hem eraan herinneren dat u zonder bewijsmateriaal geen bewijs hebt van cyberpesten. Nadat het bewijsmateriaal is verzameld en u met de school en de politie hebt gesproken, moet u opmerkingen kunnen verwijderen.
Het is belangrijk op te merken dat als de berichten seksueel pesten met naaktheid omvatten, deze moeten worden verwijderd. Het bewaren of afdrukken van foto's van een minderjarig kind vormt het bezit van kinderpornografie en kan leiden tot gerechtelijke stappen tegen u en uw kind. Meld het incident onmiddellijk en laat de politie het bewijs bewaren. Bewaar geen kopieën van seksuele berichten.
Meld cyberpesten aan de counselor of directeur van je school. Het melden van deze incidenten is vooral belangrijk als cyberpesten plaatsvond op schoolterreinen. Maar zelfs als het buiten het schoolterrein zou zijn, geven sommige staten scholen de mogelijkheid om in te grijpen, vooral omdat cyberpesten en andere vormen van pesten ooit op het schoolgebouw zullen infiltreren. Sterker nog, zelfs als cyberpesten plaatsvond buiten de campus, zullen de studenten het waarschijnlijk nog op school bespreken.
Kinderen lezen bijvoorbeeld vaak de berichten op Facebook of Instagram. Ze gebruiken deze informatie vervolgens als munitie om extra pesterijen op school aan te gaan, zoals schelden, relationele agressie en verbanning. Vermeld bij het melden van cyberpesten aan de school een kopie van de tweets, sms-berichten, berichten of andere correspondentie voor hun bestanden. Zorg dat je ook een kopie voor jezelf hebt. Als uw schooldistrict niet in staat is of niet bereid is om te reageren op cyberpesten, overweeg dan om contact op te nemen met de politie om een rapport in te dienen.
Meld cyberpesten aan de sociale-mediasites en uw internetprovider (ISP). Wanneer cyberpesten plaatsvindt op de persoonlijke accounts van uw kind of thuis gebeurt, is het belangrijk dat u kopieën van cyberpesten doorstuurt naar uw internetprovider. En als cyberpesten plaatsvond op een sociale mediasite, meld dit dan ook aan hen. Sites zoals Instagram, Facebook en Twitter zullen onderzoeken naar cyberpesten onderzoeken, vooral als het om een minderjarige gaat.
Zelfs als cyberpesten anoniem is of plaatsvindt onder een valse account, moet u dit melden. Vaak kan de ISP, samen met de politie, achterhalen wie berichten plaatst of verstuurt. Vergeet niet dat uw kind cyberpesten niet hoeft te verdragen. Vaak laat de cyberbully een duidelijk spoor van bewijzen achter die, als hij aan de bevoegde autoriteiten wordt gemeld, een lange weg kunnen banen om er een einde aan te maken.
Neem onmiddellijk contact op met de politie over mogelijke bedreigingen. Dreigementen van overlijden, bedreigingen van fysiek geweld, aanwijzingen voor stalking en zelfs suggesties om zelfmoord te plegen, moeten onmiddellijk worden gemeld. U moet ook melding maken van intimidatie die gedurende een langere periode aanhoudt, evenals elke correspondentie die intimidatie omvat die is gebaseerd op ras, religie of handicap. De politie zal deze incidenten behandelen.
Sluit de communicatie af. Annuleer huidige sociale netwerkaccounts en open nieuwe accounts. Als cyberpesten gebeurt via een mobiele telefoon, verander je het mobiele nummer van je kind en ontvang je een geheim nummer.
Blokkeer vervolgens de cyberbully van de nieuwe sociale netwerksites, e-mailaccounts, instant messaging en mobiele telefoons van uw kind. De sleutel is om het heel moeilijk te maken voor de cyberbully om contact op te nemen met uw kind.
Houd rekening met de gevolgen van cyberpesten. Kinderen die cyberbaden zijn, ervaren een breed scala aan effecten, waaronder alles van overweldigd en kwetsbaar voelen tot depressief en zelfs suïcidaal zijn.
Wees je erg bewust van de gevolgen van cyberpesten en wees niet bang om ze de hulp te geven die ze nodig hebben om te genezen. Let op gedragsveranderingen en communiceer dagelijks met uw kind. Het is ook belangrijk om uw kind af te leiden van sociale media. Doe samen iets leuks of moedig je kind aan om een nieuwe hobby op te nemen. De sleutel is om haar aandacht af te leiden van wat anderen zeggen en doen.
Vraag om begeleiding en ondersteuning. Cyberpesten is een groot probleem dat niet alleen moet worden aangepakt. Zorg ervoor dat je je kind omringt met behulpzame vrienden en familie. Vergeet niet dat het helpt om met iemand te praten over wat er gebeurt.
Overweeg het vinden van een professionele hulpverlener om uw kind te helpen genezen. U moet uw kind ook laten evalueren door een zorgverlener, vooral als u veranderingen in stemming, slaapgewoonten of eetgewoonten opmerkt. Zelfs studenten die cyberbalen zijn, moeten hulp van buitenaf krijgen.
Onthoud van het wegnemen van technologie. Het is normaal dat ouders willen elimineren wat hun kind pijn doet. En voor de meeste ouders lijkt het logische antwoord om de mobiele telefoon en de computer weg te halen. Maar voor tieners betekent dit vaak dat ze de communicatie met hun hele wereld afsluiten.
Hun telefoons en hun computers zijn een van de belangrijkste manieren om met anderen te communiceren. Als die optie voor communicatie wordt verwijderd, kunnen ze zich afgezonderd voelen en afgesneden van hun wereld. Dit kan gevoelens van eenzaamheid en isolement verergeren. Help uw kind in plaats daarvan de situatie te navigeren door online gedrag te veranderen, grenzen in te stellen en online tijd te beperken.
Vergeet niet dat onderzoek heeft aangetoond dat de meeste kinderen geen pesten melden omdat ze bang zijn hun telefoon of computer kwijt te raken. Onthoud in plaats daarvan dat het niet de technologie is die uw kind pijn doet, maar de persoon aan de andere kant van de technologie. Verzeker je kinderen dat ze hun telefoon niet zullen verliezen als ze cyberpesten melden. Houd dan je beloften.
Hoe ouders kunnen reageren op de leerstoornis van een kind
Ouders kunnen een breed scala aan emoties vertonen nadat ze hebben geleerd dat een kind een verstandelijke handicap heeft. Hier zijn veelvoorkomende reacties en manieren waarop ouders hiermee omgaan.
Hoe ouders ouders kunnen helpen met hun slaapuitdagingen
Het is belangrijk om goede slaapgewoontes met je peuter te ontwikkelen. Leer hoe je de uitdaging kunt overwinnen om je kleintje naar bed te krijgen.
Hoe ouders kunnen helpen kinderen weerstand bieden tegen groepsdruk
Leer 7 belangrijke manieren waarop ouders hun jongere kinderen kunnen helpen weerstand te bieden tegen groepsdruk, zelfvertrouwen te hebben en onafhankelijk te denken.