Gebarentaal en spraak gebruiken voor totale communicatie

Wat kunnen ouders doen als ze er niet zeker van zijn of ze alleen de mondelinge methode of alleen gebarentaal gebruiken met hun dove kind? Ze kunnen totale communicatie gebruiken en profiteren van beide.

Wat is totale communicatie?

Totale communicatie maakt gebruik van elk communicatiemiddel - gebarentaal, stem, vingerspellen, lipreading, versterking, schrijven, gebaar, visuele beelden (foto's). De gebarentaal die in de totale communicatie wordt gebruikt, is nauwer verwant met het Engels. De filosofie van totale communicatie is dat de methode moet worden aangepast aan het kind, in plaats van andersom. Een andere veelgebruikte term voor totale communicatie is gelijktijdige communicatie, ook bekend als sim-com.

Totale communicatie erkent dat de communicatiemiddelen mogelijk moeten worden aangepast op basis van de situatie. Soms is ondertekening de juiste methode om te gebruiken, terwijl het op andere momenten spraak kan zijn. In andere situaties is schrijven wellicht de beste methode om te gebruiken.

Hoewel sommige scholen / programma's voor doven ASL en Engels gebruiken, gebruiken de meeste educatieve programma's voor doven totale communicatie. (Het programma dat mijn eigen kinderen bijwoonden maakt gebruik van totale communicatie.) Het idee is dat het gebruik van totale communicatie de "minst beperkende" leeromgeving voor het dove kind zal creëren, die vrij is om communicatievoorkeuren te ontwikkelen (hoewel het kind zal worden aangemoedigd om beide te gebruiken spraak en gebarentaal).

voordelen

Sommige ouders en opvoeders geven de voorkeur aan totale communicatie als een allesomvattend systeem dat ervoor zorgt dat een doof kind toegang heeft tot bepaalde communicatiemiddelen (zo nodig spreken, of ondertekenen indien nodig).

Een doof kind dat niet goed mondeling kan communiceren, krijgt bijvoorbeeld de extra ondersteuning van gebarentaal en omgekeerd. Het gebruik van totale communicatie kan ook de druk op ouders verminderen om de ene methode boven de andere te kiezen.

Een studie vergeleek 147 kinderen in zowel orale als totale communicatieprogramma's die cochleaire implantaten gebruikten. De studie vergeleek de expressieve en receptieve taal van de kinderen, gesproken of ondertekend. De resultaten toonden aan dat de kinderen verbeterden, ongeacht in welk programma ze zich bevonden - mondelinge of totale communicatie.

De resultaten toonden ook aan dat de totale communicatiestudenten beter presteerden op sommige maatregelen. Zowel de mondelinge als de totale communicatie studenten konden begrijpen wanneer ze werden gesproken. Bij de kinderen die hun cochleaire implantaten ontvingen voordat ze 5 jaar oud waren, konden de totale communicatiestudenten beter verstaan ​​wanneer ze werden gesproken dan de studenten voor mondelinge communicatie. Bovendien hadden de totale communicatiestudenten betere scores op expressieve taal toen ze eerder werden geïmplanteerd.

nadelen

De risico's van het gebruik van totale communicatie in de klas zijn dat instructeurs ze inconsistent kunnen gebruiken. Bovendien voldoet de totale communicatie mogelijk niet aan de communicatiebehoeften van alle dove studenten in de klas.Dit kan van invloed zijn op hoe goed de educatieve informatie wordt ontvangen door de dove student.

Een ander mogelijk risico is dat totale communicatie kan leiden tot minder ontwikkelde spraakvaardigheden. Dit werd opgemerkt in een studie uitgevoerd door onderzoekers in een mondeling programma. Hun studie vergeleek studenten in totale communicatieprogramma's met studenten in alleen-orale programma's. Hun studie wees uit dat de studenten in de mondelinge programma's meer verstaanbare spraak ontwikkelden dan de totale communicatiestudenten.

Boeken over totale communicatie

De meeste boeken over communicatie met en voorlichting aan dove en slechthorende kinderen bevatten een hoofdstuk over totale communicatie. Boeken die alleen over totale communicatie gaan, lijken maar een klein aantal te zijn. Ze bevatten:

• "Total Communication: Structure and Strategy" door Lionel Evans
• "Totale communicatie: de betekenis achter de beweging om educatieve mogelijkheden voor dove kinderen uit te breiden" door Jim Pahz

Waarom ouders totale communicatie kiezen

Ouders die deze site gebruiken, gaven deze verklaring waarom ze voor totale communicatie kozen:

"We kozen voor totale communicatie voor onze twee kinderen - ze dragen hoortoestellen, hun school gebruikte SEE ondertekening exact Engels en spraak, dus er was geen probleem met het krijgen van onvolledige blootstelling aan de taal Beide kinderen ontwikkelden Engels als hun eerste taal en beiden blinken uit in lezen.

"We verwachten dat ze lessen zullen volgen in ASL op de middelbare school en / of universiteit, maar in hun vroege jaren waren we er het meest in geïnteresseerd om ervoor te zorgen dat ze een stevige basis hadden in de taal waarin ze zouden werken binnen hun professionele en persoonlijke levens voor de rest van hun leven.

"Engels leren als hun eerste taal heeft ertoe bijgedragen dat ze niet afhankelijk zijn van iemand die weet dat ASL in de buurt is, zodat ze de gebeurtenissen om hen heen kunnen begrijpen. En we vonden dat een sterke basis in het Engels hen zou kunnen helpen bij het vinden van het vervullen van banen als volwassenen, we gaan ervan uit dat ze nog meer op schriftelijke communicatie zullen vertrouwen dan de meeste mensen, dus was het logisch om ervoor te zorgen dat ze net zo goed Engels waren als ze zouden zijn!"

• Delen
• Omdraaien
• E-mail
• Tekst

Heeft deze pagina je geholpen? Bedankt voor uw feedback! Wat zijn jouw zorgen? Artikel Bronnen

• Connor, Carol McDonald, Sara Hieber, H. Alexander Arts en Teresa A. Zwolan. Spraak, Woordenschat en de opvoeding van kinderen met behulp van cochleaire implantaten Mondelinge of totale communicatie? Journal of Speech, Language and Hearing Research Vol.43 1185-1204 oktober 2000.
• Educatie van kinderen die doof of slechthorend zijn: totale communicatie. ERIC Digest # 559. (ED414677)
• Jones, Thomas W. Teacher Trainees 'Classroom Communicatievoorkeuren. Paper gepresenteerd op de jaarlijkse conferentie van de vereniging van universiteitsonderwijzers - Doven en slechthorenden (23e, Santa Fe, NM, 7-10 maart 1997) (ED406775)