Symptomen en oorzaken van gedragsstoornissen bij kinderen

Er kunnen veel redenen zijn waarom uw kind 's nachts moeite heeft met slapen, maar twee veel voorkomende oorzaken zijn geclassificeerd als een aandoening die gedragsgebonden slapeloosheid van de kindertijd wordt genoemd. Wat zijn de symptomen en oorzaken van problemen om in slaap te vallen bij kinderen? Ouders kunnen met name geïnteresseerd zijn in het leren hoe bedtijdroutines de slaaptraining bij pasgeboren baby's, baby's, peuters en zelfs oudere kinderen kunnen optimaliseren.

Wat is slapeloosheid bij kinderen?

Slapeloosheid verwijst naar elke moeilijkheid die valt of doorslaapt, en slaap die gewoon niet verfrissend is. Kinderen kunnen om verschillende redenen last hebben van slapeloosheid, waaronder moeilijkheden in verband met hun slaapomgeving of slechte slaapgewoonten. Ouders kunnen ongewild bijdragen aan de slapeloosheid van hun kind door hun gedrag op twee manieren te beïnvloeden:

• Slaap-begin associatie
• Limit-setting

Deze aandoeningen resulteren beide in slapeloosheid, maar om verschillende redenen. In de eerste toestand kan het associatietype 'slaapaanval', verzachtend gedrag van de ouder, het vermogen van een kind om in slaap te vallen verstoren wanneer de ouder niet aanwezig is. In het limit-setting-type kunnen ouders de controle verliezen over het gedrag van hun kind (vooral bij peuters) rond het slapengaan en tijdens ontwaken uit de slaap.

De symptomen van slapeloosheid bij kinderen

Over het algemeen hebben kinderen meer slaap nodig dan volwassenen. Dit varieert enigszins op basis van leeftijd. Wanneer slaap nodig is, zal een kind gewoon in slaap vallen en het krijgen. Een pasgeboren baby kan 16 uur slapen in een periode van 24 uur, met korte perioden van slaap en waakzaamheid verspreid over de dag en de nacht. Op de leeftijd van 3 jaar is de benodigde hoeveelheid slaap ongeveer 12 uur dichterbij. Het is het beste om de hoeveelheid tijd in bed 's nachts te optimaliseren om aan deze slaapbehoeften te voldoen. Jongere kinderen kunnen gedurende de dag 1-2 dutjes doen om voldoende rust te krijgen.

Op de leeftijd van 4 of 5 zullen de meeste kinderen echter stoppen met dutjes overdag.

Kinderen die niet genoeg slapen, beginnen overdag problemen te krijgen. Stel je voor hoe je je voelt na een slechte nacht van slaap - en dan meerdere in omvang zonder voldoende coping-vaardigheden of zelfs manieren om je frustraties te verwoorden. Kinderen worden chagrijnig, weigeren samen te werken met eenvoudige verzoeken, huilen meer en lijden aan complete meltdowns en driftbuien. Oudere kinderen kunnen problemen krijgen op school, met slechte aandacht, hyperactiviteit en verminderde schoolprestaties.

Naast het simpelweg niet kunnen inslapen, lopen andere aspecten van gedrag en zelfs groei uit de hand.

Wat veroorzaakt slapeloosheid bij kinderen?

Er zijn verschillende mogelijke oorzaken van slapeloosheid bij kinderen. Het kan soms betrekking hebben op onjuiste verwachtingen van ouders. Naarmate kinderen ouder worden, kunnen ze bijvoorbeeld minder slaap nodig hebben. Als het naar bed gaan niet later wordt uitgesteld, zal het kind moeite hebben om in slaap te vallen. Dit kan moeilijk zijn voor ouders die van de rustige tijd in de avond genoten toen de kinderen eenmaal naar bed werden gebracht.

Baby's moeten worden neergelegd wanneer ze in slaap vallen, en bij voorkeur voordat ze in slaap vallen. Als elke keer dat het kind in slaap valt het in de armen van een ouder is, zal het kind huilen als de ouder er niet is bij het ontwaken. Het kan soms helpen om het bed over te brengen naar een wieg voor het begin van de slaap.Oudere kinderen kunnen 's nachts wakker worden en zichzelf in slaap kunnen sussen zonder een voedende of luierwissel nodig te hebben. Als huilen aanhoudt, kan het nuttig zijn om de Ferber-methode voor graduate extinctie te volgen.

In een notendop, de hoeveelheid tijd die wordt besteed aan het wachten voordat ze reageert op het huilende kind wordt geleidelijk verlengd totdat het kind niet langer om hulp huilt.

Bij peuters, vooral degenen die hun voorkeuren kunnen verwoorden, kunnen de onophoudelijke verzoeken om een ​​ander verhaal, een favoriet speeltje, een glas water, een reis in de badkamer, etc. worden gebruikt om bedtijd effectief uit te stellen. Oudere kinderen kunnen 's nachts wakker worden en naar de slaapkamer van hun ouders gaan. Het kind kan erop staan ​​om de rest van de nacht in het ouderlijk bed door te brengen, en een slaperige ouder kan de vraag schoorvoetend verplichten. Als ouders in staat zijn om strikte regels en grenzen op te leggen, zullen deze gedragingen geleidelijk verdwijnen.

In zeldzame gevallen hebben kinderen slapeloosheid die aanvullende evaluatie en behandeling vereist.

Hoe slapeloosheid bij kinderen te verbeteren

Wanneer een van deze gedragsproblemen optreedt, kan de slaap van de ouders ook enorm worden beïnvloed. Het leidt vaak tot grote problemen binnen families, maar gelukkig worden de moeilijkheden eenvoudig aangepakt met eenvoudige veranderingen die verband houden met elke aandoening. De twee soorten gedragsslavernoosheid kunnen snel verbeteren met voorlichting en observatie van consistente regels.

Een woord van heel goed

In sommige gevallen kan verdere hulp nodig zijn. Het kan nuttig zijn om problemen te bespreken met een door het bestuur gecertificeerde kinderarts of zelfs een kinderenslaapspecialist. Kinderen met speciale behoeften kunnen aanvullende ondersteuning nodig hebben. In sommige gevallen kan melatonine worden gebruikt als slaapmiddel. Andere voorgeschreven medicijnen zijn niet goedgekeurd door de Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA) voor gebruik bij kinderen.

Als je het moeilijk hebt, krijg je de ondersteuning die je nodig hebt zodat iedereen in huis beter kan slapen.

• Delen
• Omdraaien
• E-mail
• Tekst

Heeft deze pagina je geholpen? Bedankt voor uw feedback! Wat zijn jouw zorgen? Artikel Bronnen

• Durmer, JS en Chervin, RD. "Pediatrische slaapgeneeskunde." Continuum. Neurol 2007;13(3):162.
• Mindell, JA en Owens, JA. "Een klinische gids voor kinder slaap: diagnose en behandeling van slaapproblemen." Philadelphia: Lippincott Williams & Wilkins, 2003.
• Spruyt, K et al. "Kansen, prevalentie en voorspellers van slaapproblemen bij normale kinderen van schoolgaande leeftijd." J Sleep Res. 2005;14(2):163-176.
• Touchette, E et al. "Factoren geassocieerd met gefragmenteerde slaap 's nachts over de vroege kindertijd." Arch Pediatr Adolesc Med. 2005;159(3):242-249.