Mini-laparotomie voor tubaligatie

Een mini-laparotomie (ook bekend als een mini-ronde) is een van de drie meest voorkomende methoden voor het afbinden van de eileiders. Deze electieve vormen van chirurgische anticonceptie worden vaak aangeduid als "met je tubes gebonden". De andere technieken omvatten laparotomie en laparoscopie.

De mini-ronde is een minder invasieve vorm van een laparotomie. Het gaat om een ​​kleinere incisie en wordt uitgevoerd op het moment van of vlak na de bevalling. Een laparotomie daarentegen wordt op elk moment uitgevoerd en vereist een grotere incisie omdat de eileiders minder toegankelijk zijn.

De derde optie, laparoscopie, is een gesofisticeerde chirurgische procedure waarbij een vezeloptisch apparaat door de buikwand wordt ingebracht via een incisie in het sleutelgat. Het is een minimaal invasieve procedure die vaak poliklinisch kan worden uitgevoerd.

Mini-laparotomie en laparoscopie vergelijken

De mini-ronde is een veel voorkomende procedure waarvan bekend is dat deze veilig en effectief is om toekomstige zwangerschappen te voorkomen door te voorkomen dat de eitjes van een vrouw haar eileiders bereiken waar bevruchting plaatsvindt.

Het heeft verschillende voordelen ten opzichte van laparoscopie omdat het minder geavanceerde apparatuur vereist, minder vaardigheid om te presteren, en kan worden uitgevoerd in het ziekenhuis, hetzij direct na de bevalling, hetzij voordat het wordt geloosd.Meestal wordt het binnen 48 uur na de bevalling uitgevoerd.

Complicaties uit een mini-lap zijn iets hoger dan die voor een laparoscopie, maar in beide gevallen zijn ze relatief zeldzaam. Als ze toch voorkomen, zijn ze meestal eerder geassocieerd met de zwangerschap zelf dan met de procedure.

Hoe de operatie wordt uitgevoerd

Veel chirurgen geven de voorkeur aan een ligatie van de eileiders kort na de bevalling. Dit komt omdat je al in het ziekenhuis bent en je buikwand ontspannen is. Bovendien duwt de zwangerschap de bovenkant van uw baarmoeder dichtbij de navel waar de incisie zou worden gemaakt. Dit zorgt voor een gemakkelijkere toegang tot de eileiders.

Voor een mini-laparotomie krijgt u een algemene of regionale anesthesie (meestal een ruggenprik). De operatie zou dan in de volgende stappen worden uitgevoerd:

• De chirurg maakt een kleine maar zichtbare incisie recht onder de navel.
• De eileiders zullen dan omhoog en uit de incisie worden getrokken.
• De buizen worden dan terug op hun plaats gezet en de incisie wordt gesloten met hechtingen.

De meeste vrouwen herstellen binnen een paar dagen of langer als de incisie groot is. Complicaties zijn soms, maar kunnen infectie (zowel intern als op de incisieplaats) en scheiding van de gebonden buizen omvatten.

Risico op zwangerschap na een mini-laparotomie

De kans om zwanger te worden na een afbinden van de eileiders is 1,2 / 1.000 in de eerste een tot twee jaar en 7,5 / 1.000 in zeven tot twaalf jaar, dus het wordt beschouwd als een zeer effectief middel voor anticonceptie. Hoewel de kans klein is, kan een vrouw na een mini-laparotomie zwanger worden als zich het volgende voordoet:

• De operatie faalt om de doorgang in een of beide eileiders te sluiten.
• De eileiders groeien weer samen.
• Herkanalisatie treedt op, resulterend in de vorming van een nieuwe passage waardoor het ei en sperma elkaar kunnen ontmoeten.
• De vrouw was al zwanger toen de operatie werd uitgevoerd.

Zwanger worden na een mini-laparotomie draagt ​​een verhoogd risico op een buitenbaarmoederlijke zwangerschap, een aandoening waarbij de foetus zich buiten de baarmoeder ontwikkelt (meestal in een eileider).

Buitenbaarmoederlijke zwangerschap is een ernstige medische aandoening en kan, indien onbehandeld, leiden tot de breuk van de eileider, interne bloedingen, shock en zelfs de dood. Symptomen zijn onder meer het stoppen van menstruatie, vaginale bloedingen, duizeligheid, schouderpijn en ernstige buik- of bekkenpijn.

Symptomatische buitenbaarmoederlijke zwangerschap wordt beschouwd als een medisch noodgeval dat onmiddellijk moet worden verzorgd.