Symptomen van artritis van de grote teen (Hallux Rigidus)

Hallux Rigidus is de medische naam voor artritis die optreedt aan de voet van de grote teen. Het gewricht aan de basis van de grote teen wordt het eerste metatarsophalangeale gewricht of MTP-gewricht genoemd. Dit is de kruising van het lange bot van de voorvoet en het kleine bot van de grote teen.

Vanwege de mechanica van onze voeten is dit gewricht bijzonder vatbaar voor het ontwikkelen van artritis. In feite is hallux rigidus, of grote teen artritis, de meest voorkomende plaats van artritis in de voet.

Symptomen van Hallux Rigidus

Het meest voorkomende symptoom en de meest voorkomende reden om medische hulp in te roepen voor dit probleem is pijn rond de basis van de grote teen. Deze pijn wordt geaccentueerd door activiteit, vooral rennen of springen. Het dragen van schoenen met stevige zolen die beweging aan de voet van de grote teen voorkomen, zal de symptomen helpen verlichten. Andere veel voorkomende symptomen zijn zwelling aan de basis van de grote teen, een knobbel naast dit gewricht als gevolg van vorming van botspoor en eelt van de abnormale vorm van de teen.

De gebruikelijke signalen voor mensen met hallux rigidus-melding zijn:

• Pijn aan de basis van de grote teen
• Zwelling van de teen
• Moeilijkheden met activiteiten, zoals hardlopen, heuvels opkruipen

De symptomen zijn typisch verslechterd wanneer de grote teen naar boven moet buigen, zoals het geval is wanneer u een steile helling oploopt of hardloopt. Wanneer de teen naar boven wordt geduwd, worden de gevormde botsporen samengeknepen, waardoor pijn en ontsteking worden veroorzaakt. Dit is de reden dat veranderingen in schoenen en activiteiten de symptomen aanzienlijk kunnen verlichten.

De diagnose van hallux rigidus wordt gemaakt door de mobiliteit van het MTP-gewricht te testen, meestal vergeleken met de tegenoverliggende voet om te zien hoeveel beweging verloren gaat in het gewricht. Er worden röntgenfoto's gemaakt om te bepalen hoeveel van het gewrichtskraakbeen is weggesleten en om te zien of zich in dit gebied botsporen hebben gevormd. Bepaling van de reikwijdte van de artritis helpt de behandeling te begeleiden.

Behandeling van Hallux Rigidus

• Stiff-zolen schoenen dragen
  • Schoenen met een stijve zool beperken de beweging aan de basis van de grote teen. Inserts kunnen worden gemaakt voor schoenen die kunnen helpen bij het ondersteunen van uw bestaande schoenen. Als u schoenen koopt, moet u ook op zoek gaan naar typen met een minder flexibele zool die voorkomen dat het gewricht verbuigt.
• Een rocker bottom aan schoenen toevoegen
  • Een rocker-bottom is een gebogen zool die aan je schoenen kan worden toegevoegd. De bodem, net als de bodem van een schommelstoel, helpt de voet soepel over te gaan van de hiel naar de teen tijdens het lopen. Deze aanpassing beperkt ook de beweging van het gewrichtsgewricht.
• Ontstekingsremmende medicijnen
  • Deze medicijnen helpen pijn en zwelling in ontstekingsgebieden te verminderen. Als de orale medicatie niet voldoende is, kan ook een injectie met cortison worden overwogen. Injecties van cortisone in de grote teen kunnen pijnlijk zijn, omdat er niet veel ruimte is om de medicatie te injecteren (vergeleken met een knie of schouder), maar het reliëf is vaak snel en kan lang duren.

Is chirurgie noodzakelijk voor de behandeling met Hallux Rigidus?

Chirurgie is soms de beste behandeling voor hallux rigidus, vooral als de meer conservatieve maatregelen niet voor u werken. Chirurgie is zelden de eerste stap in de behandeling en mensen zouden over het algemeen eenvoudige stappen moeten proberen voordat ze verdergaan met meer invasieve behandelingen. De twee meest voorkomende chirurgische procedures worden een cheilectomie of een artrodese (fusie) genoemd. De cheilectomie is een procedure om de sporen van het bot te verwijderen. De cheilectomie helpt vaak als de sporen van het bot de gewrichtsbeweging beperken.

De zorg met het uitvoeren van een cheilectomie is dat terwijl de sporen van het bot worden verwijderd, het gewricht nog steeds artritis is en de sporen kunnen terugkeren. Hoewel de pijn veroorzaakt door beperkte beweging kan worden verbeterd, kan de pijn die afkomstig is van versleten kraakbeen, blijven bestaan. Voor deze patiënten kan een uitgebreidere operatie nodig zijn, die een gewrichtsfusie wordt genoemd. Een fusie is een uitstekende procedure om veel van de pijn te elimineren, maar het zal ervoor zorgen dat de teen permanent stijf is.