Diabetes en je periode: 5 dingen die vrouwen moeten weten

Een typische menstruatiecyclus duurt ongeveer 28 dagen met een normaal bereik van 21 tot 35 dagen. Het wordt het best gemeten door het aantal dagen tussen uw menstruatie. Tijdens deze cyclus van ongeveer een maand, veroorzaken hormonale schommelingen de ovulatie en vervolgens de menstruatie. Deze hormonale schommelingen kunnen van invloed zijn op andere lichaamssystemen en -functies, evenals op uw voortplantingssysteem. Vrouwen met diabetes kunnen een unieke menstruele uitdaging ervaren als gevolg van deze complexe hormonale interacties.

1. Je bloedsuikerspiegel kan op bepaalde tijden van de maand moeilijker te controleren zijn

Ben je gefrustreerd over het achtervolgen van je glycemische controle in de week voor je menstruatie? Vraagt ​​u zich af waarom uw bloedsuikers zijn uitgeschakeld als u niets anders doet dan vorige week?

Deze moeilijke glykemische controle is echt, je verbeeld je het niet.

De reden waarom uw bloedsuiker moeilijker te regelen is, hoe dichter u bij uw menstruatie komt, heeft te maken met de hormonale veranderingen in uw menstruatiecyclus. Ongeveer halverwege uw menstruatiecyclus vindt de eisprong plaats. Op dat moment in je cyclus, stijgen je progesterongehalten.

Studies hebben aangetoond dat progesteron geassocieerd is met verhoogde insulineresistentie. Dat betekent dat tijdens de tweede helft van je cyclus na de eisprong (de luteale fase) wanneer je progesterongehalte van nature hoger is, je een relatieve insulineresistentie zult hebben. Deze fysiologische respons staat bekend als insulineresistentie tegen de luteale fase.

Luteale fase insulineresistentie zal natuurlijk vaak resulteren in meer hyperglycemische episodes, zelfs als u uw lichaamsbeweging en dieet op geen enkele manier verandert.

Maar er is een nog grotere uitdaging in de luteale fase voor vrouwen die leven met diabetes.

Dezelfde toename in progesteron waardoor je tijdelijk meer resistent bent tegen insuline, zal waarschijnlijk ook leiden tot het verlangen naar voedsel voor eenvoudige koolhydraten en kan ertoe leiden dat je je motivatie om te oefenen verliest.

insulineresistentie + hunkering naar eten + verminderde activiteit = slechte glykemische controle

In de loop van de tijd kan deze cyclische, slechte beheersing uw risico op diabetische complicaties vergroten.

Als u met diabetes leeft, is het erg belangrijk om rekening te houden met uw dieet en lichaamsbeweging tijdens de luteale fase van uw menstruatiecyclus. Vrouwen met type 1-diabetes kunnen gevoeliger zijn voor deze menstruatiecyclus-gerelateerde insulineresistentie. Als u echter orale medicatie gebruikt voor uw diabetes, controleert u uw bloedsuikerspiegel waarschijnlijk niet regelmatig, waardoor u zich mogelijk niet bewust bent van cyclische, slechte glykemische controle.

2. Hormonale anticonceptie kan de insulineresistentie verhogen

Als uw eigen hormonale fluctuaties uw glykemische controle kunnen beïnvloeden, hoeft het geen verrassing te zijn dat exogene hormonen een vergelijkbaar effect kunnen hebben. Tijdens uw menstruatiecyclus wordt de belangrijkste insulineresistentie gezien tijdens de luteale fase wanneer uw progesterongehalten het hoogst zijn. Studies tonen echter aan dat oestrogeen, evenals progesteron, ook insulineresistentie kan veroorzaken. De hormonale anticonceptiemethoden die oestrogeen en progesteron bevatten, zijn onder andere:

• orale anticonceptiepil
• anticonceptiepleister
• anticonceptieve vaginale ring

De hormonale anticonceptiemethoden die alleen progesteron bevatten, zijn onder andere:

• Mirena
• Implanon NXT
• Depo Provera
• Progesteron enige pil

Al deze hormonale anticonceptiemethoden kunnen de insulineresistentie van uw lichaam verhogen, waardoor het moeilijker wordt om uw bloedsuikerspiegel onder controle te houden. Over het algemeen is het OK om deze methoden te gebruiken als u diabetes hebt. Het is alleen belangrijk om u ervan bewust te zijn dat het gebruik van een hormonaal anticonceptiemiddel uw glykemische controle kan veranderen. Zorg ervoor dat u extra aandacht besteedt aan uw bloedsuikerspiegel wanneer u start of uw hormonale anticonceptiemethode wijzigt.

3. Late periode, vroege menopauze

Zijn al je vrienden begonnen met hun menstruatie? Vraag je je af waarom je de jouwe nog niet hebt gekregen? Het kan uw diabetes zijn op het werk.

Als u met diabetes type 1 leeft, zult u waarschijnlijk een iets kortere periode van reproductieve jaren ervaren in vergelijking met vrouwen zonder diabetes en zelfs vrouwen met diabetes type 2. Je reproductieve jaren zijn de jaren tussen je eerste menstruatie, ook wel menarche genoemd, en het begin van de menopauze.

Helaas begrijpen we nog niet precies waarom dit gebeurt, maar ondanks verbeteringen in diabetesmanagement en glykemische controle ondersteunen studies een vertraagd begin van menarche bij type 1 diabetes. Dit is vooral het geval wanneer je jonger bent als je de diagnose type 1 diabetes hebt.

Naast een vertraagde menarche, kun je ook meer onregelmatige menstruaties hebben dan je vrienden zonder diabetes. Er is gesuggereerd dat meer dan een derde van de tieners met type 1 diabetes een onregelmatige menstruatie zal hebben.

4. Gewichtstoename kan onregelmatige periodes veroorzaken

Hoewel diabetes type 2 kan voorkomen bij vrouwen die geen overgewicht hebben, is het aannemelijk dat als u met diabetes type 2 leeft u worstelt met uw gewicht. Gewichtsverlies kan een uitdaging zijn, maar niet onmogelijk voor vrouwen met type 2 diabetes. In tegenstelling tot diabetes type 1, waar uw lichaam onvoldoende insuline produceert, is uw lichaam resistent tegen insuline als u met diabetes type 2 leeft.

Als u te zwaar bent, produceert uw overtollig vet of vetweefsel hormonen die uw insulineresistentie verhogen. Deze insulineresistentie triggert vervolgens uw alvleesklier om meer insuline aan te maken. Hoewel we niet precies begrijpen hoe het gebeurt, interageren deze verhoogde insulinespiegels met de hormonen die uw menstruatiecyclus beheersen. Wanneer uw cyclische hormonale fluctuaties worden onderbroken, zult u niet ovuleren en als u niet ovuleert, heeft u geen reguliere menstruatie.

Uw type 2-diabetes kan deel uitmaken van een aandoening die polycysteus ovariumsyndroom of PCOS wordt genoemd. Als u PCOS hebt, heeft u een onevenwichtigheid in de productie van uw ovariumhormoon. Deze onbalans voorkomt regelmatige ovulatie met als gevolg onregelmatige menstruatiecycli. Deze aandoening wordt ook geassocieerd met verhoogde insulineniveaus als gevolg van overproductie van insuline vanwege de onderliggende insulineresistentie. Vaak geldt dat hoe zwaarder u bent, hoe minder vaak u ovuleert en hoe onregelmatiger uw menstruatie zal worden.

5. Verhoogd risico op endometriumkanker

Endometriumkanker is de meest gediagnosticeerde gynaecologische kanker. Het komt niet vaak voor bij vrouwen jonger dan 50 jaar en wordt het vaakst gediagnosticeerd bij vrouwen na de menopauze.

Als u met diabetes type 2 leeft, loopt u een verhoogd risico op het ontwikkelen van endometriumkanker en dit risico is onafhankelijk van uw BMI. Er wordt gedacht dat dit verhoogde risico verband houdt met de insulineresistentie en verhoogde insulineniveaus van type 2 diabetes.

Uw risico wordt nog verder verhoogd als u aanzienlijk overgewicht heeft. Een verhoogde BMI kan leiden tot onregelmatige of anovulatoire menstruatiecycli. Tijdens deze cycli wordt de bekleding van uw baarmoeder blootgesteld aan oestrogeen zonder het beschermende effect van progesteron, wat leidt tot meer endometriële groei. En alsof dat niet genoeg is, maakt uw vet of vetweefsel extra oestrogeen. Hoe zwaarder u bent, hoe meer extra oestrogeen u produceert.

Na verloop van tijd kan deze extra blootstelling aan oestrogenen leiden tot endometriumkanker.