Wanneer Autisme geen bekende oorzaak heeft

Hoewel autisme steeds vaker voorkomt, is de oorzaak meestal onbekend. In feite komt slechts 15-17% van de gevallen voort uit een duidelijke, goed begrepen bron. Over het algemeen geloven onderzoekers dat er een sterke genetische component bestaat voor autisme en dat er 'triggers' in het milieu zijn die ervoor kunnen zorgen dat bepaalde personen symptomen ontwikkelen; voor elk individu is de precieze aard van de genetische en omgevingsstimulans echter onbekend.

Wanneer autisme van bekende oorsprong is (veroorzaakt door een bekende genetische anomalie of blootstelling), wordt dit 'secundair autisme' genoemd. Wanneer autisme van onbekende oorsprong is, wordt het 'idiopathisch autisme' genoemd.

Bekende en onbekende oorzaken van autisme

Hoewel er meer dan een dozijn gevestigde oorzaken van autisme zijn, zijn de meesten zeer zeldzame genetische aandoeningen of prenatale blootstellingen. Als gevolg hiervan is ongeveer 85% van autisme 'idiopathisch'. Met andere woorden, in de overgrote meerderheid van de gevallen:

• een kind wordt geboren aan ouders die niet autistisch zijn;
• Autisme is geen bekend onderdeel van de familiegeschiedenis van het kind;
• het kind was niet voorbarig;
• de ouders waren jonger dan 35 jaar;
• tests toonden geen genetische anomalieën (zoals het Fragile X-syndroom) die autisme bij het kind kunnen veroorzaken;
• de moeder werd niet blootgesteld aan of nam geen van de geneesmiddelen waarvan bekend is dat ze het risico op autisme verhogen terwijl ze zwanger was (rodehond, valproïnezuur en thalidomide staan ​​erom bekend autisme bij ongeboren kinderen te veroorzaken)

Erfelijkheid, genetica en autisme risico's

Erfelijkheid speelt wel een rol bij autisme: een kind met autisme verhoogt de kans dat je volgende kind ook autistisch is. Dit is een zorg om in gedachten te houden bij het plannen van de toekomst van uw gezin.

Volgens het National Human Genome Research Institute, 'Het risico dat een broer of zus van een persoon met idiopathisch autisme ook autisme ontwikkelt, is ongeveer 4 procent, plus een extra 4 tot 6 procent risico voor een mildere aandoening die taal-, sociale of gedragssymptomen omvat. Brothers hebben een hoger risico (ongeveer 7 procent) van zich ontwikkelende autisme, plus het extra 7 procent risico van mildere autismespectrumsymptomen, over zussen wier risico slechts ongeveer 1 tot 2 procent is."

Hoewel we weten dat erfelijkheid een rol speelt bij autisme, weten we niet precies hoe of waarom. Tientallen genen lijken betrokken te zijn bij autisme en onderzoek is aan de gang. Er is geen bestaande genetische test om te bepalen of een ouder 'autisme' draagt ​​of dat een kind (of foetus) waarschijnlijk autisme ontwikkelt.

Genetische mutatie kan ook autisme veroorzaken. Genetische mutatie kan om veel verschillende redenen voorkomen en kan al dan niet gerelateerd zijn aan de genetica van de ouders. Genetische mutatie komt vaak voor, maar resulteert niet altijd in fysieke of ontwikkelingsproblemen.

Omdat we tot nu toe zo weinig weten over genetica en autisme, is het zeldzaam dat een diagnosticus een directe lijn kan trekken tussen een bepaalde genetische anomalie en het autisme van een bepaalde persoon.

Theorieën over milieublootstelling

Er zijn theorieën over een mogelijke "explosie" van het aantal mensen met autisme. Immers, de sterke stijging van diagnoses valt samen met een steile toename van veel veranderingen in het milieu. Sterker nog, autisme-diagnoses namen toe met ongeveer hetzelfde percentage als:

• gebruik van mobiele telefoons
• echografie gebruikt om de groei van de foetus te volgen
• kabeltelevisie
• videospellen
• bewustzijn van klimaatverandering
• gebruik van anti-teek en vlo medicatie en shampoos voor huisdieren
• aantal vaccins dat aan jonge kinderen wordt gegeven
• interesse in biologische en GMO-voedingsmiddelen
• allergieën voor pinda's en gluten
• prevalentie van de ziekte van Lyme

Kan een of meer van deze veranderingen in de wereld hebben bijgedragen tot of 85% van het autisme hebben veroorzaakt? Er zijn zeker mensen die geloven dat het antwoord ja is en de meesten hebben een of twee van deze mogelijke oorzaken uitgekozen om zich op te richten.

De realiteit is echter dat autisme zich bij verschillende mensen anders presenteert. Dit suggereert een verscheidenheid aan oorzaken en, misschien, een verscheidenheid van syndromen met enkele (maar niet alle) gemeenschappelijke symptomen.

Een woord van DipHealth

De realiteit is dat er voor de meeste autistische ouders nooit een duidelijk antwoord zal zijn op de vraag 'waarom heeft mijn kind autisme ontwikkeld?' Hoewel dit vreselijk frustrerend kan zijn, is het goede nieuws dat de oorzaken er niet echt toe doen als het gaat om actie ondernemen voor de toekomst van uw kind. Of het autisme van uw kind het resultaat was van een genetisch verschil, een prenatale blootstelling, een mutatie of erfelijkheid, dezelfde therapieën en behandelingen zijn waarschijnlijk nuttig. In plaats van veel tijd en geld op zoek te gaan naar redenen, is de beste manier om in de meeste gevallen die tijd, geld en energie te besteden aan het helpen van uw kind om zijn of haar potentieel te bereiken.