Faryngoconjunctivale symptomen en behandeling van koorts

Faryngoconjunctivale koorts is een aandoening die wordt gekenmerkt door koorts, keelpijn en folliculaire conjunctivitis. Faryngoconjunctivale koorts, ook bekend als PCF, wordt vaak gezien bij schoolkinderen omdat ze zich in een nauwere buurt bevinden.

Wie loopt een risico?

Een aandoening veroorzaakt door een virus, faryngoconjunctivale koorts is zeer besmettelijk, vooral tijdens de eerste paar dagen. Na 10 of 15 dagen is de communiceerbaarheid bijna nul. De incubatietijd van het virus is 5-12 dagen en mensen die hieraan lijden, kunnen tot tien dagen koorts hebben. Kinderen tussen 5 en 18 jaar zijn het meest gevoelig voor de aandoening. Kinderen die zomerkampen bijwonen, geven het vaak door en het is vooral in het voorjaar en de herfst in scholen groot. Het wordt vaak verspreid door kinderen die zwemmen in openbare zwembaden.

Algemene symptomen

Mensen die PCF hebben, klagen vaak over vermoeidheid en maagklachten. Sommige kunnen ook een faryngitis hebben. Een faryngitis is een ontsteking van de keel die rood wordt en bedekt is met bultjes die follikels worden genoemd. Ze kunnen ook gezwollen lymfeklieren in het nekgebied ontwikkelen. De lymfeklieren worden vaak door aanraking waargenomen en zijn vaak gevoelig en pijnlijk.

Oog Symptomen

De ogen zijn over het algemeen erg gevoelig voor PCF. Oogklachten en symptomen verschijnen meestal binnen 48 uur na aanvang. De volgende symptomen worden zeer vaak gezien:

• jeuk
• brandend
• gruizige sensatie
• het scheuren
• ontlading
• lichtgevoeligheid
• gezwollen oogleden
• roodheid

Mensen die PCF ontwikkelen ontwikkelen een algemene roodheid van het oog die begint op het rode onderste deel van de binnenkant van de oogleden en zich uitstrekt tot aan de oogbol. Dit geeft het bindvlies (het heldere weefsel dat de binnenkant van de oogleden lijnen en dat ligt op de top van het witte deel van het oog) een gelatineachtig, gezwollen uiterlijk. Ook zullen er op het conjunctiva kleine, heldere bultjes, follikels genaamd, aanwezig zijn. Hoewel het in beide ogen voorkomt, lijkt één oog meestal slechter.

Naarmate de ziekte vordert, wordt het hoornvlies, de heldere koepelachtige structuur aan de voorkant van het oog, ontstoken. Kleine witte laesies, subepithele infiltraten genaamd, ontwikkelen zich vaak. Deze infiltraten zijn immuuncelcomplexen die zich ontwikkelen als reactie op het virus. Subepitheliale infiltraten kunnen nog geruime tijd achterblijven en hebben meestal geen invloed op het gezichtsvermogen tenzij ze voorkomen in het midden van het hoornvlies. In dit geval zullen mensen klagen over wazig zicht of schittering rond lichten.

Een andere complicatie van PCF is de ontwikkeling van een pseudomembrane. Een pseudomembraan is een vals membraan gemaakt van ontstekingsresten en slijm dat zich meestal vormt op de conjunctiva onder het bovenste ooglid. Pseudomembranen maken mensen met PCF erg ongemakkelijk. Indien aanwezig, raden artsen meestal aan om ze te verwijderen met behulp van anesthesie en een tang.

Behandeling

Behandeling van faryngoconjunctivale koorts is gericht op het verminderen van de symptomen omdat het wordt beschouwd als een zelfbeperkende ziekte. Zelfbeperkend betekent dat de ziekte een cyclus doorloopt en uiteindelijk verdwijnt. Dientengevolge weten artsen dat mensen met PCF zich uiteindelijk beter zullen voelen, zodat de behandeling is ontworpen om symptomen te beheersen. Het uiteindelijke doel van de behandeling is om de patiënt zich beter te laten voelen.

De meeste behandelingsopties omvatten het gebruik van kunstmatige tranen. Patiënten worden geïnstrueerd om de druppels 4-8 maal per dag gedurende enkele weken te gebruiken. Van koude kompressen is aangetoond dat ze de symptomen verlichten. Optometristen en oftalmologen bevelen ook een vasoconstrictor / antihistaminische oogdruppel aan, die gewoonlijk wordt omschreven als een "get-the-red-out" -druppel. Een vasoconstrictor met een antihistaminicum helpt de intense jeuk te verminderen die sommige mensen met faryngoconjunctivale koorts vaak ontwikkelen. Geneesmiddelen worden ook voorgeschreven voor bepaalde patiënten. Af en toe lopen patiënten risico op het ontwikkelen van een bacteriële superinfectie. In dit geval kunnen oogdruppels met antibiotica nodig zijn om verergering van de symptomen te voorkomen.

Een woord van heel goed

Afhankelijk van de hoeveelheid ontsteking in kwestie en de aanwezigheid van subepithele infiltraten en pseudomembranen, kunnen steroïden met voorzichtigheid worden voorgeschreven. Steroïden zijn nuttig, maar moeten zorgvuldig worden gebruikt en taps toelopen gedurende een lange periode. Steroïden worden niet aanbevolen in de vroege fase omdat het de replicatie van virale cellen daadwerkelijk kan verbeteren. Het is ook bekend dat steroïden onderliggende aandoeningen verergeren, zoals herpetische ooginfecties die faryngoconjunctivale koorts kunnen nabootsen. Antivirale middelen worden onderzocht op faryngoconjunctivale koorts, maar worden op dit moment niet vaak voorgeschreven.