HIV / AIDS en de millenniumdoelstellingen voor ontwikkeling

De Millennium Development Goals (MDG's) zijn acht strategische doelstellingen die in 2000 door de Verenigde Naties (VN) zijn vastgesteld en die tot doel hebben de mondiale kwaliteit van leven, gezondheid, onderwijs, economische ontwikkeling en het milieu tegen 2015 te verbeteren. een oproep om de verspreiding van HIV, tuberculose en malaria te "stoppen en omkeren", met name in gebieden met een hoge prevalentie zoals Sub-Sahara Afrika.

Om dit doel te bereiken, hebben een aantal organisaties, waaronder het Gezamenlijke VN-programma voor HIV / AIDS (UNAIDS), meetbare doelen gesteld om niet alleen de wereldwijde prevalentie en incidentie van HIV te verminderen, maar ook veel van de sociale barrières die de inspanningen op het gebied van volksgezondheid (waaronder hiv-stigmatisering, gendergeweld en de criminalisering van hiv) blijven verstoren.

Sinds de start van de MDG's zijn er zowel kritiek als bezorgdheid geuit over de duurzaamheid van het door de VN geleide initiatief, gezien de inconsistentie van de financiering in de nasleep van de wereldwijde recessie en een toenemend aantal afnemende aantallen nieuwe infecties in een aantal belangrijke prioritaire staten, waaronder Zuid-Afrika en Oeganda.

Doel # 1: seksuele overdracht van HIV verminderen met 50%

Van 2001 tot 2011 is de incidentie van nieuwe hiv-infecties met ongeveer 21% gedaald. Hoewel in september 2013 veel aandacht is besteed aan de media in een UNAIDS-rapport, waarin sprake is van een daling van 33% in nieuwe infecties, was dat aantal zowel volwassenen als kinderen. Vanuit het perspectief van seksuele transmissies alleen, in het bijzonder tussen individuen tussen 15 en 24 jaar, zijn de dalingen slechts de helft van wat UNAIDS had verwacht, waarbij de meeste gegevens wijzen op een daling met 25% in Sub-Sahara Afrika en andere regio's met hoge prevalentie.

Meer over nog steeds is het escalerende aantal nieuwe infecties gemeld in Oost-Europa en Centraal-Azië, die letterlijk zijn verdubbeld sinds 2001 (voornamelijk gedreven door injecterend drugsgebruik). Evenzo zal het onvermogen om HIV-infecties onder mannen die seks hebben met mannen (MSM) te verhinderen waarschijnlijk bijdragen aan een opwaartse of stagnerende trend in veel ontwikkelde en niet-ontwikkelde landen.

Daarentegen zijn indrukwekkende winsten behaald in het Caraïbisch gebied, waar het nieuwe besmettingspercentage in dezelfde periode met ongeveer 43% is gedaald.

Doel 2: Plaats 15 miljoen HIV-positieve mensen over antiretrovirale therapie

Vanaf januari 2014 waren bijna 3 miljoen mensen in ontwikkelingslanden geplaatst op antiretrovirale therapie (ART). Uitgebreide behandelrichtlijnen die in 2013 zijn uitgegeven door de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO), waarbij de therapie nu kan worden gestart bij CD4-tellingen van 500 cellen / ml of minder, zullen het potentieel voor ART-toegang alleen maar vergroten.

Ondanks deze vooruitgang werd het doel van de MDG in 2010 gemist, met slechts 55% van de 14,4 miljoen mensen die ART nodig hebben, die het daadwerkelijk ontvangt. Meer in het bijzonder had slechts 28% van de in aanmerking komende kinderen toegang tot ART, minder dan de helft van het aantal vrouwen op ART (63%).

Vanaf juni 2013 werd de hoogste ART-dekking bereikt in Latijns-Amerika en het Caribisch gebied (68%), waarbij Oost-Europa en Centraal-Azië de zwakste dekking laten zien (19%).

Op basis van de huidige trends is het mogelijk om de doelstelling van 15 miljoen voor ART tegen het einde van 2015 te benaderen, vooral omdat de inkoop van generieke geneesmiddelen de kosten van sommige geneesmiddelenregimes heeft verlaagd tot slechts $ 8 per maand.

Echter, tenzij nieuwe infecties tegen 2020 met ongeveer 50% kunnen worden verminderd, zoals velen hopen, zal de economische belasting van het verstrekken van ART aan een steeds toenemende HIV-bevolking groot zijn.

Doel 3: Elimineer overdracht van HIV van moeder op kind en vermindering van aan AIDS gerelateerde maternale sterfte met 50%

UNAIDS rapporteerde in juni 2013 dat zeven Afrikaanse landen sinds 2009 een vermindering van 50% hebben bereikt in nieuwe hiv-infecties bij kinderen. Veel van het succes is te wijten aan het ontwerp van antiretrovirale programma's om overdracht van moeder op kind (MTCT) te voorkomen, met 75% programma dekking in veel belangrijke prioriteitstoestanden. Alleen al in Zuid-Afrika zijn de MTCT-tarieven gedaald tot een verbazingwekkende 5%, tegen een piek van 37% in 2000. Op dezelfde manier zijn de MTCT-interventies in Botswana en Namibië nu ruim boven de 90%, in de buurt van wat zou worden beschouwd als universele dekking in deze sleutelpopulatie.

Wat de kindersterfte betreft, werd in de MDG's gepleit voor een vermindering van hiv-gerelateerde maternale sterfte tot 38 sterfgevallen per 100.000 geboorten. De meeste gegevens suggereren dat deze doelen haalbaar zijn, met landen als Zuid-Afrika die vanaf 2014 maar liefst 60 hiv-gerelateerde sterfgevallen per 100.000 geboorten melden.

Toch blijven er zorgen over het aantal kinderen dat ART krijgt. Hoewel de dekking tussen 2009 en 2011 met ongeveer 15% is toegenomen, liggen die cijfers nog altijd achter op die van volwassen mannen en vrouwen (21%).

Doel 4: Halvering van het aantal tuberculose-overlijden onder mensen met hiv

In de MDG's werd gepleit voor een reductie van tuberculose (tbc) -gerelateerde sterfgevallen onder mensen met hiv tot minder dan 250.000 in 2015. Hoewel tuberculose nog steeds de meest voorkomende doodsoorzaak is voor deze co-geïnfecteerde populatie, is gestage vooruitgang te zien in een aantal prioriteitsstaten, waarbij 17 van de 44 meer dan 50% sterftedalingen meldden vanaf 2013.

Over het algemeen is de tbc-gerelateerde sterfte met 38% teruggedrongen, versterkt door een intensievere tbc-identificatie, meer infectiebeheersing en wijdverbreid gebruik van profylactische medicijnen om infectie bij kwetsbare bevolkingsgroepen te voorkomen.

Verhoogde toegang van ART heeft ook bijgedragen aan het afnemende percentage, in het bijzonder met de implementatie van "direct waargenomen therapie" (DOT) in veel landen met hoge prevalentie. De strategie, waarbij TB-geneesmiddelen dagelijks worden toegediend door getrainde therapietrouwmonitoren, heeft geresulteerd in een genezingspercentage van 85% in enkele van de zwaarst getroffen regio's.

Desondanks zijn er een aantal uitdagingen die de voortgang belemmeren. Tegenwoordig biedt meer dan een derde van de tbc-behandelcentra geen DOT, terwijl de meeste gevallen van multiresistente tbc niet worden gediagnosticeerd of behandeld in overeenstemming met de voorgeschreven WHO-richtlijnen. Veel zorgwekkender is het feit dat van de landen met een hoge HIV / TB-prevalentie alleen Kenia en Malawi ART voor meer dan 50% van de gevallen leveren. Er moet verdere vooruitgang worden geboekt om te zorgen voor een vermindering van de tbc-gerelateerde sterfte in deze regio's.