Bloed doneren als je lupus hebt

Een van de eenvoudigste manieren om terug te geven aan de gemeenschap - en mogelijk een leven te redden in het proces - is om bloed te doneren. Mensen met lupus willen misschien doneren, maar schrikken terug voor het proces omdat ze denken dat de ziekte ze mogelijk niet-subsidiabel maakt.

verkiesbaarheid

Het goede nieuws: Degenen met lupus zullen blij zijn om te horen dat lupus misschien geen barrière is om bloed te doneren. mag niet omdat elke bloedbank en donatieservice andere vereisten en richtlijnen zal hebben voor een acceptabele donorstatus. Het Amerikaanse Rode Kruis heeft bijvoorbeeld degenen met lupus verbannen om te doneren, maar niet meer.

Het slechte nieuws: Een zoektocht naar algemene richtlijnen voor bloeddonatie, zoals die door de Providence Health and Services in Californië, onthult dat auto-immuunziekten zoals lupus voor sommigen een diskwalificatie blijven. En hoewel het Rode Kruis donaties van lupuspatiënten accepteert, moet de ziekte inactief of in remissie zijn en moet de persoon zich op dat moment gezond voelen.

Als je kunt doneren, is het een nobel streven, want een bloeddonatie kan tot drie levens helpen redden. Volgens het Rode Kruis heeft iemand in de VS om de twee seconden bloed nodig en slechts 5 procent van de in aanmerking komende bevolking doneert in een bepaald jaar. Er is geen bloedvervanger en donoren zijn de enige bronnen van bloed. Gedoneerd bloed wordt niet alleen in noodsituaties gebruikt, maar ook voor mensen met kanker, bloedaandoeningen, sikkelcel, bloedarmoede en andere ziekten.

Voordat je doneert

Bespreek het probleem met uw zorgverlener. Hoewel u zich misschien gezond voelt, kan zij specifieke redenen hebben waarom u niet zou moeten doneren, inclusief het type medicijn dat u misschien gebruikt (hoewel corticosteroïden en Plaquenil niet op de lijst met niet-subsidiabele medicijnen van het Rode Kruis staan).

Controleer de richtlijnen voor bloeddonatie voor de plaats waar u van plan bent om te doneren. Sommige organisaties accepteren geen bloed van mensen met lupus of andere auto-immuunziekten. De typische redenering is dat er onvoldoende bekend is over de ziekte om een ​​nulrisico te garanderen voor degenen die bloed zullen ontvangen.

Naast volbloed, worden bloedproducten, zoals plasma en rode bloedcellen, vaak gegeven aan mensen in nood. Deze componenten zijn gescheiden van volbloed. Doorgaans vormen plasma en antilichamen die worden gevonden in bloed van lupuspatiënten de reden tot bezorgdheid bij beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg. Rode bloedcellen en bloedplaatjes worden meestal als veilig beschouwd voor donatie.