Waarom sommige artsen geen Medicare of verzekering accepteren

Niet alle artsen accepteren Medicare.Sommigen nemen zelfs geen privéverzekering meer. Medicare en Medicaid hebben de afgelopen jaren belangrijke veranderingen ondergaan en commerciële verzekeringsplannen hebben de vergoedingen steeds verder verlaagd. Om deze en meer redenen hebben veel zorgaanbieders zich van de bureaucratie afgewend ten gunste van een meer eenvoudige aanpak.

Administratieve lasten

Geneeskunde is een bureaucratie geworden. Artsen moeten formulier invullen na formulier om een ​​verzekering te krijgen, Medicare inbegrepen, om bepaalde testen en behandelingen te dekken. Mogelijk hebben ze extra personeel nodig om extra papierwerk, telefoontjes, opnieuw indienen en onderhandelingen met verzekeringsmaatschappijen af ​​te handelen. In een zeer ingewikkeld proces kunnen verzekeraars de dekking ontkennen voor patiënten die het echt nodig hebben. Dit beperkt de manier waarop een arts medicijnen gebruikt.

Over geneeskunde gesproken, Medicare wil artsen vertellen hoe ze dat precies moeten doen. MACRA, MIPS, MU, PQRS, VBPM. De acroniemen alleen zijn voldoende om een ​​arts hoofdpijn te bezorgen. Zonder op details in te gaan, zijn dit verschillende stimuleringsprogramma's die de Centra voor Medicare en Medicaid Services (CMS) van haar artsen vereisen. Elk programma heeft zijn eigen set van strenge eisen en als ze niet worden voldaan, kan uw provider worden bestraft. Het heeft ook invloed op hoe uw arts informatie invoert in uw medisch dossier.

Dit brengt ons bij het elektronische gezondheidsdossier (EPD). Hoewel de intentie goed was (om de toegang tot medische gegevens te stroomlijnen), was de implementatie op zijn minst een uitdaging. Er is geen gestandaardiseerd EMD-systeem, dus artsen kunnen geen informatie delen met andere medische zorgverleners die bij uw zorg zijn betrokken. De gegevensinvoer zelf kan lastig zijn, ongeacht het systeem dat u gebruikt. Wanneer u alle CMS-stimuleringsprogramma's aan de mix toevoegt, klikt uw arts op de vakken om meer aan de criteria te voldoen dan dat hij voor patiënten zorgt. Sterker nog, een studie uit 2017 in Gezondheidszaken laat zien dat uw arts nu meer tijd aan het EPD besteedt dan aan persoonlijk contact met patiënten.

Financiële lasten

Gemiddeld betaalt Medicare artsen slechts 80 procent van wat particuliere ziektekostenverzekering betaalt. Zelfs dan houden privéplannen hun tarieven vaak laag. Veel mensen beweren dat Medicare-vergoedingen geen gelijke tred hielden met de inflatie, vooral als het gaat om de overheadkosten van het leiden van een medische praktijk.

Als het gaat om het krijgen van betaald, Medicare is beladen met vertragingen. Hetzelfde kan gezegd worden voor commerciële plannen. CMS meldt dat een elektronische claim al binnen 14 dagen kan worden betaald en een papieren claim al binnen 28 dagen vanaf het moment dat deze is ontvangen, maar de realiteit is vaak heel anders. Als er vragen zijn over de claim (en zelfs als die er niet zijn), kan het maanden duren voordat een provider wordt terugbetaald.

Medicare verlaagt regelmatig de vergoedingen, wat inhoudt dat artsen minder verdienen voor kantoorbezoeken en verschillende procedures. In 2019 is CMS van plan om een ​​nieuw model te implementeren dat forfaitaire bedragen voor kantoorbezoeken zal betalen, ongeacht hoe ingewikkeld ze zijn. Dit zal de betalingen aan artsen die zorgen voor oudere patiënten met meerdere chronische medische problemen aanzienlijk verminderen.

Physician Burnout

Als het op geneeskunde aankomt, staat de gezondheid en het welzijn van mensen op het spel, niet alleen voor patiënten, maar ook voor artsen. Arts zijn is een krachtige baan met lange uren en verantwoordelijkheden die het leven veranderen. Het kan zijn tol eisen, fysiek en emotioneel, vooral wanneer de dokter zich niet gesteund voelt door een systeem dat meer lijkt te worden aangedreven door verzekeringswinsten dan patiëntenzorg. De waarheid is dat artsen het hoogste aantal zelfmoorden hebben van welk beroep dan ook.

Tegenwoordig worden artsen geconfronteerd met toenemende eisen met minder middelen. Lage Medicare en verzekering vergoeding tarieven kunnen het moeilijk maken voor een arts om te blijven in prive-praktijk. Als een arts zijn eigen praktijk niet heeft (tegenwoordig steeds minder), verplichten hun werkgevers hen vaak om meer patiënten te zien. Met slechts zoveel uren per dag, betekent het zien van meer patiënten minder tijd doorbrengen met elk van hen. Elk van die bezoeken komt met zijn eigen administratieve hoepels en veel artsen moeten laat werken of anders hun werk mee naar huis nemen om de nodige documentatie af te maken. Dit maakt het moeilijker om de balans tussen werk en privé te handhaven.

Simpel gezegd, veel artsen zijn uitgebrand. Om de controle terug te nemen, hebben sommige artsen ervoor gekozen om niet deel te nemen aan Medicare en de grote verzekeringsmaatschappijen om praktijken uit te voeren die beter aansluiten op hun gevoeligheden. Op deze manier kunnen ze minder patiënten zien en meer quality time met hen doorbrengen.

Afmelden voor Medicare

De meerderheid van de aanbieders die voor volwassenen zorgen, accepteren Medicare wel voor een verzekering. Het is een essentieel onderdeel van hun medische praktijk. Sommige artsen die opt-in voor Medicare, echter, kiezen ervoor om niet deel te nemen aan de Medicare Physician Fee Schedule. Het vergoedingenoverzicht wordt elk jaar vrijgegeven en is een aanbevolen lijst met prijzen voor medische diensten. Een "deelnemende provider" accepteert een opdracht en kan niet meer dan dit bedrag in rekening brengen. Een "niet-deelnemende provider" kan u tot 15 procent meer belasten (bekend als een limiet) en toch deel uitmaken van het Medicare-programma.

Andere artsen en medische zorgverleners geven zich helemaal af van Medicare. Vanaf september 2018 zijn er meer dan 22.000 gelicentieerde medische zorgverleners (artsen en andere beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg) die Medicare niet voor betaling in ontvangst nemen. Ze kunnen ervoor kiezen om privéverzekeringsplannen te accepteren of kunnen ervoor kiezen om hun patiënten voor alle diensten uit eigen zak te laten betalen. In dat geval moet u mogelijk zelf claims indienen bij uw verzekeringen als u bepaalde tests en procedures vergoed wilt krijgen.Sommige praktijken zijn zelfs overgegaan op nieuwe zorgmodellen zoals conciërgemedicijnen en directe eerstelijnszorg. In deze gevallen moet u van uw provider een maandelijkse of jaarlijkse vergoeding voor zorg betalen.

Wat je kunt doen

Het is duidelijk dat u uw arts niet krachtig kunt bewapenen om Medicare te accepteren. Hoewel u uit uw zak kunt betalen voor uw zorg of om een ​​korting vraagt, is het financieel gezien verstandiger om een ​​arts te vinden die Medicare wel gebruikt. De Medicare-website biedt een lijst met ingeschreven artsen. Als u een Medicare Advantage-abonnement hebt, zal de verzekeringsmaatschappij u een lijst met deelnemende artsen in haar netwerk bezorgen.

Alleen omdat een arts Medicare accepteert, betekent niet dat ze je als patiënt aannemen. Vanwege de hierboven genoemde financiële redenen, accepteren sommige medische praktijken slechts een bepaald aantal Medicare-patiënten. Vooraf bellen om erachter te komen of hun kantoor nieuwe Medicare-patiënten accepteert.

Andere mensen kunnen terecht bij spoedeisende zorgcentra, ook wel 'inloopklinieken', 'zelfstandige klinieken' of 'doc-in-a-box' genoemd om zorg te krijgen. Er zijn meer dan 18.000 van deze klinieken in de Verenigde Staten, en de meerderheid van deze centra nemen Medicare-patiënten. De American Academy of Urgent Care Medicine heeft een directory met spoedeisende zorgcentra door de staat.

Een woord van heel goed

Niet elke arts accepteert Medicare. Sommige artsen gaan zo ver dat ze helemaal geen verzekering accepteren, zelfs privéplannen. De administratieve en financiële lasten die Medicare op artsen legt, kunnen u helpen te begrijpen waarom dat het geval is. Met die informatie in de hand kunt u verder gaan en een arts vinden die het beste bij u past.