Kan uw persoonlijke smeermiddel het hiv-risico vergroten?

Het gebruik van smeermiddelen kan seksuele penetratie des te aangenamer maken terwijl het risico op condoombreuk aanzienlijk wordt verminderd. In de afgelopen jaren zijn er echter suggesties geweest dat bepaalde smeermiddelen het risico op HIV kunnen vergroten, door de structuur van latexcondooms te verzwakken of door cellulaire schade toe te brengen aan de fragiele weefsels die zich in de vagina of het rectum bevinden. De vraag is, hoe reëel is een van deze beweringen?

Soorten glijmiddelen

Glijmiddelen op basis van water zijn al lang aanbevolen voor zowel anale als vaginale seks, waarvan het gebruik het percentage condoomverlies kan verlagen tot ongeveer drie procent versus 21 procent of wanneer er geen smeermiddel wordt gebruikt. Daarentegen zijn smeermiddelen op oliebasis, zoals babyolie, minerale olie, vaseline of plantaardig bakvet (d.w.z. Crisco) - het is bekend dat ze snel de integriteit van latex degraderen, vaak binnen enkele minuten, wat het potentieel voor condoombreuk vergroot. Om deze reden alleen al moeten smeermiddelen op oliebasis altijd worden vermeden.

Een andere aanbevolen optie, polysiloxaan op basis van siliconen (polydimethylsiloxaan) heeft hoge viscositeitsniveaus en minimale invloed op de latexintegriteit. Hoewel niet zo algemeen verkrijgbaar als glijmiddelen op waterbasis, worden siliconensmeermiddelen over het algemeen als veilig beschouwd, hoewel er slechts beperkte klinische gegevens zijn om dit te ondersteunen, met name met betrekking tot anale seks.

Er zijn ook op glycol gebaseerde smeermiddelen, waarbij glycerine of propyleenglycol wordt toegevoegd aan traditionele glijmiddelen op waterbasis. Deze organische verbindingen werken als bevochtigingsmiddelen, verdamping voorkomen om een ​​langdurige gladheid te verzekeren, en worden over het algemeen als veilig voor gebruik beschouwd.

Invloeden van smeermiddelen

Sinds 2002 zijn er een aantal studies geweest die waarschuwden voor de impact van persoonlijke smeermiddelen op de delicate epitheliale cellen die de vagina en het rectum bekleden. Een van deze studies onderzocht het gebruik van nonoxynol-9, een detergens dat gewoonlijk wordt gebruikt als zaaddodend middel om de overdracht van HIV bij vrouwen te blokkeren.

De studie, die commerciële sekswerkers in Thailand en Afrika omvatte, toonde aan dat het frequente gebruik van nonoxynol-9 het risico op HIV bijna verdubbelde, vergeleken met vrouwen in de placebogroep. Epitheliale schade en vaginale ulceratie werden ook vaak opgemerkt bij de nonoxynol-9 gebruikers.

Vergelijkbare resultaten werden waargenomen bij het onderzoeken van de impact van nonoxynol-9 op rectale weefsels, waarbij veel patiënten in sommige gevallen een striping van rectale weefsels ervoeren en zelfs rectale bloedingen. Als gevolg van deze studies worden niet-oxynol-9-bevattende smeermiddelen niet aanbevolen voor vrouwen met een hoog risico op HIV.

De zorgen zijn echter niet alleen beperkt tot smeermiddelen die nonoxynol-9 bevatten. Al in 2006 hebben onderzoekers gekeken naar smeermiddelen die worden geacht te zijn hyperosmolaire, wat betekent dat ze de uitwisseling van vloeistoffen in cellen beïnvloeden, water eruit halen en bros en zwak maken. Door dit te doen verhogen ze de kans op infectie door seksueel overdraagbare aandoeningen (soa's) een directe route door de cellulaire barrières te laten om ze te belemmeren.

Een goed gepubliceerde studie, ontwikkeld als onderdeel van het UCLA Microbicide Development Program, toonde aan dat personen die consequent persoonlijke smeermiddelen voor anale seks gebruikten een bijna driemaal verhoogd risico op chlamydia en gonorroe hadden in vergelijking met occasionele of zeldzame gebruikers van glijmiddelen.

De meerderheid van de gebruikers (61 procent) gebruikte op water gebaseerde producten, terwijl 20 procent siliconen smeermiddelen gebruikte, 15 procent gebruikte smeermiddelen op oliebasis en zeven procent een verdovend smeermiddel. Van het 421 patiënten tellende cohort waren 229 mannen en 192 vrouwen. Het onderzoek, gepresenteerd in 2012, verkende noch HIV noch enige andere soa.

Veiligheid van smeermiddelen

Een andere studie, die in 2012 werd gepubliceerd, onderzocht de impact van verschillende smeermiddelen op rectale weefsels en concludeerde, niet verrassend, dat het risico per product varieerde. Sommige producten vertoonden verhoogde hyperosmolariteit als gevolg van hoge concentraties zout en koolhydraten, terwijl andere werden getoond iso-osmolar, waarbij niveaus van zout en andere ingrediënten weinig tot geen invloed op cellen hadden.

Van de 14 onderzochte producten, twee op water gebaseerde, iso-osmolaire smeermiddelen (Goede schone liefde en PRE) en twee siliconensmeermiddelen (Natte platina en Vrouwelijk condoom 2) vertoonde de minst nadelige gevolgen. Producten die chloorhexidine bevatten (vaak gebruikt in ontsmettingsmiddelen en cosmetica) bleken de grootste schade te veroorzaken.

Ondanks aanwijzingen voor cellulaire toxiciteit, concludeerden de onderzoekers dat er absoluut geen bewijs was dat persoonlijke smeermiddelen het hiv-risico verhoogden. Volgens de studie was elk epitheliaal trauma veroorzaakt door een smeermiddel waarschijnlijk niet voldoende om de overdracht van HIV te versterken. Bovendien was er weinig verandering in weefselpermeabiliteit na gebruik van glijmiddel.

Geen van de twee onderzoeken suggereert dat smeermiddelen moeten worden vermeden, omdat dit potentieel nog meer trauma aan vaginale / rectale weefsels zou kunnen veroorzaken en tegelijkertijd de kans op condoomfalen zou vergroten. Verdere onderzoeken zullen waarschijnlijk gericht zijn op het identificeren van de verbindingen en / of additieven in smeermiddelen die onschadelijk of schadelijk voor weefsels kunnen zijn.