De wetenschap achter het overslaan van het ontbijt: is er een?

Het vreemde van onze nieuwscycli in de popcultuur is hoe een bepaald onderwerp, of persoon, de neiging heeft om warm of koud te rennen - iets waar ik persoonlijk ervaring mee heb. Ik kan weken gaan zonder een verzoek om op televisie te verschijnen, bijvoorbeeld, maar krijg dan meerdere verzoeken om uiterlijk in dezelfde week. Tijdens een van de vele uitnodigingen hierover tijdens een van de belangrijkste ochtendshows had ik een producer hierover tijdens een openhartig antwoord. Ze gaf me het openhartige antwoord: "Nou, jij bent de smaak van de week."

Ik ben op dit moment niet de populaire smaak. Deze week is het ontbijt de smaak. Verhalen over de wetenschap, en mogelijke pseudo-wetenschap, van ontbijt, of meer specifiek ontbijt overslaan, hebben zowel traditionele als online media-uitingen bevolkt.

Waarom de onverwachte nieuwswaarde van dit huiselijke nietje van de dagelijkse routine? Ik heb geen idee. De verslaggeving haalt allemaal een "recente" studie aan, maar die werd afgelopen november gepubliceerd. Toegegeven, dat is recentelijk, maar het verklaart niet de gefascineerde fascinatie voor het onderwerp deze week, vooral omdat de zaak tot nu toe vrij volledig is geïnventariseerd voor publieke inspectie. Laten we het opmaken voor het fenomeen "smaak van de week" en verder gaan.

De vraag in de mix is ​​of het overslaan van het ontbijt goed of slecht is voor gewichtsbeheersing. De dekking belicht allemaal een observationele studie van 2007 die suggereert dat het overslaan van het ontbijt geassocieerd was met gewichtstoename; de Dietary Guidelines van 2010 voor Amerikanen, die een ontbijt van nutriënt-dichte voedingsmiddelen aanmoedigen; en de gerandomiseerde proef van afgelopen november, waarin werd gesuggereerd dat het overslaan van het ontbijt gewichtsverlies vergemakkelijkte, niet winst.

Laten we beginnen met de discrepantie tussen de observationele studie en de meer recente interventieproef; wat is hiervan de oorzaak? Niemand kan het met zekerheid zeggen, net zoals we niet met zekerheid kunnen zeggen welke juist is. Toegegeven, de meer recente studie was een gerandomiseerde interventie en die genereren meestal sterker bewijs dan observationele studies. Maar aan de andere kant, deze interventie betrof slechts 36 deelnemers met overgewicht, en duurde slechts vier weken. Dus toen een kleine, selecte groep mensen met overgewicht werd toegewezen aan het verwijderen van een maaltijd die ze gewoonlijk gedurende een maand uit hun dagelijkse routine aten, verloren ze een beetje gewicht in vergelijking met de controlegroepen.

Zou dit effect langer duren, relevanter voor de gezondheidsresultaten? We weten het niet. Zou het effect te zien zijn in een grotere, meer diverse groep? We weten het niet. Zou het effect bij kinderen worden gezien? We weten het niet. De huidige berichtgeving in de media neigt ernaar deze studie te presenteren als een soort "tegengif" voor de zwakheden van voorafgaand observationeel onderzoek, waarbij de eigen belangrijke beperkingen van de studie worden genegeerd.

Wat dat observationele onderzoek betreft, ja, het heeft ook belangrijke beperkingen. In een onderzoek waarin gewichtsverandering in de loop van de tijd wordt vergeleken met mensen die het ontbijt overslaan en niet overslaan, waarom zou het gewicht dan meer stijgen bij de schippers? Er zijn veel mogelijke verklaringen, maar laten we een voor de hand liggende noemen: in een cultuur die al lang de nadruk heeft gelegd op het belang van het NIET overslaan van het ontbijt, wie zal geneigd zijn het ontbijt over te slaan? Mensen die er niet naar streven de heersende richtlijnen voor een goede gezondheid te volgen. Wie vermijdt het overslaan van het ontbijt? Misschien degenen die meer gezondheidsbewust zijn in het algemeen. Als het onderzoek ons ​​dan vertelt dat meer gezondheidsbewuste mensen minder snel aankomen dan minder gezondheidsbewuste mensen, vertrouw ik erop dat we het erover eens zijn dat dit een nogal zwakke onthulling is.

Wat is dan de waarheid over ontbijt? Alleen dit: er is geen basis in de wetenschap om dogma op het menu te zetten.

Het idee dat het eten van ontbijt cruciaal is en het overslaan van het ontbijt schadelijk is, is deels gemeengoed en deels een stadslegende. De truïsme component is eenvoudig dit: op een gegeven moment moet elk snel gebroken worden, of we verhongeren. Dus ja, het is belangrijk om op een gegeven moment onze nachtelijke vasten te doorbreken. Er is echter geen enkel bewijs dat we het op een zeer specifieke tijd op een zeer prescriptieve manier moeten doen.

Welk deel is urban legend? In de loop van de jaren en decennia hebben sommige studies aangetoond dat kinderen die het ontbijt overgeslagen niet wilden omdat ze wilden, maar omdat hun gezinnen arm waren, honger hadden en afgeleid werden op school. Dit is nauwelijks een verrassing en niet betrouwbaar generaliseerbaar voor degenen die het ontbijt "overslaan" om andere redenen. Er is ook enige suggestie in de obesitasliteratuur dat mensen die ondanks hun honger in een poging om hun gewicht te beheersen, niet willen eten, overcompenseren bij latere eetmomenten.

In een cultuur die consequent de voorkeur geeft aan boodschappen over een dieet dat tot op het punt van schadelijke zinloosheid is uitgewrongen, werd dit de standaardaanvulling die we allemaal kennen: het overslaan van het ontbijt is slecht.

De realiteit is: het hangt ervan af. Het hangt af van wat "ontbijt" betekent; en het hangt ervan af wat "overslaan" betekent.

Ik heb bijvoorbeeld geen honger in de ochtend. Sterker nog, ik geef de voorkeur aan een ochtendtraining en krijg pas enige tijd later honger. Het is niet ongebruikelijk dat ik 's middags mijn "ontbijt" eet. De meeste studies die gekeken hebben naar het overslaan van het ontbijt, hebben "overslaan" gedefinieerd als geen maaltijd vóór 11 uur 's ochtends. Ik zou dus als een schipper in een gegevenstabel verschijnen.

Ik beschouw mezelf echter niet. Het voedsel dat ik eet voor de eerste maaltijd van de dag - gemengde bessen en ander fruit; Volkoren granen; noten en zaden; en eenvoudige, niet-vette Griekse yoghurt om alles bij elkaar te houden - is klassiek ontbijt, geen lunch. Bovendien breek ik mijn vasten elke dag - gewoon doen wanneer ik er zin in heb. Dit is heel anders dan honger lijden als gevolg van voedselonzekerheid thuis, of mezelf uithongeren en later binging in een misleide gewichtscontrole inspanning.

Er zijn echt twee soorten waarheid over voeding en gezondheid. Er zijn feitelijke waarheden, gebaseerd op de bewijskracht, gesteund door een brede consensus en getest door de tijd. Dan worden dingen zo vaak herhaald dat we aannemen dat ze waar moeten zijn, ook al zijn ze dat nooit geweest.

U bent niet verplicht om te eten vanaf het moment dat uw hoofd van uw kussen afkomt. Aan de andere kant, als je honger hebt, dan is dat je ook niet uitgesloten. Degenen onder ons die niet in hongerstakingen of een soort van reiniging zijn zullen onvermijdelijk elke dag vasten. Mijn suggestie is dat je dat doet met gezond voedsel in verstandige combinaties, en doe dat op een moment dat voor jou werkt. Er zijn veel redelijke opties op het ontbijtmenu en er is geen basis in de wetenschap die we hebben om dogma onder hen te zijn.