Een diepgaande blik op interne foetale monitoring

Interne foetale monitoring houdt in dat een elektrode direct op de hoofdhuid van de baby wordt geplaatst terwijl deze zich nog in de baarmoeder bevindt. Deze test wordt uitgevoerd om de hartslag van de baby te evalueren, evenals de variabiliteit van de hartslagen op het moment van de bevalling.

Hoewel IFM het vaakst wordt gebruikt tijdens risicovolle geboorten, kan het ook worden gebruikt bij een laag risico geboorte als het zorgteam niet in staat is om een ​​nauwkeurige meting te krijgen van externe monitoringtechnieken, zoals auscultatie en elektronische foetale monitor (EFM).

Hoe interne foetale bewaking wordt uitgevoerd

De IFM wordt via de baarmoederhals ingevoegd in het deel van het lichaam van de baby dat zich het dichtst bij de opening bevindt (meestal de hoofdhuid). Als de moeder haar water niet heeft gebroken, zal een amniotomy worden uitgevoerd om dit te doen. Een foetale elektrode wordt dan geplaatst door een klein draadje in de bovenste lagen van de hoofdhuid van de baby te schroeven.

Tegelijkertijd kan een intra-uteriene drukkatheter (IUPC) ook in de baarmoeder tussen de baarmoederwand en de baby worden geplaatst. Hierdoor kan het geboorte-team de exacte kracht van de weeën van de moeder meten in plaats van te vertrouwen op de minder nauwkeurige vormen van externe monitoring. Dit is vooral handig als geïnduceerde arbeid wordt aangegeven.

Voordelen van interne foetale monitoring

Interne foetale monitoring maakt directe bewaking van het hart van de baby mogelijk in tegenstelling tot een auscultatie die een indirecte vorm van monitoring is.Auscultatie maakt gebruik van een apparaat dat door de maag van de vrouw luistert, in de vorm van een stethoscoop of een echoscopie. Auscultatie is de meest gebruikte techniek voor zwangerschappen met een laag risico.

IFM overwint ook een van de grootste beperkingen van de EFM: de noodzaak voor de vrouw om absoluut stil te blijven. Met een EFM wordt het bewakingsapparaat om de middel van de vrouw vastgebonden. Elke beweging kan het signaal verstoren en onregelmatigheden suggereren die al dan niet aanwezig zijn.

Intern toezicht kan ook een onnodige keizersnede voorkomen als foetale nood wordt aangegeven bij externe monitoring, maar niet bij de IFM.

Risico's

Ondanks de voordelen zijn er een aantal risico's verbonden aan IFM, waaronder:

• Blauwe plekken of krabben van de hoofdhuid van de baby
• De risico-infectie voor de moeder of baby van een externe bron
• De bewegingsbeperking voor de moeder die arbeid pijnlijker en moeilijker kan maken
• Het risico op infectie van moeder op kind (IFM is gecontra-indiceerd bij vrouwen met HIV, herpes en hepatitis)

De IFM-procedure zelf heeft controverse gewekt bij sommige beoefenaars die denken dat het onnodig invasief is. Sommige studies hebben gesuggereerd dat het gebruik ervan wordt geassocieerd met hogere, in plaats van lagere, tarieven van keizersneden en tangbezorging.

Een in 2013 uitgevoerd onderzoek meldde dat van de 3.944 vrouwen in wie IFM werd gebruikt, 18,6 procent een keizersnede kreeg versus 9,7 procent zonder IFM. De koortscijfers bij vrouwen waren ook bijna drie keer hoger (11,7 procent versus 4,5 procent).

Er werden geen verschillen in de gezondheid gezien bij baby's die werden blootgesteld aan IFM in vergelijking met degenen die dat niet waren.