Wat zijn de mogelijkheden van Gay Couples voor het hebben van baby's?

Of je je nu homo, lesbisch, transgender of vreemd noemt, als je een baby wilt hebben of kinderen wilt opvoeden, heb je veel opties - mogelijk meer opties die je je hebt voorgesteld! Toegegeven, het hebben van baby's als een stel van hetzelfde geslacht of een LGBT-persoon kan ingewikkeld zijn. Er zijn logistieke problemen, juridische obstakels en financiële obstakels waar heteroseksuele paren zelden mee omgaan of ooit mee moeten omgaan. Net als heteroseksuele individuen, zullen sommige LGBT-mensen onvruchtbaarheid tegemoet treden bovenop 'situationele' onvruchtbaarheid. Verder kunnen intersex-individuen (van wie sommigen zich identificeren met de LGBT-gemeenschap) mogelijk steriel zijn of een verminderde vruchtbaarheid hebben. Discriminatie kan ook ontstaan ​​in je reis naar het ouderschap (hoewel het je niet moet voorkomen of stoppen).

Dat gezegd hebbende, waar een wil is, is een weg, en veel rare mensen zijn kinderen aan het opvoeden. Volgens het Williams Institute rapporteert bijna 29 procent van degenen die zichzelf identificeren als LHBT-rapport kinderen groot te brengen. In de Verenigde Staten van Amerika hebben naar schatting 3 miljoen LGBT-personen een kind en hebben naar schatting 6 miljoen kinderen een LGBT-ouder.

Koppels van hetzelfde geslacht - in vergelijking met heteroseksuele paren - hebben zes keer meer kans om pleegkinderen te krijgen en vier keer meer kans om een ​​geadopteerd kind groot te brengen. Volgens de statistieken verzameld door de Amerikaanse Census rapporteert 19 procent van de huishoudens met hetzelfde geslacht dat ze kinderen grootbrengen. Dit omvat degenen die hun eigen kinderen opvoeden, samen met degenen die adoptiekinderen of pleegkinderen opvoeden.

Op het meest basale niveau zijn uw mogelijkheden om kinderen te krijgen ofwel met behulp van geassisteerde voortplantingstechnologieën ofwel via het adoptie- of pleegzorgnetwerk.

De opties van een queer persoon voor ouderschap omvatten:

• Inseminatie met een spermadonor
• Draagmoederschap met een eiceldonor
• IVF (met of zonder een surrogaat) met een embryodonor
• Wederkerige IVF (voor lesbische stellen: de ene partner draagt ​​de baby, de andere is de eiceldonor)
• Co-ouderschap (een geplande, platonische opvoedingsrelatie)
• Adoptie
• Pleegzorg

Deze wegen staan ​​voor u open of u alleenstaand of partner bent. Ze staan ​​in de meeste gevallen ook voor u open, zelfs als u HIV-positief bent, omdat er vruchtbaarheidsprocedures zijn die het risico op overdracht van HIV op een kind of draagmoeder aanzienlijk verminderen. Gebrek aan financiële middelen is de meest waarschijnlijke barrière voor sommige (maar niet alle) van deze paden naar het ouderschap.

Snelle notitie

Vanwege de vele wettelijke ingewikkeldheden en verschillen tussen staten (en landen) als het gaat om het instellen van ouderschap voor LGBT-alleenstaanden en stellen, is het raadzaam om een ​​advocaat te raadplegen die bekend is met de lokale familie- en reproductiewetgeving terwijl u uw opties in overweging neemt.

Reproductie door derden

Tenzij u adoptie of pleegzorg gebruikt, is waarschijnlijk een vorm van reproductie door derden of donorondersteunde reproductie nodig. Reproductie door derden verwijst naar elke vruchtbaarheidsprocedure waarbij een "derde persoon" nodig is om eieren of sperma aan te bieden, of om een ​​drager voor de beoogde ouder (s) te zijn.

Draagmoederschapovereenkomsten zijn reproductie door derden omdat het draagbaar de baby draagt ​​voor de beoogde ouder. Als u een spermadonor, eiceldonor of embryadonor gebruikt, zijn deze ook reproducties van derden.

Telkens wanneer reproductie door derden wordt overwogen, zullen er termen worden gebruikt om de communicatierelatie tussen de donor of de vervoerder en de beoogde ouder te beschrijven. Hier zijn enkele termen die u moet weten.

Bekende donor / draagzak

Dit is wanneer de donor of draaggordel iemand is die u eerder kende. Het kan een vriend, familielid of kennis zijn. De persoon is niet iemand die je hebt gevonden via een bureau, een advertentie, sociale media of een vruchtbaarheidskliniek.

Er zijn veel voordelen en nadelen aan het hebben van iemand waarvan je weet dat het je sperma- of eiceldonor is, of fungeert als een surrogaat. De ervaring kan je relatie met de persoon verbeteren of deze beschadigen. Er kunnen ook verhoogde juridische risico's zijn (bijvoorbeeld een donor of een draagmoeder die vecht voor ouderlijke rechten) en mogelijke toekomstige meningsverschillen over hoe betrokken de donor of vervoerder in het leven van uw kind moet zijn.

Een ontmoeting met een vertrouwenspersoon en een advocaat die bekend is met de delicate aard van reproductie door derden is essentieel. Sommige fertiliteitsklinieken werken pas met een bekende donor na psychologische counseling en juridische overeenkomsten zijn voltooid.

Anonieme Donor

Dit is van oudsher de meest gebruikelijke regeling voor donoren voor eieren en sperma. De donor is volledig onbekend voor de ontvanger en de beoogde ouders hebben ook geen identificerende informatie over de donor. Hoewel je waarschijnlijk een foto van je potentiële donor te zien krijgt, zal het een babyfoto zijn of een foto uit je kindertijd.Er is helemaal geen contact tussen de donor en de beoogde ouders.

Deze traditionele regeling heeft zich het veiligst gevoeld voor donors en beoogde ouders, die beiden zich mogelijk zorgen maken over wettelijke of emotionele complicaties na de bevalling, bijvoorbeeld omdat de donor zal proberen ouderlijke rechten of zorgen te claimen die een beoogde ouder zal proberen kindersteun ontlenen aan de donor.

Veel door donoren bedachte kinderen vragen zich echter af wat hun genetische oorsprong is. Beoogde ouders kunnen zich afvragen wie de kinderen heeft geholpen om ouder te worden, en donoren vragen zich misschien af ​​wat voor kind ze hielpen de wereld in te brengen. Dit heeft geleid tot een toename in populariteit voor semi-open en open donorregelingen.

Semi-open donor

Je hebt meer identificerende informatie en beperkt contact met de donor met een semi-open overeenkomst. Wat dit contact en het delen van informatie inhoudt, kan sterk variëren, maar meestal verloopt de communicatie via een tussenpersoon. Dit kan het donoragentschap of een juridisch bedrijf zijn. De donor kan informatie krijgen, zoals of de donatie al dan niet tot een zwangerschap heeft geleid. Ze kunnen na de geboorte van de beoogde ouders een babyfoto krijgen. Maar details zoals persoonlijke telefoonnummers, adressen en plaats van bewoning worden niet gedeeld.

Soms, met een semi-open regeling, kan het door de donor verwekte kind worden toegestaan ​​om contact op te nemen met de donor. Er kunnen beperkingen zijn, zoals het alleen kan gebeuren nadat het kind een legale volwassene is.

Donor openen

Met een open donor- of draagmoederschapsovereenkomst is contact vaak direct en doorlopend. De donor en de beoogde ouders kunnen elkaar persoonlijk ontmoeten en zelfs samen een afspraak maken bij een arts. Ze zullen waarschijnlijk direct met elkaar communiceren. Bij sommige open-donorsituaties besluiten de donor en de beoogde ouders om eens per jaar of om de paar jaar bij elkaar te komen. Er is vaak een soort relatie opgebouwd tussen de donor, de beoogde ouders en het door de donor opgebrachte kind.

Hoe vind je en kies je een eierdonor?

Sperma Donor Inseminatie

Inseminatie is wanneer speciaal gewassen sperma wordt overgebracht naar de baarmoederhals of de baarmoeder van een vrouw. Lesbische stellen en alleenstaande vrouwen kunnen deze weg gaan om een ​​baby te krijgen. De spermadonor kan afkomstig zijn van een spermabank of een bekende donor zijn.

Inseminatie kan plaatsvinden in een fertiliteitskliniek, of in sommige gevallen kan een vroedvrouw thuis een inseminatieprocedure uitvoeren. Thuisineminatie is een mogelijkheid, maar met enkele belangrijke waarschuwingen en kanttekeningen. Er kunnen serieuze juridische en medische risico's zijn bij thuisinseminatie.

De kosten van inseminatie en een spermadonor kunnen variëren van enkele honderden dollars tot enkele duizenden dollars. Het hangt af van hoeveel pogingen je nodig hebt voordat je succes behaalt en ook wat voor soort inseminatieprocedure wordt gebruikt.

Thuisinspectie zal minder duur zijn, maar zal eerder falen en juridische en medische risico's hebben (vooral met een bekende donor). Als het gaat om procedures voor vruchtbaarheidsklinieken, is intracervicale inseminatie (ICI) minder duur dan intra-uteriene inseminatie (IUI), maar IUI heeft betere succespercentages.

Vergeet niet dat heteroseksuele paren die geslachtsgemeenschap hebben, vele maanden nodig hebben om zwanger te raken. Tot een jaar duren is niet gebruikelijk, maar het is ook niet abnormaal. Wanneer u voor elke injectieflacon met sperma in een donorsituatie betaalt, kunnen de kosten snel oplopen.

Een grote beslissing die genomen moet worden - naast het kiezen van de spermadonor - zal zijn wie de baby zal dragen. Er is geen verkeerde manier om dit te beslissen, maar hier zijn enkele mogelijke opties:

• Gaan met wie het meest zwangerschap en geboorte wil ervaren (niet iedereen is geïnteresseerd in een zwangerschap, soms heeft een partner al een zwangerschap meegemaakt)
• Gaan met wie het meeste kans van slagen heeft (gebaseerd op vruchtbaarheidsgeschiedenis of testen)
• Elke maand plannen voor inseminatie van beide partners en wie zwanger wordt, dat is degene die de baby bij zich draagt ​​(houd er echter rekening mee dat u "een tweeling" kunt krijgen!)
• Als u al van plan bent meer dan één kind te hebben, moet u een beslissing nemen om beurten af ​​te nemen (hoewel u nog moet beslissen wie het eerst komt)
• Beslissen om wederkerige IVF te doen in plaats van inseminatie als een compromis (meer hierover hieronder)

Belangrijke opmerking: wees voorzichtig met het doen van een doe-het-zelf-inseminatie met een bekende donor. Inseminatie die plaatsvindt buiten een fertiliteitskliniek, in veel staten, wijst automatisch het ouderschap toe aan de mannelijke spermadonor, zelfs als er geen geslachtsgemeenschap heeft plaatsgevonden en zelfs als er juridische afspraken zijn gemaakt van tevoren.

Er kunnen ook medische risico's zijn met een donorregeling thuis met een vriend. Spermadonors ondergaan strenge screening en medische testen, maar met een vriend bestaan ​​deze voorzorgsmaatregelen niet.

De verschillen tussen Intravaginale, Intracervicale en Intratubale Inseminatie

Reageerbuisbevruchting

Wederkerige IVF

IVF, of in-vitrofertilisatie, is wanneer eieren worden geoogst uit de eierstokken van een vrouw en vervolgens, in een laboratorium, samen met sperma. Als alles goed gaat, krijg je een paar embryo's en een of twee van die embryo's kunnen worden overgebracht naar de baarmoeder van een vrouw. Eventuele extra embryo's kunnen in de toekomst worden gecryopreserveerd.

Reciprocal IVF is een optie voor lesbische stellen die beide een rol willen spelen in het biologische proces van het samen hebben van een baby. Eén partner heeft de eierstimulatie en -herstel, terwijl de andere partner het embryo (de embryo's) naar haar baarmoeder overbrengt. Eén moeder is genetisch gerelateerd aan de baby, terwijl de andere het kind heeft bevallen.

De beslissing wie de eieren zal bijdragen en wie het kind zal dragen, kan een persoonlijke of een medische zijn.Als een moeder bijvoorbeeld veel jonger is of een betere vruchtbaarheid heeft, zou ze waarschijnlijk de beste zijn om de eicellen bij te dragen. Leeftijd is niet zozeer een factor als het gaat om het dragen van de baby.

IVF is een dure vruchtbaarheidsbehandeling, en reciproke IVF is iets duurder dan conventionele IVF. Dit komt omdat de moeder die de baby zal dragen, ook hormonen en vruchtbaarheidsmiddelen nodig heeft om haar baarmoeder voor te bereiden en haar cyclus onder controle te houden. Bovendien is een spermadonor nodig, en dat is een extra kost (als het geen bekende donor is).

Reciprocal IVF kan variëren van $ 15.000 tot 30.000. Meerdere cycli kunnen nodig zijn om succes te behalen. Als er echter ingevroren embryo's zijn van een niet-succesvolle cyclus, kost de ingevroren embryo-overdrachtscyclus aanzienlijk minder dan een volledige IVF-cyclus - gewoonlijk iets van ongeveer $ 3.000 tot $ 5.000.

Voorbij IVF-vergoedingen, verwacht juridische kosten te betalen. Het ouderschap vaststellen is misschien niet zo eenvoudig als je zou verwachten. Bijvoorbeeld, de moeder die haar eieren heeft bijgedragen, moet het kind mogelijk legaal adopteren, ook al is de baby haar genetische nageslacht.

IVF met een embryodonor

IVF met een embryodonor is een andere optie voor lesbische paren, alleenstaande vrouwen en mannen (met de hulp van een surrogaat). Wanneer u een embryodonor gebruikt, is de baby niet genetisch gerelateerd aan de beoogde ouder (s). Je zult ook geen sperma- of eiceldonor kiezen, omdat die fase van de behandeling is voltooid. Embryoschenking komt vaak van paren die worstelden om zwanger te worden, dus de kansen op succes kunnen ook iets lager zijn dan het gebruik van een eiceldonor. Het is erg afhankelijk van de donor.

Bij een alleenstaande vrouw of een lesbisch koppel wordt het embryo overgedragen aan de vrouw die de zwangerschap wil dragen. Bij een alleenstaande man of een homoseksueel mannelijk paar draagt ​​een surrogaat het embryo.

Waarom zou je embryo-donor IVF kiezen?

Als er vruchtbaarheidsproblemen zijn en het gebruik van je eigen eieren geen optie is, is embryodonor IVF een mogelijkheid. Soms zullen er vruchtbaarheidsproblemen zijn en geen van beide partners kan IVF-eieren leveren. Dit kan worden ontdekt voordat vruchtbaarheidsbehandelingen beginnen en soms wordt het duidelijk na mislukte of geannuleerde IVF-cycli.

Als u uw eigen eicellen niet voor IVF kunt gebruiken, heeft u ongeveer twee opties voor vruchtbaarheidsbehandelingen: u kunt een eiceldonor gebruiken, of u kunt een embryodonor overwegen.

Heteroseksuele stellen willen mogelijk dat de beoogde vader genetisch verwant is aan de baby (indien mogelijk), dus het gebruik van een eiceldonor met het sperma van de beoogde vader is logisch. Echter, voor lesbische stellen, die zowel een eiceldonor nodig hebben en een spermadonor die een embryodonor gebruikt, kan een goede oplossing zijn.

Een andere reden is dat het aanzienlijk goedkoper is dan conventionele IVF of IVF met een eiceldonor. Embryodonor IVF is zoveel goedkoper dan conventionele IVF en enorm goedkoper dan IVF met een eiceldonor.

Conventionele IVF met uw eigen eieren is meestal rond de $ 15.000 tot $ 20.000 per cyclus. IVF met een eiceldonor kan overal van $ 30.000 tot $ 40.000 per cyclus kosten. Afhankelijk van de kliniek, locatie en eiceldonor kunnen de kosten nog hoger liggen.

Maar IVF met een embryodonor is meestal minder dan $ 10.000. Het is niet goedkoop, maar het is nogal een korting in vergelijking met een volledige conventionele IVF.

Wat te verwachten langs het pad naar Conceiving met IVF

Ei / embryo Donor Draagmoederschap

Draagmoederschap is wanneer een vrouw een baby draagt ​​voor een beoogde ouder of beoogde ouders. Voor alleenstaande mannen, homoseksuele mannelijke koppels, enkele interseksuele individuen en vrouwen die hun eigen baby om medische redenen niet kunnen dragen, is draagmoederschap een optie voor het krijgen van een baby.

Een surrogaat kan iemand zijn die het echtpaar of de persoon kent, of ze kunnen worden gevonden via een vruchtbaarheidskliniek of draagmoederschap. Net als bij het kiezen van een eicel of spermadonor, zijn er ook duidelijke voor- en nadelen verbonden aan iemand waarvan je weet dat het een surrogaat is. Dit is iets om zorgvuldig te overwegen met de hulp van een counsellor.

Voor homoseksuele mannelijke paren, moeten ze ook een eiceldonor vinden. Je zou denken dat je gewoon een inseminatieprocedure kunt doen met een surrogaat, wat goedkoper zou zijn. Er zijn echter allerlei soorten legale en mogelijke psychologische risico's wanneer het surrogaat ook de "eiceldonor" is.

Ervan uitgaande dat beide mannen een goede vruchtbaarheid hebben, zal het paar moeten beslissen welke het sperma zal bijdragen. Er zijn verschillende manieren om dit besluit te nemen, inclusief factoring in leeftijd. Als een vader bijvoorbeeld veel jonger is dan de ander, zou je met de jongere man mee kunnen gaan, omdat er genetische risico's zijn met oudere vaders.

In sommige gevallen hebben mannen besloten om te proberen het sperma van een vader te vermengen met de helft van de eieren en het sperma van de andere vader met de andere helft van de eieren. Embryo's van hoge kwaliteit die geschikt zijn voor overbrenging naar het surrogaat zijn natuurlijk niet gegarandeerd en het is mogelijk om alleen embryo's van één vader te krijgen. Maar als je geluk hebt, kun je een beetje van beide krijgen. De "extra" embryo's zouden in de kou kunnen worden bewaard en zouden in de toekomst een tweede kind krijgen, en dan zou je voor elke vader een genetisch kind kunnen krijgen.

Draagmoederschap met een eiceldonor is extreem, extreem duur en kost overal tussen de $ 70.000 en $ 150.000. De kosten zullen lager zijn als u een bekende surrogaat- of eiceldonor kunt gebruiken of als u besluit een embryodonor met een surrogaat te gebruiken, maar als u een embryodonor gebruikt, heeft geen van beide vader een genetische band met het kind. Ongeacht hoe je verder gaat, draagmoederschap zal duur zijn.

Wat zijn de verschillende soorten surrogaten?

Genetische verbinding hebben

Er is een manier waarop beide ouders in een relatie van hetzelfde geslacht een genetische band met hun kind kunnen hebben.Het werkt als volgt: één partner biedt één gameet (zoals het geval is met ei of sperma). De andere partner heeft een broer of een zuster die de andere gameet levert. Hoewel de tweede bedoelde ouder niet de genetische ouder, ze hebben een genetische band met het kind.

Om te illustreren hoe dit werkt, laten we zeggen dat we een lesbisch koppel hebben, Anne en Zoe. Laten we zeggen dat Anne degene is die van plan is de baby te dragen en zwanger te worden. Dan zou een van Zoe's mannelijke broers en zussen of neven de spermadonor zijn. De mannelijke broer of zus zou niet de beoogde vader zijn - ze zijn alleen de donor. Zoe zou de tweede ouder zijn, samen met Anne.

Om te illustreren hoe dit kan werken met een homoseksueel mannelijk stel, laten we zeggen dat we een stel hebben, Alex en Zack. Als Zack het sperma levert, kan een van de vrouwelijke familieleden van Alex optreden als eiceldonor. Het surrogaat kan de eiceldonor of iemand anders zijn, afhankelijk van de situatie. Nogmaals, Alex 'vrouwelijke familielid zou niet de vrouwelijke wettige ouder zijn. Alex zou samen met Zack de beoogde vader zijn.

Zoals met alles, zijn er voordelen en nadelen aan deze optie. Ten eerste vereist het dat één partner een broer of zus heeft die geïnteresseerd is en bereid is om een ​​eicel- of spermadonor te zijn. Ten tweede kan het ingewikkeld zijn om te begrijpen dat de donor geen ouder is of ouderlijke rechten of verantwoordelijkheden heeft (ook al zijn ze een familielid).

Zowel psychologische als juridische counseling voor je neemt een beslissing is belangrijk voor alle partijen.

Co-ouderschap

Co-ouderschap is wanneer twee tot vier mensen besluiten om een ​​kind te hebben en dat kind samen groot te brengen, meestal buiten de context van het huwelijk. Natuurlijk kunnen slechts twee de genetische ouders zijn, maar in een co-ouderschapssituatie kunnen maximaal vier volwassenen samen ouder zijn.

De uitdrukking "co-ouderschap" wordt meestal gebruikt in de context van echtscheiding - een gescheiden echtpaar dat de voogdij deelt, kan co-ouder de kinderen bij elkaar, mogelijk met de hulp van hun nieuwe romantische partners. In de context van LBGT-gezinsopbouw is co-ouderschap echter al van tevoren gepland voordat er een kind bestaat. Merk op dat geplande co-ouderschap in geen geval exclusief is voor LGBT-families. Heteroseksuele gezinnen verbinden zich ook tot vooraf geplande regelingen voor co-ouderschap.

In een co-ouderschapssituatie, ervan uitgaande dat er geen vruchtbaarheidsproblemen zijn, zijn de eiceldonor, spermadonor en surrogaat (die in dit geval ook de eiceldonor zijn) alle beoogde ouders.

Een co-ouderschapsregeling kan bestaan ​​uit:

• Een alleenstaande man en een alleenstaande vrouw
• Een mannelijk paar en een alleenstaande vrouw
• Een vrouwelijk echtpaar en een alleenstaande man
• Een mannelijk paar en een vrouwelijk paar

Co-ouderschap is niet hetzelfde als een "bekende" situatie van draagmoeder of donor. Bij bekende draagmoeders en eicellen / spermadonoren - zelfs als er een doorlopende relatie plaatsvindt tussen de beoogde ouders en de donor / draaggolf - is de surrogaat / donor niet een ouder. Ze nemen geen wettelijke, financiële of emotionele verantwoordelijkheden voor het kind. Ze lijken eerder op een eretante of oom.

Met co-ouderschap zijn alle betrokkenen bij het arrangement beoogde ouders. Ze kunnen wel of niet allemaal besluiten samen te leven. Ze wonen misschien niet eens dicht bij elkaar. Maar ouderlijke verantwoordelijkheden en rechten worden op de een of andere manier gedeeld.

Het aangaan van een co-ouderschap relatie is een enorme beslissing. Je gaat ermee akkoord om voor het leven verbonden te zijn met het kind en de andere ouder (s), tenminste op de een of andere manier. De beslissing is meer bindend dan het huwelijk met een romantische partner, omdat er altijd na het huwelijk wordt gescheiden, maar als er eenmaal een kind of kinderen bij betrokken zijn, is het van essentieel belang dat er enige mate van voortdurende communicatie is.

Voordat u beslist, wordt counseling met een LGBT-vriendelijke therapeut en iemand die bekend is met het concept van co-ouderschap ten zeerste aanbevolen.

Heteroseksuele of bi-seksuele co-ouderschap regelingen kunnen seks omvatten omwille van de conceptie. Meestal wordt echter een vruchtbaarheidsprocedure zoals inseminatie gebruikt. Bijvoorbeeld, met een mannelijk paar en een vrouw - drie beoogde co-ouders, in dit geval - levert een van de beoogde vaders het sperma en voert een vruchtbaarheidsdokter een inseminatieprocedure uit met dat sperma om hopelijk de beoogde vrouwelijke co-ouder zwanger te krijgen.

De wettigheid van co-ouderschap is complex en zal variëren, afhankelijk van waar je woont. Wie staat er op de geboorteakte? Kunnen meer dan twee ouders een naam krijgen? Merk ook op dat het hebben van uw naam op de geboorteakte niet noodzakelijkerwijs u ouderschapsrechten geeft. Hoe zit het met wettelijke voogdij? Zal de co-ouder van de "spermadonor" het kind wettelijk moeten adopteren om wettelijk ouderschap te hebben?

Ontmoeting met een advocaat voorafgaand aan het nemen van stappen om een ​​baby met een co-ouder (s) te krijgen, wordt ten zeerste aanbevolen. Informele overeenkomsten zijn niet genoeg. Mocht uw co-ouderschap relatie in de toekomst haperen, dan wilt u geen vragen over uw bezoek en ouderlijke rechten op uw kind.

Strategieën voor succesvolle co-ouderschap

Transgender Unieke uitdagingen

Transgender individuen die zijn behandeld voor geslachtsdysforie met hormonen of chirurgische behandelingen kunnen te maken krijgen met extra uitdagingen als het gaat om het hebben van een genetisch kind. Het nemen van hormonen kan de vruchtbaarheid voor alle geslachten negatief beïnvloeden. Deze negatieve gevolgen kunnen blijven bestaan, zelfs als hormoonbehandelingen worden gestaakt of onderbroken.

Dit betekent echter niet dat degenen die hormonale behandelingen of zelfs een operatie willen, in de toekomst geen genetische kinderen kunnen hebben. Degenen die bij de geboorte zijn aangewezen, kunnen zelfs een kind na een geslachtsdysforie behandeling dragen als ze dat willen, ervan uitgaande dat ze nog steeds hun baarmoeder en vagina hebben.

Idealiter zouden toekomstige vruchtbaarheidsopties moeten worden besproken voor alle geslachtsdysforiebehandelingen worden gestart. Voor transgenders die bij de geboorte een man kregen, kan dit cryopreservatie van sperma betekenen. Voor transgenders die bij de geboorte een vrouw kregen toegewezen, kan dit het bevriezen van eieren betekenen.

Wat gebeurt er als vruchtbaarheidsbehoud niet is besproken voordat hormonen worden gestart? Of heeft er al een operatie plaatsgevonden? Ga er niet vanuit dat het hebben van een genetisch kind niet mogelijk is.

De eerste stap is om een ​​vruchtbaarheidsspecialist te raadplegen, vooral iemand die LHBT-vriendelijk is. Ze kunnen uw medische dossiers controleren, een aantal basisvaardigheden voor vruchtbaarheid testen (indien nodig) en u helpen al uw opties te overwegen.

Denk er ook aan dat het hebben van een kind met de hulp van een eiceldonor, spermadonor en / of draaggolf een optie is als de financiën dit toelaten.

Adoptie en pleegzorg

Adoptie en pleegzorg zijn populaire keuzes voor LGBT-personen en stellen. Sommige mensen hebben de misvatting dat homoseksuele en lesbische koppels geen pleegouders kunnen adopteren of adopteren, maar dit is niet waar.

"Wees niet bang om adoptie na te streven!" Zegt Mark Barbagiovanni, een maatschappelijk werker die gespecialiseerd is in het bijstaan ​​van hoopvolle adoptieouders. Mark en zijn man hebben een geadopteerd kind van zichzelf. "Er is een verbazingwekkende gemeenschap van LGBTQ-families op sociale media van over de hele wereld."

Er zijn verschillende paden om te adopteren, sommige kosten duizenden dollars en andere kosten heel weinig. U kunt goedkeuring aanvragen via een privé-instantie, via de staat of privé-persoon, bij wat bekend staat als 'zelfassemblage'. Het is ook mogelijk om via het pleegzorgsysteem te adopteren.

"Adoptie heeft zoveel verschillende componenten, dus met betrekking tot de kosten en het type adoptie zijn er veel opties om uw gezin te bouwen", legt Barbagiovanni uit.

Binnenlandse adoptie is vaak de beste optie voor LGBT-paren, omdat veel internationale adoptiebureaus LGBT-personen discrimineren. Afhankelijk van waar je woont, kun je ook tegen discriminatie en wettelijke hindernissen strijden. Maar laat dat je niet stoppen.

"Helaas verandert de wetgeving altijd", zegt Barbagiovanni. "Voor degenen die een onafhankelijke adoptie nastreven, kunnen ze mensen tegenkomen die discrimineren en onvriendelijk zijn. Er zijn ook mensen die gewoon tegen adoptie in het algemeen zijn."

"Een LGBTQ-persoon moet een professional zoeken die bekend is om te werken met deze populatie. Veel adoptieprofessionals zullen adverteren dat ze LGBTQ-families verwelkomen ", stelt Barbagiovanni.

Naast het doorlopen van een agentschap of een overheidsprogramma, willen LGBT-paren wellicht kijken naar wat bekend staat als zelf-matching. Dit is wanneer een particulier bureau of individu, samen met een adoptie-advocaat, een thuisstudie uitvoert. Vervolgens maakt u gebruik van sociale media, mond-tot-mond reclame en gedrukte advertenties om de wereld te laten weten dat u geïnteresseerd bent om een ​​adoptieouder te worden.

"Er zijn verschillende bedrijven en individuele adoptieprofessionals, zoals ikzelf, die een marketingpakket aanbieden aan toekomstige adoptieouders," zegt Barbagiovanni. "Er zijn veel voordelen aan het gebruik van sociale media als een hulpmiddel voor adoptiemarketing. Het is budgetvriendelijk en biedt een reis die heel weinig controle biedt voor wachtende gezinnen. Door sociale media te gebruiken, hebben ze controle over hun matching met een aanstaande ouder."

U kunt zich zorgen maken over het adopteren van een ouder kind - in tegenstelling tot een baby - dat het kind al gesocialiseerd is tegen LHBT-mensen. Barbagiovanni legt uit dat dit alleen een mogelijk probleem is bij de internationale adoptie of via het pleegzorgsysteem. Als je echter wilt adopteren van pleeggezinnen, moet je deze angst niet laten voorkomen dat je het probeert.

"Haat en vooroordelen kunnen al op zeer jonge leeftijd beginnen, afhankelijk van hoe het kind tot nu toe is opgevoed", zegt Barbagiovanni. "In mijn ervaring zal de maatschappelijk werker van het kind weten welk type gezin een goede match is voor het kind. Er is een team van professionals dat het gezin kiest voor elk kind in pleeggezinnen. Dus dit zou geen probleem moeten zijn."

Anderen zijn misschien bezorgd dat mannelijke of homoseksuele mannen het moeilijker zouden vinden om te adopteren, alleen omdat ze mannen zijn, maar dit is misschien niet waar. "Voor homoseksuele mannelijke singles / koppels hebben we het bijzonder gemakkelijk in het matchingsproces, omdat er geen andere moeder is die de moeder van het kind 'vervangt' en vaak sneller wordt gekozen. '

Pleegouderopvoeding - zonder de intentie van adoptie - is een andere optie voor LGBT-alleenstaanden en koppels om een ​​kind te opvoeden. Het doel met pleeggezinnen is om het kind uiteindelijk te herenigen met hun oorspronkelijke ouder (s) nadat ze moeilijke tijden hebben doorgemaakt. Weinig pleegouderkinderen worden geadopteerd. Met pleeggezinnen is je relatie met het kind waarschijnlijk in de tijd beperkt en moet je uiteindelijk afscheid nemen. Ook zullen de biologische ouders soms geen voortgezet contact toestaan ​​met een voormalige pleegouderouder, en dit kan emotioneel moeilijk zijn.

Dat gezegd hebbende, pleegzorg is een prachtige manier om een ​​belangrijke rol te spelen in het leven van een kind. Net als bij adoptie, is het zoeken naar pleegzorgbureaus of maatschappelijk werkers die adverteren voor LHBT-vriendelijk zijn een goed idee.

De basis van homo adoptie en sommige bronnen