Bacteriële vaginose: tekenen, symptomen en complicaties

Bacteriële vaginose kan verergeren voor de meer dan drie miljoen Amerikaanse vrouwen die er elk jaar last van hebben. De aandoening, veroorzaakt door bacteriële overgroei, komt vaak voor bij vrouwen van 15 tot 44 en kan leiden tot vaginale afscheiding, jeuk, verbranding en een "visachtige" geur. Indien onbehandeld, kan bacteriële vaginose uw kwetsbaarheid voor seksueel overdraagbare infecties vergroten en in sommige gevallen tot vroeggeboorte of zelfs een miskraam leiden.

Het kennen van de tekenen van bacteriële vaginose is uw beste verdediging tegen het vermijden van complicaties.

Frequente symptomen

Bacteriële vaginose (BV) wordt veroorzaakt door een onbalans van de van nature voorkomende bacteriën in de vagina en, het meest specifiek, een achteruitgang van een soort van "goede" bacteriën die bekend staan ​​als lactobacilli. Wanneer dit gebeurt, kunnen andere "slechte" bacteriën de overhand hebben en een infectie veroorzaken.

Van de 21 miljoen vrouwen in de Verenigde Staten die BV elk jaar ontwikkelen, zal maar liefst 84 procent geen symptomen hebben, volgens een rapport van de Centers for Disease Control and Prevention.

Van degenen die dat doen, de meest voorkomende zijn:

• Een grijswitte of gele ontlading die meestal de wanden van de vagina bedekt
• Een "visachtige" geur die vaak slechter kan worden na geslachtsgemeenschap
• Een branderig gevoel tijdens het urineren
• Vaginale jeuk, roodheid en zwelling (meestal mild)
• Vaginale bloeding na geslachtsgemeenschap

Zelfs nadat een vrouw met succes is behandeld voor BV, zal maar liefst 50 procent binnen een jaar een herhaling van symptomen ervaren.

Zeldzame symptomen

In zeldzame gevallen kan BV dysurie (pijnlijk of moeilijk urineren) of dyspareunie (pijnlijke geslachtsgemeenschap) veroorzaken. Deze worden meestal veroorzaakt door een secundaire infectie van de urinewegen en de vagina.

complicaties

Het diagnosticeren en behandelen van BV is belangrijk omdat het het risico op complicaties aanzienlijk kan verminderen. De drie meest voorkomende problemen zijn het verhoogde risico op seksueel overdraagbare aandoeningen (waaronder HIV), pelvic inflammatory disease (PID) en zwangerschapsverlies of vroeggeboorte.

Seksueel overdraagbare infecties

Bacteriële vaginose wordt gekenmerkt door de ontsteking van vaginale weefsels. Wanneer dit gebeurt, zullen de weefsels en onderliggende bloedvaten beginnen op te zwellen en uit te zetten om grotere immuuncellen dichter bij de plaats van infectie toe te staan.

Hoewel dit proces van vitaal belang is voor genezing, heeft het ook een keerzijde: het maakt deze weefsels beter doordringbaar en vatbaarder voor seksueel overdraagbare infecties. Dit is met name het geval wanneer BV-symptomen ernstig zijn.

Volgens een studie uit 2018 van de St. Louis School of Medicine, verhoogt symptomatische BV het risico op gonorroe, chlamydia en trichomoniasis met 270 procent. Hetzelfde lijkt waar te zijn met genitale herpes en syfilis; de relatie tussen BV en het humaan papillomavirus (HPV) is iets minder duidelijk.

Vrouwen met subklinische BV (waarbij er geen waarneembare symptomen zijn) werden daarentegen niet gezien als een verhoogd risico.

HIV

Daarentegen is de relatie tussen BV en HIV niet alleen duidelijk maar verraderlijk. HIV is een ziekte geassocieerd met de snelle uitputting van immuuncellen genaamd CD4 T-cellen.Wanneer BV optreedt, zullen witte bloedcellen het vaginale weefsel overspoelen om de bacteriële infectie te omringen en te bevatten.

Echter, als HIV aanwezig is, zullen diezelfde witte bloedcellen de virussen "vangen" en ze terugvoeren naar de te neutraliseren CD4 T-cellen. Maar in plaats van te worden gedood, zal HIV de tafel op de CD4 T-cellen draaien en ze in plaats daarvan infecteren.

Uiteindelijk helpt het hebben van een BV-infectie hiv bevorderen door het meer doelen voor infectie te bieden.

En het zijn niet alleen vrouwen die risico lopen. Als een vrouw HIV heeft, kan de ontwikkeling van BV leiden tot een fenomeen dat bekend staat als virale shedding waarbij een genitale infectie inherent de concentratie van HIV in sperma of vaginale afscheidingen zal verhogen. Als dit gebeurt, heeft een vrouw een grotere kans om het virus door te geven aan een seksuele partner (in sommige gevallen zelfs als ze HIV-therapie heeft).

Eileiderontsteking

Pelvic inflammatory disease (PID) wordt veroorzaakt wanneer een bacteriële infectie in de vagina door de baarmoederhals gaat en de verspreiding van de infectie naar de baarmoeder en eileiders mogelijk maakt. Hoewel er enige discussie is geweest over de relatie tussen BV en PID, suggereert 2013 dat PID het meest waarschijnlijk vrouwen onder de 25 jaar treft die ernstige of terugkerende aanvallen van BV hebben.

PID wordt gekenmerkt door bekken- en buikpijn, vaak langdurig. Ernstige complicaties zijn onder meer:

• De ontwikkeling van littekenweefsel zowel buiten als binnen de eileiders, wat kan leiden tot verstopping van de eileiders
• Buitenbaarmoederlijke zwangerschap (een zwangerschap die zich buiten de baarmoeder ontwikkelt)
• Onvruchtbaarheid

Zwangerschap Complicaties

Bacteriële vaginose tijdens de zwangerschap kan ook het risico op vroeggeboorte en miskraam verhogen (meestal in het tweede trimester). Andere vaak genoemde risico's omvatten een laag geboortegewicht en de voortijdige breuk van membranen (PROM). Zelfs een bacteriële infectie van een laag niveau kan foetale membranen verzwakken en tot breuken leiden. Als dit vóór 33 weken gebeurt, zijn agressieve interventies nodig om arbeid te voorkomen, foetale infecties te voorkomen en de ontwikkeling van de longen van de baby te bevorderen.

De associatie tussen BV en zwangerschapscomplicaties is niet helemaal duidelijk. Sommige wetenschappers hebben zich afgevraagd of BV deze gebeurtenissen direct veroorzaakt (aangezien de grote meerderheid van zwangere vrouwen met BV normale geboorten heeft) of dat andere complicaties die door BV worden gefaciliteerd de schuld zijn.

Met dat gezegd zijnde, suggereert het huidige bewijs dat ontwikkeling van BV in het tweede trimester het risico op vroeggeboorte met 60 procent kan verhogen en tot een zevenvoudige toename van het risico op PROM kan leiden. Daar staat tegenover dat het juiste gebruik van antibiotica het risico vermindert, vaak tot verwaarloosbare niveaus.

Op het gebied van veiligheid vormen de orale en plaatselijke antibiotica die worden gebruikt voor de behandeling van BV (metronidazol, clindamycine, tinidazol) geen risico voor de zich ontwikkelende foetus. Clindamycine crème heeft echter een klein risico op vroeggeboorte en wordt daarom tijdens de zwangerschap voorkomen.

Wanneer moet u een arts raadplegen?

Aangezien de meeste complicaties van BV optreden bij symptomatische ziekte, is het belangrijk om een ​​arts te raadplegen als een van de kenmerken verschijnt. U moet nooit zelfdiagnostiek proberen, omdat dit kan leiden tot een ongeschikte behandeling (bijvoorbeeld het gebruik van plaatselijke schimmeldodende middelen die geen effect hebben op bacteriën).

Het is nog belangrijker om zorg te zoeken als u koorts, pijn in het lichaam, bekken- en / of buikpijn hebt, of moeite hebt met urineren. Al deze dingen kunnen een teken zijn van een meer ernstige infectie.

Bovendien, als u zwanger bent en de symptomen van BV ervaart, bel dan uw OB / GYN. Vroege diagnose en behandeling kunnen een lange weg bieden naar een veilige en onvoorwaardelijke zwangerschap.

Oorzaken en risicofactoren van bacteriële vaginose Was deze pagina nuttig? Bedankt voor uw feedback! Wat zijn jouw zorgen? Artikel Bronnen

• Allworth, J. en Peipert, J. Severity of Bacterial Vaginosis and the Risk of Sexually Transmitted Infection. Am J Obstet Gynecol. 2011; 205 (2): 113.e1-113.e6. DOI: 10.1016 / j.ajog.2011.02.060.
• Centra voor ziektebestrijding en -preventie (CDC). Bacterial Vaginosis (BV) Statistieken: Bacteriële vaginose is de meest voorkomende vaginale infectie bij vrouwen in de leeftijd van 15-44. Atlanta, Georgia; bijgewerkt op 17 december 2015.
• Nelson, D.; Bellamy, S.; Nachamkin, T. et al. Kenmerken en zwangerschapsresultaten van zwangere vrouwen asymptomatisch voor bacteriële vaginose. Matern Child Health J. 2008; 12: 216. DOI: 10.1007 / s10995-007-0239-7
• Taylor, B.; Darville, T.; en Haggerty, C. Veroorzaakt bacteriële vaginose de ontstekingsziekte van het bekken? Sex Trans Dis. 2013; 40 (2): 117-22. DOI: 10.1097 / OLQ.0b013e31827c5a5b.