Tekenen van rouw bij kinderen en hoe ze hen kunnen helpen het hoofd te bieden

Wanneer een kind treurt, realiseer je je misschien niet eens dat ze rouwt. Kinderen verwerken en tonen complexe emoties anders dan volwassenen. Dat echter niet betekent dat het verdriet niet gebeurt en dat uw kind niet wordt beïnvloed door hun emoties. Kinderen zijn niet te jong om te treuren.

De mogelijkheid om de dood te begrijpen

Verdriet bij kinderen is lastig, omdat jongere kinderen het concept van de dood en de duurzaamheid ervan niet begrijpen. Een kind zou kunnen geloven dat de dood tijdelijk is, vooral omdat zoveel tekenfilms een personage laten zien dat dodelijk gewond is en vervolgens weer tot leven komt.

Daarom missen jongere kinderen vaak een geliefde in kleine spurts en zijn ze soms wel een paar minuten verdrietig, maar omdat ze moeite hebben om te begrijpen dat de dood permanent is, zullen ze niet echt begrijpen wat het verlies echt zal betekenen voor hun leven.

Het is ook gewoon voor een jonger kind om te zeggen dat ze begrijpen dat opa niet terugkomt, om vervolgens te vragen of grootvader hun volgende verjaardagsfeestje bijwoont.

Net zoals begrip van de dood varieert naar leeftijd, zo ook de tekenen van verdriet. Het is belangrijk om te herkennen wanneer je kind rouwt, zodat je ervoor kunt zorgen dat ze op een gezonde manier omgaan met emoties.

Tekenen dat een kind rouwt

Wanneer een volwassene treurt, lijkt het altijd aanwezig te zijn, zelfs op momenten van geluk. Kinderen lijken echter vaak op het eerste moment goed, maar worden de volgende keer erg overstuur, omdat hun hersens het verdriet niet lang lijken te verdragen.

In de vroege stadia van verdriet is het normaal dat kinderen een beetje ontkennend zijn dat hun geliefde weg is. Ze mogen blijven verwachten dat de persoon die is heengegaan op elk moment kan verschijnen. Dit is normaal voor een tijdje, maar na verloop van tijd zou de realiteit van het verlies moeten inzinken, vooral bij oudere kinderen.

Of uw kind nu een huisdier, leraar, buur of familielid heeft verloren, hier volgen enkele andere dingen die u na het verlies kunt zien:

• clinginess: Uw kind kan extra aanhankelijk zijn na een verlies. Hij kan huilen over het moeten gaan naar school of hij kan hulp vragen voor taken die hij eerder onder de knie had alleen maar om je aandacht te krijgen.Baby's en peuters kunnen het leed in hun verzorgers voelen, dus kunnen ze reageren door geïrriteerd te zijn, meer te huilen en te worden vastgehouden, zelfs als ze zich niet bewust zijn van het verlies.
• Ontwikkelingsregressie: Peuters en kleuters kunnen het bed natmaken of stoppen met slapen in de nacht. Een klein kind kan teruggaan naar kruipen, babypraat of opnieuw uit een fles drinken.
• Academische kwesties: Oudere kinderen en tieners die verlies hebben ervaren, vertonen vaak verdriet door achter te raken in studies of falende lessen die ze ooit hebben afgelegd.
• Slaapproblemen: Door verdriet geslagen kinderen willen misschien slapen met ouders of anderen in de buurt, of ze kunnen nachtmerries of dromen hebben over de persoon die is overleden.
• Moeite met concentreren: Een kind kan zich mogelijk niet concentreren op een bepaalde activiteit of moeite hebben met het nemen van beslissingen.

• Angst: Zowel kinderen als tieners beginnen zich zorgen te maken over alles, maar vooral over de dood van andere mensen in hun leven. Ze zullen geruststelling nodig hebben, met name kleuters, dat ze dagelijks veilig en verzorgd zullen zijn.
• Gevoelens van verlatenheid: Een kind kan zich verraden, afgewezen of verlaten voelen door de persoon die is overleden, en misschien ook door anderen.
• Gedragsreacties: Kinderen van alle leeftijden kunnen op verdriet reageren door gedragsproblemen te vertonen die niet meer bestonden. Ze kunnen beginnen met uit te gaan op school of thuis praten. Tieners kunnen aangetrokken worden tot risicovoller gedrag, zoals drinken of drugs gebruiken.
• Schuld: Het komt vaak voor dat kinderen zichzelf de schuld geven van de dood van een geliefde. Uw kind zou kunnen denken dat het zijn schuld is, omdat hij eens wilde dat de persoon "zou weggaan" of dat hij op de een of andere manier zou denken dat zijn daden de dood van de persoon veroorzaakten.
• Veranderingen in het spel: Je kind kan meer over de dood gaan praten in zijn fantasiespel. Zijn knuffelbeesten, poppen of actiefiguren sterven mogelijk en komen weer tot leven.

Tekent een kind kan professionele hulp nodig hebben

Niet alle kinderen die treuren hebben verdrietbegeleiding nodig. Maar het is belangrijk op uw hoede te zijn voor tekenen dat uw kind het bijzonder moeilijk heeft om het verlies te verwerken. Hier zijn enkele waarschuwingssignalen die erop kunnen wijzen dat uw kind kan profiteren van professionele hulp:

• Overmatig nabootsen van de overledene: Het is normaal dat kinderen dingen zeggen als: "Ik wil chocoladekoekjes eten omdat dat opa het leukst vond." Maar het is niet normaal om de overleden persoon te veel te imiteren en het kan betekenen dat je kind moeite heeft om om te gaan met zijn emoties.
• Herhaaldelijk uiting geven aan een verlangen om zich bij de overleden persoon aan te sluiten: Als je kind zegt dat hij dood wil zijn of dat hij wenst dat hij kan sterven, neem die uitspraken dan niet licht op. Zelfmoordgedachten zijn een grote rode vlag en het is belangrijk om met de arts van uw kind of een professional in de geestelijke gezondheidszorg te praten.
• Geloven dat ze met de overledene praten: Alle kinderen kunnen zeggen dat ze de overleden persoon hebben gezien of dat ze af en toe met de persoon hebben gepraat. Maar als uw kind volhoudt dat hij de persoon blijft zien of voortdurend in gesprek is met het individu, zoek dan professionele hulp.
• Verlengde periode van depressies: Verdriet is normaal, maar een langdurig verlies van interesse in eerder genoten activiteiten kan een teken zijn dat uw kind worstelt. Geestelijke gezondheidsproblemen, zoals depressie of angst, kunnen zich ontwikkelen na een verlies.
• Symptomen die erger worden met de tijd: De symptomen van uw kind, zoals aanhankelijkheid of slaapproblemen, moeten langzaam verdwijnen in de loop van de tijd. Als de symptomen van uw kind erger worden, kan dit een teken zijn dat ze professionele hulp nodig heeft bij het omgaan met haar gevoelens.

Kinderen die moeite hebben om met verlies om te gaan, kunnen baat hebben bij rouwbegeleiding. Bij verdrietbegeleiding kan sprake zijn van individuele therapie, gezinstherapie of groepsbehandeling.

Als u vermoedt dat uw kind moeite heeft om met verlies om te gaan, praat dan met de kinderarts van uw kind. De kinderarts kan mogelijk de behoeften van uw kind beoordelen en u doorverwijzen naar een geschikte behandelaar.

Moet mijn kind naar rouwbegeleiding gaan?

Hoe een kind te helpen het hoofd te bieden

Het is niet gemakkelijk voor een volwassene om te navigeren door een kind te helpen met hun verdriet om te gaan, en de beste interventies variëren op basis van de leeftijd van het kind.

Hier zijn enkele strategieën die uw kind kunnen helpen om met verdriet om te gaan:

• Wees eerlijk en direct over het verlies: Het gebruik van eufemismen, zoals 'we hebben hem verloren' of 'ze slaapt nu', kan een kleintje verwarren en bang maken. Het is belangrijk dat een kind begrijpt dat de persoon niet alleen slaapt of verloren gaat, maar dat zijn lichaam niet meer werkt en niet meer terugkomt. Natuurlijk zijn gruwelijke details niet nodig, maar je moet je concentreren op het vertellen van de waarheid.
• Help uw kind het verlies te erkennen: Het is aan u om te beslissen of het geschikt is voor uw kind om de begrafenis bij te wonen. Maar als je kind bang is om te gaan, dwing haar dan niet om dat te doen. Je kunt andere manieren vinden om het verlies van je kind te erkennen. Schrijf een brief aan de geliefde, houd je eigen feest van het leven, steek een kaars aan of maak thuis een plakboek.
• Wees geduldig: Het verdriet van een kind fietst in en uit, en voor een volwassene kan het voelen alsof ze wonen nadat je denkt dat het kind verder is gegaan. Het is cruciaal om geduldig te zijn en op dezelfde manier te reageren op comfort en waarheid telkens wanneer ze terugkeren naar een moment van verdriet. Een herinnering, zoals de sterfdag van de dood, kan het rouwproces doen herleven.
• Spreek met andere zorgverleners: Met name leerkrachten moeten op de hoogte zijn van wat er met het gezin aan de hand is. Ze moeten informatie over de dood kennen, aan wie ze zich moeten wenden als ze tekenen van leed zien en een geschikte manier om het kind te ondersteunen als ze een emotioneel moment hebben.
• Zorg voor jezelf: Je kind zal naar je kijken om te zien hoe om te gaan met haar gevoelens, dus het is belangrijk om ervoor te zorgen dat je voor jezelf zorgt. Praat openlijk over je gevoelens, maar pas op dat je je kind niet te veel last van volwassenen hebt. Het kan nuttig zijn om met een rouwpleegkundige te praten of om een ​​verdrietengroep bij te wonen om u te helpen zorgen voor uw emoties.
• Lees boeken over verdriet: Uw kind kan baat hebben bij het lezen van verhalen over verlies, dood en verdriet. Wees voorbereid op het beantwoorden van vragen over wat er met mensen gebeurt als ze doodgaan. En als u het antwoord niet weet, is het goed om te zeggen dat u het niet zeker weet.

Kinderen leren omgaan met hun ongemakkelijke gevoelens

Ondertekent de weg

U ziet mogelijk niet veel tekenen van verdriet onmiddellijk na een verlies, vooral als een kind jong is. Maar dat betekent niet dat je jaren later geen tekenen van verdriet zult zien.

Een 4-jarige die haar vader verliest, zal de finaliteit van de dood op dat moment niet begrijpen. Maar als ze 10 is en een vader-dochter danst, kan ze tekenen van verdriet beginnen te zien als de realiteit van wat ze verloor, echt inzakt.

Evenzo lijkt een 7-jarige vrij snel zijn verdriet op te lossen nadat hij een grootouder heeft verloren. Maar tijdens zijn tienerjaren kan hij tekenen van verdriet vertonen als hij wezens is om de dingen te begrijpen die hij heeft gemist door zijn grootmoeder niet in zijn leven te hebben of hij kan spijt hebben dat hij niet meer tijd aan haar besteed heeft toen ze nog leefde.

Er is geen tijdlijn als het gaat om verdriet, ongeacht de leeftijd van een persoon, en het is niet productief om te suggereren dat het tijd is voor een kind om er "overheen te komen." Het verdriet kan een heel leven duren, maar met ondersteuning kan verdriet veranderen in genezing voor het hele gezin.

5 Grief-mythen over kinderen en tieners