Kan een uitstrijkje een miskraam veroorzaken?

De meeste artsen raden aan om tijdens de vroege zwangerschap een uitstrijkje (ook bekend als een uitstrijkje) te krijgen als onderdeel van routinematige prenatale zorg. Het duurt meestal maar een paar minuten. De testresultaten worden verzonden naar een laboratorium dat controleert op abnormale cervicale cellen, waarvan de aanwezigheid baarmoederhalskanker zou kunnen betekenen. Als uit een uitstrijkje blijkt dat u abnormale cellen in de baarmoeder heeft, kan uw arts een tweede test uitvoeren, een zogenaamde colposcopie, waarmee hij of zij beter naar uw baarmoederhals kan kijken.

(Opmerking: het is ook een goed idee om regelmatig Pap-uitstrijkjes te krijgen, zelfs als u niet zwanger bent.) Uw arts zal u waarschijnlijk aanraden om uw eerste uitstrijkje te krijgen op de leeftijd van 21 jaar of drie jaar nadat u voor het eerst geslachtsgemeenschap heeft gehad, en er vervolgens om de drie uur een krijgen jaar tot de leeftijd van 29. Het wordt over het algemeen aanbevolen dat vrouwen van 30 tot 65 jaar om de vijf jaar een Pap-test krijgen, samen met een HPV-test, maar vraag uw arts wat de ideale frequentie voor u is.)

Wat er gebeurt tijdens een uitstrijkje

Tijdens een uitstrijkje kleedt de vrouw zich van de taille af, ligt op haar rug op een tafel, spreidt haar benen en steekt haar voeten in stijgbeugels. Een laken wordt over haar dijen geplaatst. De arts gebruikt een medisch hulpmiddel dat een speculum wordt genoemd, samen met smering, om de baarmoederhals te onderzoeken en gebruikt vervolgens een klein penseel of een spatel om een ​​aantal cellen uit de baarmoederhals te testen om te testen. Sommige vrouwen voelen niets terwijl anderen tijdens dit type examen een licht ongemak ervaren. Hoe meer je je lichaam en vaginale spieren ontspant, hoe comfortabeler de Pap-test gewoonlijk is.

Kan een uitstrijkje een miskraam veroorzaken?

Sommige vrouwen kunnen na de test lichtvlekken ervaren vanwege de gevoeligheid van de baarmoederhals tijdens de zwangerschap, maar het is niet waarschijnlijk dat een uitstrijkje onbedoeld een miskraam zou kunnen veroorzaken. Hoe kan dat? Meestal wordt het bevruchte ei hoger in de baarmoeder geïmplanteerd en niet in de buurt van de baarmoederhals. Zelfs in het geval dat de foetus lager in de baarmoeder wordt geïmplanteerd en dichter bij de baarmoederhals, is de baarmoederhals vrij dik in het eerste trimester, dus het licht dat van een Pap-test afschraapt, zou een geïmplanteerd bevruchte eicel niet verstoren.

Helaas, aangezien ongeveer 15 tot 20% van de bevestigde zwangerschappen eindigen in een miskraam, doen sommige vrouwen onvermijdelijk een miskraam na een uitstrijkje. Sommigen kunnen zelfs beginnen met symptomen van een miskraam nadat ze diezelfde dag eerder een uitstrijkje hadden gehad. Symptomen van een miskraam kunnen vaginale bloedingen zijn die fel rood of bruin zijn, krampen of rugpijn, en het doorlaten van weefsel door de vagina. Maar houd in gedachten: dit betekent niet dat de Pap noodzakelijkerwijs uitsmeert veroorzaakt de miskraam. Het is veel waarschijnlijker dat de miskraamverschijnselen toevallig direct na de test zijn opgetreden.

Als u zich echter zorgen maakt over een Pap-test tijdens de vroege zwangerschap, bespreek uw zorgen dan met uw prenatale zorgverlener. Het is mogelijk dat uw arts of verloskundige ermee instemt om de uitstrijkjestest uit te stellen tot uw postpartumcontrole, vooral als u een geschiedenis hebt van normale uitstrijkresultaten.