10 dingen om te weten over lymfocyten

Lymfocyten zijn belangrijk in gezondheid en ziekte, en dit artikel zal beginnen met het onderzoeken hoe. Maar eerst, hier is een lijst van 10 must-know lymfocytenfeiten, om u op weg te helpen.

Top 10 dingen om te weten over lymfocyten

1. Lymfocyten zijn een soort witte bloedcellen (WBC).
2. Lymfocyten zijn cellen van het immuunsysteem en helpen infecties bestrijden.
3. Lymfocyten leven in lymfeklieren, maar ook in de bloedbaan en over het hele lichaam.
4. Lymfocyten zijn er in twee hoofdtypen: B-cellen en T-cellen.
5. Abnormale aantallen lymfocyten in het bloed kunnen tijdelijk of langdurig zijn.
6. Te veel lymfocyten in het bloed wordt lymfocytose genoemd.
7. Te weinig lymfocyten in het bloed wordt lymfopenie genoemd.
8. Lymfocyten kunnen kwaadaardig worden getransformeerd in chronische lymfatische leukemie, acute lymfoblastische leukemie en bepaalde soorten lymfoom.
9. Lymfocyten zijn afkomstig van stamcellen in het beenmerg.
10. T-lymfocyten worden volwassen, of groeien op, in de thymus, een orgaan in de nek.

Waar zijn Lymfocyten in het lichaam gevonden?

Lymfocyten in de bloedstroom

RBC's zijn de belangrijkste bron van 'verkeer op de snelweg', om zo te zeggen, dat wil zeggen, RBC's zijn net als je auto's, SUV's, pick-ups en minibusjes op elke roadtrip. Op elke roadtrip ziet u echter ook zeker enkele niet-passagiersvoertuigen, bijvoorbeeld 18-wielers, bouwmachines, een eenzame U-Haul of misschien een of twee politieagenten.

Deze trucks en niet-passagiersvoertuigen lijken op je WBC's in omloop: ze vormen zeker niet het grootste deel van het verkeer, maar je bent nooit echt verrast om er een te zien.

Dus, lymfocyten, een type WBC, vallen in deze "niet vaak voorkomende, maar niet zeldzame" categorie in de bloedstroom. Merk op dat lymfocyten slechts een van de vele soorten WBC's zijn, en ook dat lymfocyten, zelf, in verschillende soorten voorkomen, net zoals je zowel staatssoldaten als de lokale politie kunt hebben, allemaal op hetzelfde stuk snelweg. Het zijn beide politieauto's, maar er zijn belangrijke verschillen tussen hen.

Lymfocyten buiten de bloedbaan, in de lymfevaten

Als je ooit van de snelweg zou stappen en per ongeluk in de rij zou gaan staan ​​bij een weegstation, zou je jezelf tussen 18-wielers en misschien een paar politieauto's bevinden. Dat is ongeveer hoe het zou zijn om het lymfesysteem van je lichaam binnen te gaan als een rode bloedcel: je hoort daar niet te zijn.Het lymfesysteem is een systeem van kanalen - de lymfevaten - waarin WBC's, zoals uw lymfocyten, de meest voorkomende celtypen zijn. Deze kanalen liggen nooit ver van de hoofdwegen en slagaders die zijn gevuld met RBC's, maar het zijn hun eigen afzonderlijke netwerken. RBC's worden normaal niet geacht zich in deze kanalen te bevinden, en als dat het geval is, kan dit duiden op een traumatisch letsel of een andere afwijking.

Lymfocyten in de lymfeklieren

Lymfeklieren zijn kleine, boonvormige structuren die soms zwellen, zoals bulten in je nek tijdens een infectie van de bovenste luchtwegen. Lymfeklieren kunnen worden beschouwd als de 'truckstops van het lymfevatenstelsel'. Deze 'truckstops' zijn strategisch gelegen langs het netwerk van lymfewegen, redelijk gelijkmatig verdeeld, waardoor de lymfocyten kunnen inchecken en een tijdje kunnen blijven, terwijl ze de lokale atmosfeer onderzoeken.

RBC's kunnen in de buurt zijn, omdat zelfs iets kleins als een lymfeknoop bloed nodig heeft, maar het zijn de cellen van het lymfesysteem, immuuncellen, die de lymfeknobbel in het bijzonder binnendringen en in de lymfeklier verblijven, en in het bijzonder de witte bloedcellen. Het lymfesysteem en de bloedsomloop zijn gescheiden; slechts enkele van de WBC's zoals lymfocyten en macrofagen zijn in staat om 'door de wanden heen' te lopen om heen en weer te gaan tussen het lymfestelsel en de bloedsomloop. Deze WBC's kunnen zelfs de bloedsomloop en het lymfesysteem verlaten, om in verschillende organen rond te sluipen, als onderdeel van hun normale taken of als de noodzaak zich kan voordoen.

Lymfocyten in Bloed, Lymfe en Organen en Weefsels

Samenvattend, lymfocyten zijn een van de soorten WBC die te vinden zijn in je aderen en slagaders, in de bloedsomloop van het lichaam. Maar lymfocyten kunnen ook elders in het lichaam worden gevonden - in de lymfeklieren en lymfekanalen van het lymfestelsel van uw lichaam.

Bovendien kunnen ze ook verspreid over het hele lichaam in de milt, amandelen, darmen en in de bekleding van de luchtwegen worden gevonden, bijvoorbeeld. Hier stellen de lymfocyten voor wat wordt aangeduid als "lymfoïde weefsel." Een aantal van de meest algemeen bekende lymfoïde weefsels bevindt zich in de darmen, in een stuk territorium genaamd Peyer's Patches. De lymfocyten zijn op deze locaties beter georganiseerd, in structuren die follikels worden genoemd. Daar vormen lymfocyten een belangrijk onderdeel van het immuunsysteem door bacteriën in de darmen te volgen en de groei van slechte bacteriën in de darmen te voorkomen.

Een van de meest interessante plaatsen om lymfocyten in het lichaam te vinden, is een orgaan dat bekend staat als de milt. In sommige opzichten is de milt als een gigantische lymfeklier. Het verminderen van de milt tot zijn rol in het immuunsysteem zou echter oneerlijk zijn, omdat dit orgaan veel dingen tegelijk doet, waaronder het opslaan van een groot deel van je voorraad bloedplaatjes die helpen bij het stollen van je bloed, en het terugtrekken van oude en gescheurde rode bloedcellen uit de bloedsomloop.

Hoe zien lymfocyten eruit?

De meeste mensen in de klinische setting krijgen hun eerste blik op een echte lymfocyt door ergens in een lab in de microscoop te kijken. Wanneer een druppel bloed wordt afgenomen en op een glaasje wordt gesmeerd en met de juiste vlekken wordt behandeld, kunt u zo nu en dan lymfocyten zien tussen alle rode bloedcellen.

• Lymfocyten zijn groter dan rode bloedcellen (RBC's)
• Lymfocyten zijn minder in aantal, of minder vaak, dan de RBC's.
• Lymfocyten zijn niet zo groot als bloedmonocyten, een ander WBC-type.
• In tegenstelling tot de rode bloedcellen, die een kern missen in de mens, zien de lymfocyten eruit alsof ze bijna volledig bestaan ​​uit de kern zoals een gebakken ei met heel weinig wit en bijna-geheel dooier. Bij de juiste kleur is de dooier of kern van de lymfocyt meestal donkerpaars, terwijl het eiwit of het cytoplasma lichtroze is.

Waar worden lymfocyten geproduceerd?

Zoals alle bloedcellen, zowel rood als wit, beginnen lymfocyten hun levensreis in het beenmerg. Zodra een persoon is geboren, wordt het beenmerg als een fabriek voor het produceren van nieuwe bloedcellen. Lymfocyten zijn er in twee hoofdtypen, T-cellen en B-cellen. Beide zijn lymfocyten, maar ze hebben verschillende banen.

T-lymfocyten, zo blijkt, hebben een enigszins uniek verhaal als het gaat om hun oorsprong - een verhaal dat hun zeer gecompliceerde taken als volwassen cellen weergeeft. De 'T' in T-cellen staat eigenlijk voor thymus, terwijl de 'B' in B-cellen verwijst naar het beenmerg.

Al je witte bloedcellen worden gemaakt in het beenmerg, maar slechts een speciale subset van deze bloedvormende cellen migreert van beenmerg naar thymus, waar ze 'trainen' om T-lymfocyten te worden. Thymuscellen bieden de juiste omgeving, met celreceptoren en chemische signalen, om de zogenaamde T-cellen op de juiste manier te voeden. De thymus zorgt ervoor dat deze cellen opgroeien om de juiste 'apparatuur' of markers aan de buitenkant van de cel te hebben. Er is ook een proces van selectie en wieden. De overlevenden differentiëren in gespecialiseerde (CD8 + of CD4 +) T-lymfocyten en brengen ongeveer 10 dagen door in een bepaald deel van de thymus, waar ze leren het verschil te zien tussen 'zelf'-markers en markeringen van vreemde indringers. Na dit ingewikkelde proces kunnen de T-cellen de thymus verlaten en hun verschillende taken uitvoeren in het immuunsysteem.

Wat doen lymfocyten?

Er zijn eigenlijk veel verschillen tussen B-cellen en T-cellen, ook al zijn het beide lymfocyten. B-cellen en T-cellen zijn geassocieerd met verschillende "territoria" van het immuunsysteem. Een deel van het immuunsysteem, het B-cel dominante territorium, is gericht op het maken van antilichamen die zich kunnen binden aan buitenlandse indringers en die tot hun vernietiging kunnen leiden.Het andere deel van het immuunsysteem - het meer dominante territorium van de T-cel - is erop gericht de indringers te herkennen en ze vervolgens direct te doden, via een zeer specifieke herkenningssequentie die leidt tot een cel-tot-celgevecht. Deze twee verschillende graszoden of territoria worden beschreven door specifieke termen. De artillerie of de zijde die antilichamen produceert, staat bekend als humorale immuniteit. De infanterie, of de cel-celgevechtzijde, staat bekend als celgemedieerde immuniteit.

B-cellen zijn de cellen die in je opkomen als je denkt aan antilichamen, of aan humorale immuniteit, en T-cellen zijn de cellen die in je opkomen als je denkt aan cel-tot-celgevechten, cytotoxiciteit of zogenaamde celgemedieerde immuniteit. In werkelijkheid is er vaak samenwerking tussen B-cellen en T-cellen, net zoals er coördinatie is tussen degenen die de mortieren en de infanterie afvuren.

B-cellen volwassen in het beenmerg en verhuizen naar de lymfeklieren. B-cellen worden plasmacellen of geheugencellen wanneer vreemde antigenen ze activeren; de meeste B-cellen worden antilichaamproducerende plasmacellen; slechts enkele blijven als geheugencellen. Geheugen B-cellen helpen ervoor te zorgen dat als de vijand in de toekomst opnieuw wordt ontmoet, de mortieren worden voorbereid. Plasmacellen kunnen worden gevonden in lymfeklieren en elders in het lichaam, waar ze werken om grote hoeveelheden antilichamen te produceren. Zodra antilichamen zijn afgegeven in het bloed en de lymfe, binden deze antilichaammoleculen aan het doelantigeen om het proces van neutraliseren of vernietigen van het vreemde middel te beginnen.

T-cellen rijpen in de zwezerik en differentiëren in verschillende typen. Er zijn verschillende soorten T-cellen, waaronder de volgende:

• Cytotoxische T-cellen vinden en vallen rechtstreeks buitenlanders aan zoals bacteriën, virussen en kankercellen.
• Helper T-cellen rekruteren andere immuuncellen en organiseren een immuunrespons.
• Van gereguleerde T-cellen wordt gedacht dat ze het immuunsysteem onderdrukken zodat het niet overreageert (zoals bij auto-immuunziekten), maar centrale aspecten van de biologie van deze cellen blijven gehuld in mysterie en worden nog steeds fel bediscussieerd.
• Natural Killer T (NKT) -cellen zijn niet hetzelfde als natuurlijke killercellen, maar ze hebben wel overeenkomsten. NKT-cellen zijn cytotoxische T-cellen die vooraf moeten worden geactiveerd en differentiëren om hun werk te doen. Natural Killer (NK) -cellen en NKT-cellen zijn subsets van lymfocyten die dezelfde achtergrond hebben. Beide kunnen snel reageren op de aanwezigheid van tumorcellen en deelnemen aan anti-tumor immuunresponsen.
• Geheugen T-cellen onthouden markeringen op het oppervlak van bacteriën, virussen of kankercellen die ze eerder hebben gezien.

Lymfocyten bij lymfoom

Nu je meer vertrouwd bent met lymfocyten, de verschillende soorten, hun verschillende functies en respectieve stomping gronden, laten we eens kijken hoe dit allemaal verband houdt met lymfoom.

Lymfoom treedt op wanneer lymfocyten groeien en zich ongecontroleerd vermenigvuldigen. De kanker komt op enig moment voor in de ontwikkeling van verschillende soorten lymfocyten. De kankerachtige lymfocyten kunnen zich verplaatsen naar vele delen van het lichaam, inclusief de lymfeklieren, milt, beenmerg, bloed of andere organen, en ze kunnen zelfs een massa vormen op één plek, een tumor genaamd.

Omdat gezonde lymfocyten zich meestal op verschillende plaatsen in het lichaam kunnen verplaatsen en aanwezig zijn, werkt het idee van metastase (dat in veel andere kankertypen van toepassing is) niet echt goed bij lymfoom. Lymfoomcellen kunnen ook in een lymfeklier en misschien in de milt worden gevonden. Je zou het niet echt metastase noemen, omdat de milt een orgaan is waarin normaal gezonde lymfocyten te vinden zijn. Dus in het geval van lymfoom is er een andere taal die is ontwikkeld om de mate van verspreiding van de ziekte te beschrijven.

De meeste lymfomen beginnen in de lymfeklieren, maar lymfomen kunnen vrijwel overal in het lichaam ontstaan. Wanneer een lymfoom buiten een lymfeklier begint, wordt het genoemd primaire extranodale ziekte. Wanneer een lymfoom begint in een lymfeklier maar vervolgens groeit en zich verspreidt om andere structuren te betrekken, wordt het genoemd extranodale betrokkenheid of secundaire extranodale ziekte. In tegenstelling tot de verspreiding van bijvoorbeeld prostaatkanker omdat het metastasizes in andere organen zoals het bot, heeft de verspreiding van lymfoom naar andere structuren in het lymfesysteem niet noodzakelijkerwijs hetzelfde belang aan iemands prognose.

B-cell lymfomen en T-cell lymfomen

De twee hoofdcategorieën van lymfoom, Hodgkin en non-Hodgkin lymfoom, hebben meer te maken met de geschiedenis van hun ontdekking dan iets dat specifiek is voor lymfocyten. Dat gezegd hebbende, het type lymfoom dat Thomas Hodgkin ontdekte, bleek een lymfoom te zijn dat zich ontwikkelde in cellen van de B-lymfocyt-kant van de familie. Met non-Hodgkin-lymfomen kunt u B-cel lymfomen of T-cel lymfomen hebben. Als het B-cellymfoom niet van het Hodgkin-type is, staat het bekend als een B-cel non-Hodgkin-lymfoom, of B-NHL. De meest voorkomende subtypes van NHL zijn beide lymfomen van de B-lymfocyten. T-cel lymfomen zijn goed voor ongeveer 15 procent van alle NHLs in de Verenigde Staten. Net als bij B-cel lymfomen, zijn er veel verschillende soorten B-cel lymfomen.