Botox voor overactieve blaas bij multiple sclerose

Blaasproblemen bij multiple sclerose komen vaak voor en treffen ongeveer 80 procent van de mensen. Ze hebben ook medische en psychologische gevolgen, omdat ze urineweginfecties, nierproblemen, sociaal isolement en een afname van het gevoel van eigenwaarde en / of de kwaliteit van het leven kunnen veroorzaken.

Het goede nieuws is dat er effectieve manieren zijn om dit verontrustende en ongemakkelijke MS-symptoom te behandelen. Deze therapieën omvatten traditionele behandelingen zoals levensstijlinterventies en medicijnen, maar ook niet zo traditionele zoals Botox-injecties.

Voordat u Botox als een behandeling voor uw MS-gerelateerde blaasproblemen beschouwt, is het verstandig om eerst de basisbeginselen te begrijpen van hoe de blaas werkt en hoe deze door MS wordt beïnvloed.

Gezonde blaasfunctie

Bij een gezond persoon gaat urine van de nieren naar de blaas via twee buisjes, urineleiders genoemd.Zodra de blaas ongeveer vier tot acht ounce urine draagt, zet deze uit en triggert zenuwen om signalen naar het ruggenmerg te sturen (die dan de hersenen signaleren) dat de blaas leeggemaakt moet worden. Dit proces geeft je het gevoel dat je moet plassen.

Vervolgens, nadat u een badkamer hebt gevonden, sturen de zenuwen in de hersenen signalen door naar het ruggenmerg om de ledigingsreflex te initiëren. Tijdens deze reflex trekt uw detrusor (blaas) spier samen of wurgt hij om urine uit de blaas vrij te maken. Tegelijkertijd ontspant uw externe sluitspier om urine uit de blaas, door de urethra en uit het lichaam te laten stromen.

Blaasdisfunctie bij multiple sclerose

Bij multiple sclerose blokkeren laesies zenuwsignalering in de hersenen en het ruggenmerg die normaal de detrusorspier en de externe sfincterspier beheersen. Dit kan leiden tot drie verschillende blaasproblemen:

• Blaas die problemen opslaat
• Problemen met het ledigen van de blaas
• Gecombineerde problemen met de opslag en lediging van de blaas

Problemen met blaasopslag (overactieve blaas)

Bij sommige mensen met MS kan de detrusorspier samentrekken (of knijpen) wanneer dit ook niet wordt verondersteld (wanneer uw blaas weinig urine bevat) waardoor u het gevoel krijgt dat u altijd moet urineren. Deze symptomen worden urinaire urgentie en frequentie genoemd. U kunt ook merken dat u 's nachts opstaan ​​om de badkamer te gebruiken, of u kunt een verlies van urine ervaren, de zogenaamde urge-incontinentie.

Blaas legen problemen (overvolle blaas)

In andere gevallen is de ledigingsreflex verstoord, waardoor de blaas te snel uitzet zonder signalen naar de hersenen en het ruggenmerg die een persoon nodig heeft om te urineren. Dit kan leiden tot dribbelen in de urine, aarzeling bij het initiëren van urineren of een ongecontroleerd verlies van urine, overloopincontinentie genaamd.

Gecombineerde blaasopslag en ledigingproblemen

Weer andere mensen ervaren een combinatie van de twee soorten blaasproblemen. In dit geval veroorzaken MS-laesies in de hersenen en het ruggenmerg een gestoorde coördinatie tussen de detrusorspier en de externe sluitspierspieren, waardoor ze beide tegelijkertijd samentrekken. Dit houdt de urine in de blaas vast en veroorzaakt urinaire urgentie (zoals je plotseling moet plassen), aarzeling bij het urineren, dribbelen met de urine (veel mensen dragen een absorberend kussen) of urineverlies.

Traditionele behandelingen voor overactieve of spastische blaas bij MS

Als u MS heeft en symptomen van een overactieve blaas ervaart (zoals het ervaren van een plotselinge drang om vaak te plassen en te urineren), zal uw neuroloog waarschijnlijk eerst levensstijlinterventies en een anticholinergicum aanbevelen.

Gemeenschappelijke leefstijlinterventies omvatten het beperken van cafeïne en alcoholgebruik en het vermijden van vloeistoffen na het avondeten en voor het slapen gaan. Uw neuroloog kan ook aanbevelen dat vrouwen een absorberend kussen dragen of dat mannen een condookatheter dragen om de zorgen over eventueel verlies van urine tijdens het dagje uit in het openbaar te verlichten.

Anticholinergische geneesmiddelen zoals Detrol (tolterodine) of Vesicare (solifenacine-succinaat) kunnen helpen bij het verminderen van de symptomen van urinaire frequentie, urgentie en incontinentie, hoewel ze onaangename bijwerkingen zoals constipatie, slaperigheid en een droge mond kunnen veroorzaken. Wees echter niet verrast als je een paar moet proberen voordat je de medicatie vindt die voor jou werkt.

Een nieuwere medicijn genaamd Myrbetriq (mirabegron) werkt door de spier rond de blaas te ontspannen, waardoor deze meer urine vasthoudt. Onderzoek toont aan dat het net zo effectief is als de anicholinergica bij het verminderen van urine-incontinentie (behalve niet zo effectief als Vesicare).

Onderzoek suggereert dat het misschien beter wordt verdragen, omdat het geen droge mond veroorzaakt, een significant beperkend neveneffect van veel anticholinergica. Dat gezegd hebbende, de meest voorkomende bijwerkingen van Myrbetriq zijn hoofdpijn, verkoudheidsverschijnselen, verhoogde bloeddruk en urineweginfectie.

Botox is mogelijk de volgende stap als medicatie niet werkt

Als u, ondanks anticholinergische medicatie, problemen blijft ondervinden met het ledigen van de blaas, kan uw neuroloog Aabotulinumtoxine A (BOTOX) aanbevelen - een therapie die is goedgekeurd door de Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA) voor de behandeling van incontinentie van een overactieve blaas.

Werkt Botox bij de behandeling van overactieve blaas bij MS?

Een grote studie in Europese urologie onderzocht de effecten van Botox op het verminderen van incontinentie bij mensen met overactieve blaas van beide MS of een dwarslaesie. Resultaten van de studie toonden aan dat deelnemers met MS die werden behandeld met Botox na 12 weken ongeveer 1,5 keer minder per dag aan urine-incontinentie leden dan aan MS-patiënten die werden behandeld met een placebo-injectie.

Bovendien bleek uit het onderzoek ook dat de deelnemers met MS die met BOTOX werden behandeld, ongeveer 86 milliliter meer urine per ongeldig hadden vernietigd dan de deelnemers die een placebo hadden gekregen.

Wat te verwachten tijdens uw Botox-injectie

Uw arts zal eerst de binnenkant van uw blaas onderzoeken met behulp van een cystoscoop - een dunne buis met aan het uiteinde een camera.

De arts injecteert vervolgens de detrusorspier op meerdere plaatsen (ongeveer 30) met Botox, waardoor deze ontspant. Hierdoor kan de blaas meer urine vasthouden zodat de spier niet steeds samentrekt of knijpt, waardoor de symptomen van urinaire urgentie, frequentie en incontinentie worden verminderd.

De twee meest voorkomende bijwerkingen van BOTOX zijn:

• urineweginfectie
• het behoud van urine in de blaas

Om te voorkomen dat een blaasontsteking optreedt als gevolg van de procedure, zal uw arts waarschijnlijk een antibioticum voorschrijven voor, tijdens en gedurende enkele dagen na de BOTOX-behandeling.

Ook, vanwege het risico op urineretentie na een Botox-behandeling, zal uw arts ervoor willen zorgen dat u vertrouwd bent met het uitvoeren van schone, intermitterende zelfkatheterisatie voordat u de behandeling ondergaat, omdat dit een vrij veel voorkomend effect is.

In feite, in de hierboven genoemde klinische studie in Europese Urologie, had ongeveer 30 procent van de deelnemers die niet eerder zelfkatheterisatie hadden ondergaan voorafgaand aan Botox (en de meeste waren deelnemers met MS) zelfkatheterisatie nodig voor urineretentie na Botox-behandeling.

Botox draagt ​​ook een waarschuwing in de doos voor zijn potentieel om ernstige, zelfs levensbedreigende bijwerkingen te veroorzaken, zoals problemen met slikken, spreken of ademhalen als gevolg van verzwakking van de spieren. Het botulinumtoxine kan zich ook naar andere delen van het lichaam verspreiden en een aantal ernstige symptomen veroorzaken zoals gegeneraliseerde spierzwakte of problemen met het gezichtsvermogen. Hoewel zeldzaam, deze waarschuwingen benadrukken het belang van een zorgvuldige en doordachte discussie met uw arts voordat u Botox gebruikt.

Een woord van heel goed

Urine-problemen bij MS komen vaak voor, dus wees niet ongerust of beschaamd om ze met uw arts te bespreken. Het goede nieuws is dat er een aantal lifestyle- en medische therapieën zijn die u kunnen helpen de symptomen en de mogelijke complicaties te beheersen - en Botox is ook een redelijke optie als andere therapieën niet werken.