Hoe verdachte uitbarstingen bij oudere volwassenen te identificeren

Een van de vele tekenen van fysiek misbruik bij oudere volwassenen is blauwe plekken. Soms lijkt het tamelijk voor de hand liggend dat de kneuzingen gerelateerd zijn aan misbruik. Ze kunnen worden vergezeld door andere tekenen van trauma, of het individu kan duidelijk aangeven wat er is gebeurd en wie ze pijn heeft gedaan. Op andere momenten is het lang niet zo duidelijk. Als een medische professional, de moeilijkheid komt wanneer blauwe plekken aanwezig is en niemand weet hoe het daar is gekomen. Is het toevallig, zoals veel blauwe plekken, of is het verdacht en een mogelijk teken van misbruik?

Verplichte melding van misbruik

Artsen, maatschappelijk werkers, verpleegkundigen, hulpverleners, waaronder politieagenten en brandweerlieden, geestelijken, artsen in de geestelijke gezondheidszorg en andere werknemers zijn verplicht om misbruik of verwaarlozing van oudere volwassenen te melden. Dit wordt gemandateerde rapportage genoemd.

Als de persoon in een gemeenschap woont, moet dit rapport worden ingediend bij de lokale afdeling voor volwassenenbescherming. APS-rapporten worden meestal gegenereerd als iemand een vrijwilliger of een antwoord op ondervraging vertelt dat ze gewond raken, of dat nu te wijten is aan fysiek, emotioneel, verbaal, seksueel of financieel misbruik.

Als de persoon in een verpleeghuis verblijft, zijn de medewerkers daar gemandateerde verslaggevers en moeten dat rapport indienen bij het onderzoeksbureau. Ze ondervinden aanzienlijke gevolgen als ze geen incident melden, inclusief een citaat voor het niet melden van de mogelijkheid van misbruik, een citaat voor het niet volgen van het vereiste beleid van het melden van misbruik en aanvullende citaten en boetes als blijkt dat misbruik daadwerkelijk heeft plaatsgevonden.

Vereiste van CMS om misbruiken en verwondingen van onbekende herkomst te melden

De Centra for Medicare en Medicaid Services hebben veel inspraakvereisten als geschoolde verpleeginstellingen financiële tegemoetkomingen willen ontvangen voor het verlenen van zorg aan hun bewoners. Een van die vereisten is dat de faciliteit binnen twee uur na ontdekking een beschuldiging van mishandeling of een letsel van onbekende oorsprong bij hun overheidsinstantie moet melden. Het staatsagentschap (waarop toezicht wordt uitgeoefend door CMS) beslist vervolgens om de beschuldiging van misbruik of die verwonding van onbekende oorsprong onmiddellijk, binnen enkele weken of maanden, of bij de volgende onaangekondigde staatsenquête onmiddellijk te onderzoeken.

Als een bewoner een klacht over misbruik indient, ongeacht het cognitieve vermogen van de bewoner, moet het personeel van het verpleeghuis de beschuldiging melden, een volledig onderzoek uitvoeren en het onderzoek binnen vijf dagen na het incident bij het staatsagentschap indienen. Hoewel verontrustend voor faciliteiten, is het vrij eenvoudig om te weten dat deze aantijgingen moeten worden gemeld.

De moeilijkere beslissing voor de administratie van verpleeghuizen is bepalen welke incidenten moeten worden geclassificeerd als letsels van onbekende oorsprong en daarom moeten worden gerapporteerd. Volgens CMS wordt een letsel van onbekende oorsprong als volgt gedefinieerd:

• De verwonding werd door niemand waargenomen of kan niet worden verklaard door de bewoner.
• De verwonding is verdacht vanwege de locatie (in een gebied dat doorgaans niet kwetsbaar is voor trauma's), de omvang van het letsel, het aantal verwondingen dat tegelijkertijd optreedt of het aantal verwondingen in de loop van de tijd.

Het doel van CMS bij het verplicht melden van letsels van onbekende oorsprong is het minimaliseren en voorkomen van misbruik van oudere volwassenen. Het operationaliseren van deze definitie wordt echter een uitdaging wanneer er verschillende interpretaties zijn van wat als "verdacht" wordt beschouwd, vooral voor blessures die vaak voorkomen, zoals kneuzingen.

Kneuzing van verpleeghuisbewoners is vaak geïnterpreteerd als toevallig van aard, en begrijpelijkerwijs vanwege de kwetsbaarheid van oudere volwassenen voor blauwe plekken. Sommige overheidsinstanties interpreteren sommige bloeduitstortingen echter als verdacht van aard en verwijzen naar voorzieningen om die verwondingen niet aan hen te melden voor onderzoek.

De uitdaging van CMS, overheidsinstellingen en verpleeghuizen is om die kneuzingen niet te missen die een aanwijzing kunnen zijn voor misbruik, maar geen overbodige meldingen van kneuzingen, waarvan er veel toevallig zijn, te eisen of te oefenen. Overrapportage, waaronder het onderzoeken, documenteren en schrijven van lange rapporten, vereist het gebruik van aanzienlijke middelen die in plaats daarvan kunnen worden gebruikt om een ​​hogere mate van zorg voor de bewoners te bieden.

Onderzoek gebruiken om te helpen beslissen wanneer kneuzingen verdacht zijn

Bij gebrek aan meer specifieke richtlijnen van CMS, maken sommige faciliteiten gebruik van wetenschappelijk onderzoek om te helpen bij het objectief identificeren van kenmerken van kneuzingen bij oudere volwassenen die waarschijnlijk verdacht van aard zijn en daarom rapportage vereisen.

Het risico op blauwe plekken bij oudere volwassenen

Ten eerste moeten we erkennen dat blauwe plekken heel vaak voorkomen bij oudere volwassenen, met veel blauwe plekken die zonder duidelijke oorzaak voorkomen. In één onderzoek naar blauwe plekken per ongeluk ervoeren 72 van de 101 onderzochte volwassen deelnemers minstens één blauwe plek in een periode van 2 weken.

Ten tweede zijn er verschillende factoren die de kans op blauwe plekken bij oudere volwassenen vergroten. Ze bevatten:

• Accidentele blauwe plekken bij oudere volwassenen is waarschijnlijker als gevolg van verminderd vetgehalte onder de huid, dunne huid en fragiele haarvaten.
• Mensen die bepaalde medicijnen krijgen, lopen een verhoogd risico op blauwe plekken. Onderzoek identificeert dagelijkse doses prednison, aspirine 325 mg, warfarine en Plavix, evenals inhalatiecorticosteroïden, wat met name het risico op blauwe plekken verhoogt. Een kleiner maar nog steeds groter risico is verbonden aan volwassenen die aspirine 81 mg, NSAID's (langer dan drie dagen per week) en ginkgo krijgen.
• Val- en loopstoornissen verhogen allemaal de kans op blauwe plekken.
• Bewoners die hulp nodig hebben met ADL's hebben meer kans op blauwe plekken.
• Het gebruik van een hulpmiddel (zoals een rollator, wandelstok of rolstoel) verhoogt de kans op blauwe plekken.
• Atriale fibrillatie is een aandoening die gecorreleerd is met blauwe plekken, omdat het vaak het gebruik van medicijnen zonder recept en medicijnen met zich meebrengt die anticoagulantia worden genoemd die de stolling van bloed verminderen.

Dementie, misbruik en herinnering van letsel

Mensen met de ziekte van Alzheimer of andere vormen van dementie lopen een verhoogd risico op misbruik. Hun geheugenstoornis, verminderde communicatievaardigheden en slecht beoordelingsvermogen maken hen een gemakkelijker doelwit dan anderen wier cognitie intact is. Hun terugroeping of beschuldiging van misbruik kan ook worden verdisconteerd vanwege hun slechte geheugen of geschiedenis van paranoia of hallucinaties. Het is dus belangrijk dat we werken om deze personen te beschermen tegen het risico van misbruik.

Interessant is dat als een oudere volwassene, zelfs iemand met geheugenstoornissen, niet weet hoe een blauwe plek zich heeft voorgedaan of zich deze niet herinnert, het veel waarschijnlijker is dat hij per ongeluk letsel oploopt. Onderzoek naar onbedoelde blauwe plekken wees uit dat slechts 17 procent van de oudere volwassenen zich kon herinneren hoe hun blauwe plek zich voordeed.

Daarentegen kon 91 procent van de misbruikte deelnemers aan een andere studie de oorzaak van hun blauwe plek opmerken, ondanks veel van die personen die minder dan 24 scoorden op de MMSE. (Een score van 19-24 is indicatief voor de vroege ziekte van Alzheimer.) De herinnering aan hun misbruik werd geverifieerd door ander bewijs om de nauwkeurigheid te garanderen. De onderzoekers van deze studie wezen erop dat deze neiging van misbruikte personen om de oorzaak van hun blauwe plekken of ander misbruik te herinneren, ondanks geheugenproblemen, ook werd gezien in bezoeken aan kantoorbezoeken aan geriatrische artsen met hun patiënten.

Deze neiging om emotioneel beladen gebeurtenissen (zoals mishandeling) te herinneren, ondanks dementie, is meerdere keren onderzocht en gedemonstreerd. Bovendien duren gevoelens bij dementie langer dan specifieke herinneringen, dus het is belangrijk om de emotionele toestand van de persoon te noteren.

Vanwege dit potentieel voor het herinneren van beledigende gebeurtenissen, moeten volwassenen altijd voorzichtig worden bevraagd over de oorsprong van hun blauwe plekken, ongeacht cognitieve vaardigheden of onvermogen.

Veroudering van kneuzingen

U bent misschien bekend met het idee dat een blauwe plek van kleur verandert naarmate deze ouder wordt. Hoewel kleurveranderingen meestal voorkomen, doen ze dit vaak niet in een voorspelbaar patroon. Bijvoorbeeld, in tegenstelling tot 'gezond verstand', heeft onderzoek aangetoond dat alleen al omdat een blauwe plek geel is, dit niet noodzakelijkerwijs betekent dat het ouder is dan een blauwe plek die paars is. Dit betekent dat een poging om te identificeren wanneer een blauwe plek eerst optrad op basis van de kleur van de blauwe plek, geen nauwkeurige methode is om de blauwe plek te dateren.

Kenmerken van Accidental Bruising

• De ledematen (armen en benen) van oudere volwassenen worden gemakkelijk gekneusd door lichte verwondingen. In één onderzoek naar blauwe plekken per ongeluk, bevond 90 procent van de kneuzingen zich op de ledematen.
• De meeste toevallige, grote kneuzingen (gedefinieerd als groter dan 5 cm in elke richting) bevinden zich aan de uiteinden.
• Vrouwen hebben de neiging gemakkelijker te kneuzen door lichte verwondingen dan mannen, vooral op de dijen, bovenarmen en billen.

Kenmerken van Abusive Bruising

• Grote kneuzingen (gedefinieerd als groter dan 5 cm in elke richting) die zich niet op de extremiteiten bevinden, hebben meer kans om gerelateerd te zijn aan misbruik.
• Blauwe plekken op de nek, oren, hoofd, gezicht, duimzijde van de rechterarm, palmzijde van de arm, rug, billen, geslachtsdelen en voetzolen hebben meer kans om gerelateerd te zijn aan misbruik.De palmzijde van de arm is echter ook een algemene locatie voor onbedoelde blauwe plekken. Bovendien kunnen kleinere kneuzingen op de billen het gevolg zijn van onvast zijn op hun voeten en hard op een commode of stoel te zitten.
• Gevlochten patronen die wijzen op handafdrukken of vingerafdrukken, hebben eerder te maken met misbruik.
• Andere mogelijke fysieke aanwijzingen voor misbruik zijn onder meer bilaterale kneuzingen van de armen, bilaterale blauwe plekken op de binnenkant van de dijen, wondjes rond de benen, armen of romp, en veelkleurige kneuzingen die erop kunnen wijzen dat er in de loop van de tijd verschillende verwondingen zijn opgelopen.
• Houd er rekening mee dat inconsistente verhalen, veranderende verklaringen of plotselinge gedragsveranderingen wijzen op misbruik.
• Kneuzingen die het gevolg zijn van misbruik worden soms gecombineerd met andere verwondingen.

Onderzoek naar Accidenteel versus Abusive Bruising

Hoewel blauwe plekken soms worden gemarkeerd als een mogelijke indicator van misbruik, is er helaas weinig onderzoek over hoe te bepalen of blauwe plekken per ongeluk zijn of gerelateerd zijn aan misbruik. Als gezondheidswerkers moeten we de nodige zorgvuldigheid betrachten om kwetsbare volwassenen te beschermen, maar middelen niet onverantwoord gebruiken voor een "heksenjacht" op verdachte blauwe plekken in een bevolking die buitengewoon vatbaar is voor blauwe plekken.

Een goed onderzoek zal helpen bij het bepalen van uw volgende stappen als het gaat om blauwe plekken, huidscheuren of andere letsels bij oudere volwassenen. Uw onderzoek zou het volgende moeten omvatten:

• Interviews met de persoon, verantwoordelijke partij, zorgverleners en eventuele andere getuigen
• Een beoordeling van het medisch dossier om vast te stellen of er medicijnen of diagnoses aanwezig zijn die het risico op blauwe plekken of letsel vergroten
• Een overzicht van eventuele recente valpartijen die mogelijk hebben geleid tot blauwe plekken
• Een beoordeling van de fysieke omgeving om te beoordelen of iets de blauwe plek of ander letsel kan hebben veroorzaakt

Uw beslissing om de blauwe plek als verdacht of toevallig te classificeren, zal gemakkelijker te verdedigen zijn voor uw inspecteurs als u uw denkprocessen crediteert door uw reden en uw interviews te documenteren.

Een woord van heel goed

Het is belangrijk op te merken dat deze suggesties om te beoordelen of blauwe plekken bij oudere volwassenen verdacht zijn, gebaseerd zijn op beperkte onderzoeksstudies. In tegenstelling tot pediatrische blauwe plekken die in de diepte zijn bestudeerd, ontbreekt onderzoek naar blauwe plekken bij ouderen. Aanvullend onderzoek kan ons helpen om risico's voor misbruik nauwkeuriger te identificeren en ons gerust te stellen met betrekking tot onbedoelde kneuzingen en ander letsel.

De uitdaging om bewoners en patiënten veilig te houden en om te voldoen aan de wettelijke vereisten voor het melden van mishandeling en letsels van onbekende oorsprong, is aanzienlijk. Vertrouwd raken met het beschikbare onderzoek stelt ons allemaal in staat om weloverwogen beslissingen te nemen en best practices te gebruiken in ons klinisch werk.