Celiac Disease and Metabolic Syndrome

U hebt misschien nog nooit gehoord van "metaboolsyndroom", maar dit is waarom u voor deze onoverbrugbare medische aandoening zou moeten zorgen: als u daarmee besmet raakt, loopt u een groter risico op ernstige problemen zoals hartaandoeningen en diabetes.

Onderzoekers hebben gekeken of er een verband bestaat tussen metabool syndroom en coeliakie met gemengde resultaten, hoewel één onderzoek aangeeft dat het glutenvrij gaat verhoogt uw risico van het metabool syndroom. Dus ja, als die studie wordt bevestigd door toekomstig onderzoek, kan dit behoorlijk belangrijk zijn.

Aan de andere kant vond een andere studie een lager incidentie van metabool syndroom bij mensen met coeliakie dan bij vergelijkbare mensen die geen coeliakie hadden. Het is dus absoluut niet duidelijk hoe het hebben van coeliakie uw risico op het metabool syndroom beïnvloedt en of het glutenvrije dieet hierbij een rol speelt.

Wat is in de wereld het metabool syndroom?

Metabool syndroom is eigenlijk geen ziekte, het is de naam die artsen aan een groep risicofactoren geven die, wanneer ze samen worden gevonden, uw kansen op hartaandoeningen, beroertes of diabetes vergroten.

Er zijn eigenlijk vijf van deze risicofactoren bij betrokken, hoewel je er maar drie hoeft te hebben om gediagnosticeerd te worden met het metabool syndroom. Volgens de National Institutes of Health heeft iemand met het metabool syndroom twee keer zoveel kans om hartaandoeningen te krijgen en vijf keer zoveel kans om diabetes te ontwikkelen als iemand die dit niet doet.

De risicofactoren voor het metabool syndroom omvatten:

• Een grote taille. Mensen met het metabool syndroom hebben dikwijls vet rond waar hun riem zou vallen, en vet in dit gebied is riskanter dan vet op, laten we zeggen, je heupen.
• Een hoog triglyceridenniveau. Triglyceriden, een soort vet dat circuleert in de bloedbaan, worden gemeten als onderdeel van het testen van cholesterol.
• Een laag niveau van de zogenaamde "goede" HDL-cholesterol (opnieuw gemeten als onderdeel van het testen van cholesterol).
• Hoge bloeddruk.
• Hoogbevattende bloedsuikerspiegel.

Als u medicijnen gebruikt om een ​​van deze problemen te behandelen, tellen ze nog steeds mee voor uw risico op metabool syndroom.

Dus hoe werkt deze stropdas in coeliakie?

Zoals ik hierboven al zei, is het onderzoek gemengd of mensen met coeliakie gemiddeld een hoger of lager risico op metabool syndroom hebben. Een recent onderzoek bevat helaas helaas geen goed nieuws.

De studie, gepubliceerd in 2015 in het medische tijdschrift Voedingsapotheek & Therapeutica, gekeken naar hoeveel mensen met coeliakie ook metabool syndroom hadden op het moment van hun coeliakie diagnose, en opnieuw ingecheckt om te zien hoeveel metabool syndroom een ​​jaar na het starten van het glutenvrije dieet had.

De onderzoekers volgden uiteindelijk 98 mensen met nieuw gediagnosticeerde coeliakie. Twee van deze voldeden aan de diagnostische criteria voor metabool syndroom op het moment dat ze werden gediagnosticeerd, maar na 12 maanden glutenvrij eten, werden 29 mensen geacht metabool syndroom te hebben.

Bovendien steeg het aantal coeliakiepatiënten met een taillelijn in het hoog-risicogamma voor het metaboolsyndroom van 48 mensen bij diagnose tot 72 per jaar nadat ze glutenvrij waren. Het aantal mensen met hoge bloeddruk verviervoudigde, van vier tot achttien, en het aantal met hoogbevattende bloedsuikers meer dan verdrievoudigde, van zeven naar 25. Die met hoge triglyceriden verdubbelden, van zeven bij diagnose tot 16 een jaar later.

Gelukkig leken de coeliakie-diagnose en het daaropvolgende glutenvrije dieet niet van invloed te zijn op het HDL-cholesterolniveau - 32 mensen hadden een lage HDL bij diagnose en 34 hadden het een jaar later. Maar de andere risicofactormetingen zijn absoluut in de verkeerde richting gegaan.

Betekent dit dat het glutenvrije dieet ongezond is?

Nee, niet per se - en natuurlijk, als je coeliakie hebt moet glutenvrij zijn, omdat dit de enige manier is om verdere schade aan je darmflora te voorkomen. Over het algemeen heeft ongeveer een derde van alle Amerikaanse volwassenen een metabool syndroom, dus deze studie (die werd uitgevoerd in Italië, waar het percentage metabool syndroom in het hoge bereik van 20 procent ligt) laat zien dat coeliakiepatiënten een jaar later van een lager risico op diagnose naar een gemiddeld risico gaan.

Ondanks dat het metabool syndroom tegenwoordig vaak voorkomt, wil je het nog steeds niet hebben … en de studie toonde aan dat meer coeliakiepatiënten het hadden na een jaar glutenvrij eten.

De onderzoekers in deze studie zeggen dat ze niet weten of het het glutenvrije dieet zelf is dat bijdraagt ​​tot de ontwikkeling van overgewicht bij mensen met de diagnose coeliakie, of dat het een andere factor is. Maar het wijst wel op een tamelijk acute behoefte om bewust te zijn van wat je eet en het potentieel om je hele gezondheidsstatus te beïnvloeden, niet alleen je dunne darm.

Verschillende studies hebben aangetoond dat een "conventioneel" glutenvrij dieet (eentje gevuld met glutenvrij-gemarkeerde alternatieven voor tarwe-bevattende voedingsmiddelen zoals brood, koekjes, ontbijtgranen en snacks) mogelijk niet qua voedingswaarde in evenwicht is, omdat het glutenvrije voedsel zijn niet zo vaak versterkt met vitaminen en mineralen als hun met gluten gevulde tegenhangers.

Studie 2013 toont verminderd risico op coeliakiepatiënten

Zoals ik al eerder zei, is het onderzoek over dit onderwerp gemengd. Een studie van Beth Israel Deaconess Medical Center in Boston is gepubliceerd in het medische tijdschrift Gastroenterology in 2013 bleek dat coeliakiepatiënten veel hadden lager snelheid van het metabool syndroom en type 2 diabetes in vergelijking met gelijkaardige mensen zonder coeliakie.

Die studie, die 840 mensen met coeliakie omvatte, vond dat slechts 3,1 procent van hen diabetes type 2 had, vergeleken met bijna 10 procent van vergelijkbare mensen zonder coeliakie. Het vond ook slechts 3,5 procent van de coeliakiepatiënten met metabool syndroom, vergeleken met bijna 13 procent van de controles.

Een deel van het lagere risico leek te wijten te zijn aan de lagere gewichten van mensen met coeliakie, vonden de auteurs. Maar zelfs na rekening te houden met het gewichtsverschil, hadden mensen met coeliakie nog steeds een lagere incidentie van metabool syndroom dan vergelijkbare mensen zonder de spijsverteringsaandoening.

Dus met één studie die zegt dat coeliakie het risico van het metabool syndroom steeg in het jaar volgend op de diagnose, en een ander dat coeliakiepatiënten een lager percentage van het metabool syndroom lijkt te geven dan vergelijkbare mensen zonder coeliakie, wat betekent dit allemaal?

Dat is niet duidelijk, en het is iets voor toekomstig onderzoek om te ontdekken. Maar als uw arts u vertelt dat u een metabool syndroom heeft of dat u risico loopt om het te ontwikkelen, kunt u overwegen om een ​​voedingsdeskundige te raadplegen. In feite raden de auteurs van de studie aan om een ​​voedingsdeskundige te zien, zowel wanneer je voor de eerste keer wordt gediagnosticeerd met coeliakie en opnieuw enkele maanden later, om er zeker van te zijn dat je alle voedingsstoffen krijgt die je nodig hebt, terwijl je het risico van het metabool syndroom niet verhoogt.