Holistische therapie en behandeling van uw lage rugpijn

Voor veel mensen schiet de conventionele geneeskunde tekort in het bevredigend verlichten van pijn. Dit kan een reden zijn waarom het gebruik van alternatieve geneeswijzen en holistische therapieën in de Verenigde Staten blijft toenemen.

Amerikanen hebben veel lage rugpijn. In feite is het een van de belangrijkste redenen voor bezoeken aan de spreekkamer en gemiste werkdagen, evenals de meest voorkomende oorzaak van werkgerelateerde handicaps, volgens het National Institute of Neurological Disorders and Stroke.

Bovendien noemt het Nationaal Centrum voor Complementaire en Integratieve Gezondheid, een agentschap binnen de National Institutes of Health, dat deel uitmaakt van de federale overheid, musculoskeletale en rugpijn als misschien wel de sterkste aanjagers van alternatieve geneeswijzen.

Spine Medicine in de Verenigde Staten

Maar voor het grootste deel is het medische establishment verankerd in meer allopathische behandelingen zoals medicijnen.

De lijst van conventionele behandelingen die artsen gewoonlijk aan hun pijnpatiënten geven, omvat onder andere verdovende middelen. Anders bekend als opioïden, kunnen deze medicijnen mogelijk een verslavingsprobleem veroorzaken als u, uw arts en uw apotheker niet voorzichtig zijn.

Het goede nieuws is dat de meeste rugklachten op zichzelf verdwijnen of door getrouw een trainingsprogramma van goede kwaliteit te volgen.Het slechte nieuws (mogelijk) is dat het eerste dat uw conventionele arts kan doen, u een opioïde voor uw pijn is, zelfs als de intensiteit slechts mild of matig is.

Maar de CDC zegt dat artsen de voordelen van elke behandeling zorgvuldig moeten overwegen in relatie tot mogelijke gezondheidsproblemen die hieruit kunnen voortvloeien. In het geval van narcotische pijnstillers, als uw arts verwacht dat het medicijn u goed zal doen, zowel wat betreft pijnverlichting als het dagelijks fysiek functioneren, is dit groter dan het risico op verslaving, obstipatie en andere bijbehorende bijwerkingen, dan opioïden. kan het overwegen waard zijn. Houd er echter rekening mee dat opioïden zich alleen effectief hebben bewezen voor kortdurende, hevige pijn. Voor langdurige of lichte tot matige pijn zijn er andere opties die betere resultaten kunnen opleveren.

Als u opioïden gebruikt voor pijn, moet u weten dat uw arts verondersteld wordt uw voortgang tijdens de behandeling te controleren. Uw kracht en uw vermogen tot fysieke activiteit in het dagelijks leven zou moeten verbeteren en uw pijnniveau zou moeten verminderen. Anders kan het het beste zijn om de opioïdtherapie te onderbreken, zegt de CDC.

En ten slotte beveelt de CDC artsen aan om voor en tijdens de behandeling met u te praten over de risico's en voordelen van het nemen van opioïden.

Andere allopathische behandelingen die over het algemeen worden aanbevolen aan patiënten die klagen over rugpijn, omvatten operaties, geïmplanteerde pijnverminderingssystemen en in mindere mate fysiotherapie.

Om eerlijk te zijn, hebben geïmplanteerde ruggenmergstimulators de neiging om goede beoordelingen te krijgen van patiënten met chronische hardnekkige rugpijn die deze apparaten hebben ingebracht. En voor minder ernstige pijn, is een kuur met fysiotherapie vaak nuttig - voor degenen die hun huiswerk doen, dat is.

Weet uw arts wat hij moet aanbevelen op de manier van behandeling?

Over het algemeen verdienen medische zorgverleners veel geld aan dergelijke behandelingen, maar statistieken tonen aan dat ruggenmergpatiënten niet altijd beter worden. De geldfactor kan zijn wat zich achter het tempo van de slak bevindt waarin krachtige medische en openbare gezondheidsinstellingen vorderingen maken in de race naar veilige, effectieve, niet-invasieve behandelingen die pijnpatiënten bevredigen op hun eigen voorwaarden.

Dus hoe beslissen artsen welke behandelingen u aanbeveelt? Eén bepalende factor kan de specifieke specialisatie van de aanbieder zijn. Als u bijvoorbeeld naar een neurochirurg gaat voor een consult, wordt u mogelijk neurochirurgie voorgesteld als iets dat uw symptomen zal verminderen. Maar er zijn mogelijk andere opties waaruit u kunt kiezen.

Bovendien is dit de leeftijd van de niche. Uw chirurg kan buitengewone vaardigheden bezitten in één type wervelkolomprocedure, maar slechts een gemiddelde of iets boven gemiddelde vaardigheid in andere die verwant zijn. (Dit komt waarschijnlijk omdat de chirurg die ene procedure steeds weer opnieuw uitvoert.) Dat gezegd hebbende, de specifieke techniek (of filosofie van de operatie) waarbij de arts uitblinkt, is misschien niet de beste pasvorm voor jou gezien je leeftijd, conditie, persoonlijke voorkeuren en het type rugklachten dat je hebt.

Laten we disc-chirurgie als voorbeeld nemen. Sommige chirurgen hebben veel geld uitgegeven om te leren hoe ze schijfvervanging kunnen uitvoeren, wat een relatief nieuw type procedure is. Anderen, misschien degenen die al een tijdje in de industrie zijn, houden vast aan de beproefde spinale fusie. Noch spinale fusion, noch schijfvervanging is perfect in termen van veiligheid en effectiviteit, dus in plaats van het accepteren van slechts één aanbieder van wat uw behandeling zou moeten zijn, kan het in uw beste belang zijn om uw opties grondiger te onderzoeken alvorens te plegen.

En tot slot hebben de medische topinstituten de gewoonte richtlijnen voor artsen op te stellen om (optioneel) te volgen. U, als patiënt, kunt (al dan niet) profiteren van deze aanbevelingen op een trickle-down manier. Richtlijnen voor rug- en nekklachten worden gepubliceerd door organisaties zoals de American Physical Therapy Association, de American Society of Interventional Pain Physicians, het American College of Physicians en anderen. Afhankelijk van het exacte ruggengraatprobleem en wie de uitgever is, suggereren de richtlijnen meestal geneesmiddelen, chirurgie, injectietherapie en / of fysiotherapie als behandeling. Traditioneel hebben ze weinig geloof gehecht aan holistische therapieën.

Een Holistic Slant to Pain-behandeling kan op de horizon zijn

Vanaf begin 2017 kan er verandering komen.

Er werd veel geroezemoes rond het internet en op tv-nieuwsprogramma's gegenereerd in februari en maart 2017 toen het American College of Physicians een richtlijn publiceerde die, onder andere, verschillende holistische therapieën aanbeveelt als behandelingen tegen lage-rugpijn. Deze omvatten massage, acupunctuur, spinale manipulatie, tai chi, yoga en warmte. De richtlijn is evidence-based, wat betekent dat de aanbevelingen werden gesynthetiseerd uit een systematische review van resultaten van hoge kwaliteit (gerandomiseerde, gecontroleerde) studies die behandelingen evalueerden. Onderzoekers wilden weten welke behandelingen de beste resultaten opleverden voor zaken als het wegwerken van rugpijn, fysiek kunnen functioneren, het verbeteren van de kwaliteit van leven, het verminderen van beperkingen en het terugkeren naar het werk, en meer.

De onderzoekers waren ook op zoek naar informatie over bijwerkingen en complicaties, evenals hoe tevreden patiënten waren met elke behandeling.

Deze richtlijnen hebben betrekking op alle soorten behandelingen - niet alleen holistische therapieën - voor acute, subacute en chronische lage rugpijn. Haar aanbevelingen voor specifieke holistische behandelingen verschillen afhankelijk van het soort pijn. De auteurs van de richtlijn zeiden dat ze niet genoeg bewijs hadden om op beide manieren te spreken over pijn die wordt doorverwezen vanuit de wervelkolom, die radiculaire pijn wordt genoemd en vaak wordt veroorzaakt door een hernia.

Nu, voordat je wild juicht (als je inderdaad een persoon bent die de voorkeur geeft aan holistische zorg over de allopathische benadering), onthoud dan dat dit slechts de aanbeveling van een medische samenleving is. Met andere woorden, holistische therapie als een conventionele optie voor pijnbehandeling die u door uw arts kan worden voorgeschreven, is geen afspraak.

Het potentieel voor wijdverspreide richtlijnen die holistische gezondheid omvatten

Andere organisaties, zoals de American Medical Association en de Joint Commission (een accreditatiebureau dat behandelingsnormen voor ziekenhuizen vaststelt), hebben in het verleden ook verklaringen afgelegd.

De dekking van de natuurlijke geneeskunde in deze en vergelijkbare rapporten kan onvoorspelbaar zijn. Soms worden therapieën waarmee je bekend bent (chiropractie, massage, acupunctuur, mindfulness, yoga, bijvoorbeeld) specifiek genoemd, maar het rapport stopt met het vereisen of sterk aanbevelen van deze als haalbare eerstelijnsbehandelingen. Andere tijden, de lijst met holistische behandelingsvormen is veel kleiner, maar hun gebruik wordt sterker aangemoedigd.

"De taal verandert vaak naarmate deze aanbevelingsdocumenten worden geproduceerd en waar de lijst met holistische therapieën rijk is aan keuzes, wanneer de finale verschijnt, worden er minder genoemd", zegt John Weeks, uitgever van de Integrator Blog Nieuws & rapport.

In november 2014 heeft de Gemengde Commissie bijvoorbeeld de 'Clarification of the Pain Management Standard' uitgegeven, die in Weeks 'woorden' het belang van niet-farmacologische benaderingen verhoogde. Acupunctuurtherapie, massagetherapie, chiropractische therapie, cognitieve gedragstherapie en osteopathie waren een van de methoden die expliciet werden genoemd, "zegt hij.

Toen, in 2017, produceerde de gezamenlijke commissie de volgende versie van hun pijnstandaard. Je zou denken dat het een voortzetting zou zijn van het Clarification document van drie jaar eerder, een dat de 2014 lijst van holistische behandelingen omvat en zelfs versterkt. In plaats daarvan, hoewel meer toegang tot dergelijke behandelingen werd aanbevolen, is het aantal geciteerde holistische therapieën eigenlijk kleiner.

Om deze reden, Weken opmerkingen, is de nieuwste versie verontrustend. "Noch acupunctuur, noch massage worden bijvoorbeeld specifiek opgeroepen," merkt hij op. Weeks voegt eraan toe dat wanneer een therapie niet specifiek wordt genoemd, weinig artsen geneigd zijn om het in hun praktijk toe te passen of het aan hun patiënten aan te bevelen.

Een ander voorbeeld van dit veranderende taalfenomeen, volgens Weeks, is de ontwerprichtlijn 2016 van het CDC voor het voorschrijven van opioïde pijnmedicatie. (De finale is inmiddels vrijgegeven.) Hij zegt: "De richtlijn bevat deze wonderbaarlijk transformerende taal: 'Niet-farmacologische therapie en niet-opioïde farmacologische therapie hebben de voorkeur voor chronische pijn.'"

Maar zoals Weeks in de conceptversie vermeldde, werden complementaire en alternatieve therapieën (bijvoorbeeld spinale manipulatie, massage en acupunctuur) genoemd als gewenste, niet-farmacologische therapieën die kunnen worden uitgeprobeerd voor pijn in plaats van narcotische opioïden. "Het gebruik van het woord 'voorkeur' suggereert prioriteiten stellen, 'zegt hij,' Dit alleen al suggereert een radicale transformatie van de huidige praktijk. '

Maar toen de CDC een paar maanden later de definitieve versie publiceerde, waren de specifieke aanvullende en alternatieve therapiemeldingen verdwenen. De lijst luidt nu: "Oefening, aquatische, aërobe, psychologische, cognitieve gedragstherapie en bio-psycho-sociale interventies."

Met meer Amerikanen met pijn dan diabetes, hartaandoeningen en kanker gecombineerd (volgens de American Academy of Pain Medicine), is pijnmanagement op een kosteneffectieve, klantvriendelijke manier van cruciaal belang. En dit is alleen gemaakt meer relevant door het feit dat veel mensen niet de opluchting krijgen die ze zoeken van hun conventionele allopathische artsen.