Wanneer hulp krijgen bij het proberen voor een baby

1

Aarzel niet om hulp te krijgen

Als je je afvraagt ​​hoe je een baby moet krijgen, vooral als je het al een tijdje probeert, is dit uit meerdere delen bestaande, niet-basale artikel iets voor jou. Als je echter net begint met proberen zwanger te worden, moet je leren hoe je zwanger kunt worden of zwanger kunt worden voor beginners

Aarzel niet om hulp te krijgen wanneer u het nodig hebt

Artsen raden aan hulp te zoeken voor vruchtbaarheid als …

• Je bent 35 jaar of jonger en je bent niet in staat geweest om zwanger te raken na onbeschermde geslachtsgemeenschap gedurende minstens één jaar.
• Je bent ouder dan 35 en je bent na zes maanden nog niet in staat om zwanger te worden (omdat de kans op een succesvolle behandeling snel afneemt na 35, dus een snelle diagnose en behandeling is belangrijk).
• Of, als je zwanger bent geraakt, maar twee of meer opeenvolgende miskramen hebt gehad.

Als u eerder symptomen van onvruchtbaarheid heeft, hoeft u niet te wachten voordat u met uw arts spreekt.

Ondanks deze aanbevelingen, zoeken veel paren geen vruchtbaarheidsevaluatie. Een informele enquête, uitgevoerd door Conceive Magazine en Fertility LifeLines, vond dat 38% van de paren tevergeefs probeerde om zwanger te raken voor meer dan een jaar en nog steeds geen hulp had gezocht.

Ik begrijp waarom je misschien aarzelt om hulp te zoeken. Om hulp te vragen, moet je toegeven dat er iets mis is, en het zal je angst dat jij en je partner vruchtbaarheidsproblemen hebben, waarschijnlijk intenser maken. Als je er niet zeker van bent of je wel of geen vruchtbaarheidsbehandelingen wilt, denk je misschien dat hulp niet de moeite waard is.

Hoewel ik dit begrijp, weet ik ook dat te lang wachten een averechts effect kan hebben. Er zijn enkele oorzaken van onvruchtbaarheid die verergeren met de leeftijd. Ook kunnen sommige oorzaken van onvruchtbaarheid worden opgelost zonder vruchtbaarheid medicijnen, dus zelfs als je zeker weet dat je Clomid of IVF niet wilt, kan je arts je probleem misschien op een andere manier behandelen.

En bovendien kan onvruchtbaarheid soms een symptoom zijn van een ernstiger gezondheidsprobleem, dat moet worden opgelost, ongeacht of je uiteindelijk besluit om vruchtbaarheidsbehandelingen te zoeken.

Om al deze redenen is het beter om nu getest te worden dan om het zelf te blijven proberen.

2

Zoek een arts voor vruchtbaarheid die geschikt is voor u

Nadat je hebt besloten om hulp te zoeken, vraag je je misschien af ​​wie je moet bellen. Je beste gok is om te beginnen met je gynaecoloog. Hij kan een basisgeschiedenis afleggen, aan de slag gaan met enkele basisvaardigheden voor vruchtbaarheidstests en u, indien nodig, doorverwijzen naar een reproductieve endocrinoloog.

Sommige gynaecologen zijn comfortabel met het voorschrijven van zeer eenvoudige vruchtbaarheidsbehandelingen, zoals Clomid. Aan de andere kant mogen gynaecologen die geen vruchtbaarheidsdokters zijn, de behandelingen niet zo nauwlettend volgen, of ze bieden misschien geen grondig onderzoek vóór de behandeling.

Als een sperma-analyse abnormaal is, of als er andere tekenen of symptomen van mannelijke onvruchtbaarheid zijn, moet de mannelijke partner een uroloog raadplegen.

Iets anders om in gedachten te houden: de beste vruchtbaarheidsarts voor u is misschien niet degene die uw gynaecoloog persoonlijk aanbeveelt of de vruchtbaarheidsarts die uw vriend heeft geholpen. U zou een arts moeten vinden die ervaring heeft met uw specifieke behandelingsbehoeften.

Soms betekent dit dat vruchtbaarheidsklinieken moeten worden verwisseld na vruchtbaarheidsonderzoek met een andere arts of na talloze mislukte behandelingen. Maakt u zich geen zorgen over het kwetsen van de gevoelens van uw arts door iemand anders te zien. Je moet doen wat het beste voor je is, niet wat 'leuk' is.

3

Begin met het traceren van je cycli in detail

Terwijl u wacht om de vruchtbaarheidsdokter te zien (een paar maanden wachten is normaal), wilt u wellicht uw cycli volgen, als u dat nog niet hebt gedaan. Een paar maanden gedetailleerde vruchtbaarheidscontrole kan uw arts helpen bij het detecteren van anovulatie of andere vrouwelijke vruchtbaarheidssymptomen, zoals een luteale fase-afwijking.

Je zult ook moeten weten waar je bent in je cycli voor bepaalde vruchtbaarheidstests, en het volgen van je cyclus zal je helpen om tests met meer gemak te plannen.

De beste methode voor het volgen van uw cycli is met een basale lichaamstemperatuurgrafiek, compleet met uw menstruatiesymptomen (zoals krampen, spotting en stemmingswisselingen) en veranderingen in het baarmoederhalsslijmvlies. Voor degenen die geen nauwkeurige BBT-grafieken willen of kunnen doen, is het bijhouden van een minder gedetailleerd menstruatiecycluslogboek beter dan helemaal geen informatie.

Misschien wilt u ook lezen over wat als normale menstruatieverschijnselen worden beschouwd, zodat u iets abnormaals aan uw arts kunt melden.

4

Inzicht onvruchtbaarheid Diagnose en testen

Ik weet zeker dat je het gezegde hebt gehoord: 'Kennis is macht'. In de vruchtbaarheidswereld kan het begrijpen van het test- en diagnoseproces u helpen om voor uzelf te pleiten, de testresultaten te begrijpen en slimmere beslissingen te nemen over testen en behandeling.

Ook als u weet wat u tijdens het testen kunt verwachten, kunt u zich minder ongerust voelen over de tests zelf. Er is al genoeg angst voor het niet weten waarom je niet zwanger kunt raken. Het laatste dat je nodig hebt, is onrust over niet weten wat de diagnose en het testproces kunnen inhouden.

Een manier om een ​​beter beeld te krijgen van wat u kunt verwachten, is door uw arts te raadplegen. Hoewel hij of zij alleen op de volgende stap gefocust kan zijn, zou dat je er niet van moeten weerhouden om naar het grotere geheel te vragen.

Iets anders belangrijk om in gedachten te houden is dat totdat vruchtbaarheidsonderzoek op zijn minst de hormoonniveaus van de vrouwelijke partner, ovulatieproblemen en structurele problemen (zoals het controleren op geblokkeerde eileiders) heeft gecontroleerd, samen met het evalueren van de mannelijke vruchtbaarheid met een sperma-analyse., het is meestal niet slim om de behandeling voort te zetten.

Aan de andere kant hoeven bepaalde basisvruchtbaarheidstests soms niet te worden uitgevoerd. Als bijvoorbeeld een spermaanalyse heeft vastgesteld dat IVF vereist is vanwege onvruchtbaarheid bij de mannelijke factor, is het waarschijnlijk niet nodig om te controleren op geblokkeerde eileiders (aangezien IVF geen open buisjes nodig heeft). Dit is een goede reden om een ​​sperma-analyse uit te voeren voor meer invasieve tests, zoals een HSG.

Nog een reden om er zeker van te zijn dat u de tests krijgt die u nodig hebt voor de behandeling - er zijn dokters die een recept voor Clomid zullen schrijven voor de basisvruchtbaarheidstest. Hoewel u zich misschien verleid voelt om snel met behandelingen te beginnen, is dit geen slimme keuze. Clomid kan u niet helpen als u eileiders hebt geblokkeerd of als uw partner een laag aantal zaadcellen heeft.

5

Mannen hebben ook vruchtbaarheidsonderzoek nodig!

Over vruchtbaarheidstesten gesproken, het is essentieel dat beide partners worden getest. Aangezien een vrouw haar gynaecoloog meestal eerst ziet om te praten over vruchtbaarheidsproblemen, is de kans groter dat ze op zijn minst een basisvruchtbaarheidstest krijgt. Maar de mannelijke partner kan ongezien naar buiten gluren, vooral als de gynaecoloog zich uitsluitend op de vrouw richt.

Voor sommige paren is het echter niet het falen van de arts om tests te suggereren die tot problemen leiden - het is de weigering van een man om de test uit te voeren. Er zijn mannen die het niet eens zullen zijn met sperma-analyse, ofwel omdat ze bang zijn voor negatieve resultaten of omdat ze religieuze bezwaren hebben (ze willen geen zaadje morsen of masturberen om het monster te produceren).

Het probleem is dat mannelijke onvruchtbaarheid tot 50% van de paren treft die proberen zwanger te worden, waarbij sommige paren mannelijke factorinfertiliteit als enige probleem hebben en andere paren vruchtbaarheidsproblemen hebben. Sommige vruchtbaarheidsbehandelingen hebben weinig kans om te werken als het aantal zaadcellen laag is. Als het aantal zaadcellen volledig onbestaand is, is behandeling die hier geen rekening mee houdt gedoemd te mislukken.

Niemand houdt van vruchtbaarheidsonderzoek. Maar erger nog is om behandelingen te ondergaan die niet kunnen slagen, vanwege de niet-gediagnosticeerde mannelijke onvruchtbaarheid.

Wat betreft mensen met religieuze bezwaren, wil je misschien een religieuze adviseur spreken, zoals je voorganger of rabbijn. Er kunnen uitzonderingen zijn waarvan u zich niet bewust bent, vooral in het geval van medische noodzaak. Als zelfstimulering bijvoorbeeld taboe is, kunt u in plaats daarvan tijdens de geslachtsgemeenschap een speciaal verzamelcondoom gebruiken om een ​​test- of behandelingsmonster te krijgen.

6

Empower Yourself With Knowledge of Fertility Treatments

Hoe meer u weet over opties voor vruchtbaarheidsbehandelingen, hoe beter u behandelbeslissingen kunt nemen.

Als u bijvoorbeeld bang bent om zwanger te raken met veelvouden, kunt u de IUI-behandeling doorgeven en doorgaan naar IVF voor IVF van een enkel embryo, of misschien mini-IVF. Of als u donoreicellen nodig heeft, maar niet over voldoende middelen beschikt voor de hoge kosten, wilt u misschien donorembryo's overwegen, die aanzienlijk minder kosten.

Iets anders om te weten is dat het in het algemeen niet de moeite waard is om precies dezelfde behandeling meer dan drie keer achter elkaar te doen. Als drie maanden Clomid met dezelfde dosering niet helpen om zwanger te worden, kan het tijd zijn om de dosering te verhogen, het behandelprotocol te wijzigen of verder te gaan. Als drie cycli van IUI je niet helpen zwanger te worden, kan dat betekenen dat het tijd is om door te gaan naar IVF.

Ik kan je niet vertellen hoeveel vrouwen me verhalen hebben verteld over het nemen van Clomid voor meer dan vijf maanden op hetzelfde exacte doseringsniveau, of vrouwen die zes of meer IUI-behandelingen proberen. Statistisch gezien beginnen de kansen op succes te verminderen na de vierde mislukte behandeling en in het algemeen wordt meer dan zes maanden Clomid of zes maanden IUI niet aanbevolen. Je verspilt niet alleen tijd en geld door vast te houden aan een behandeling die niet werkt, maar ook je emotionele reserves te verspillen.

Sommige koppels staan ​​op meerdere IUI-cycli omdat ze zich bezighouden met de hoge kosten van IVF.Als het echter onwaarschijnlijk is dat IUI-behandeling slaagt vanwege uw leeftijd of oorzaak van onvruchtbaarheid, gooit u gewoon geld weg dat kan worden bespaard voor een IVF-behandeling, die een veel hoger succespercentage kan hebben.

7

Overweeg Complementaire geneeskunde

Complementaire geneeskunde, bedoeld om samen te werken met de reguliere geneeskunde, is misschien iets om rekening mee te houden wanneer u probeert zwanger te worden. Veel vruchtbaarheidsklinieken openen centra voor complementaire geneeskunde, zodat patiënten hun acupunctuur en yoga op dezelfde plek kunnen krijgen als hun echo's en embryotransfers.

Acupunctuur is bijzonder populair, met sommige studies die een hoger percentage van zwangerschapssucces vinden in combinatie met IVF. (Andere studies hebben echter geen verbeterde zwangerschapspercentages gevonden.)

Mind-body-medicatie kan een goede manier zijn om met de stress van vruchtbaarheidsbehandelingen om te gaan. Mind-body-therapieën omvatten zaken als meditatie, cognitieve gedragstherapie, geleide beelden, steungroepen, yoga en gebed.

Hoewel onderzoek nog geen sterke relatie heeft gevonden met toegenomen vruchtbaarheid en lichaamsbewegingstherapieën, vonden veel studies dat ze gunstig zijn voor het verlagen van stress, depressie en angst. Sommige stellen vallen uit vruchtbaarheidsbehandelingen vanwege stress en angst. Mind-body-therapieën kunnen u helpen lang genoeg behandelingen door te komen om succes te behalen.

Zorg er zoals altijd voor dat uw arts op de hoogte is als u andere remedies, met name kruiden- of vitaminesupplementen, probeert. Sommige alternatieve behandelingen kunnen interactie hebben met vruchtbaarheidsmiddelen, soms op gevaarlijke manieren. Dus houd gewoon uw arts op de hoogte.

8

Wees bewust van alternatieve opties

Onthoud alsjeblieft waarom je dit doet: je wilt een baby hebben of een belangrijk onderdeel zijn van het leven van een kleintje. Hoewel er een reden is voor hoop - met 80% van de onvruchtbare paren die uiteindelijk een baby krijgen na de behandeling - lukt het niet iedereen om zwanger te worden.

U had misschien niet willen denken over het gebruik van een eiceldonor, spermadonor of embryodonor wanneer u net met de behandeling bent begonnen, en misschien bent u er ook niet klaar voor om erover na te denken. Maar alleen weten dat het een mogelijkheid is, kan helpen.

Hetzelfde geldt voor draagmoederschap. Weinig paren beginnen hun reis naar het ouderschap door te zeggen dat ze willen dat iemand anders een baby voor zich draagt. Echter, draagmoederschap heeft veel mensen geholpen bij het opbouwen van hun gezin.

Adoptie is een andere optie, een die sommige mannen en vrouwen zullen kiezen zonder vruchtbaarheidsbehandelingen ooit te proberen en anderen zullen pas kiezen nadat ze al het andere eerst hebben geprobeerd. Geen van de paden is beter of slechter.

Wat als je geen baby kunt krijgen

Niet elke persoon met onvruchtbaarheid zal een eigen kind of een kind krijgen.

Sommigen kiezen om pleegouder te worden, een Big Brother of Big Sister, of vrijwilligerswerk doen in een jeugdorganisatie, zoals scouting. Sommigen vinden het leuk om een ​​"tante" of "oom" te zijn voor de kinderen van hun vrienden of familieleden.

Nee, het is niet hetzelfde als zelf een moeder of vader worden, en ik zeg niet dat het de pijn van onvruchtbaarheid zal wissen. Maar het is belangrijk om te onthouden dat je geen ouder hoeft te zijn om een ​​belangrijke persoon in het leven van een kind te zijn.

Sommigen zullen na onvruchtbaarheid kindvrij blijven en ervoor kiezen om geen kinderen te adopteren of te pleegkinderen (of geen goedkeuring krijgen om kinderen te adopteren of te pleisteren.) Sommigen beslissen over een kindvrij leven en proberen nooit een vruchtbaarheidsbehandeling, en anderen komen alleen naar een kind - vrij leven na het proberen van de behandeling. Beide zijn legitieme paden om te nemen.

Onvruchtbaarheid kan snel je leven overnemen en alles kleuren. Of je jezelf nu kind-vrij vindt door keuze of kind-vrij, niet door keuze, het is voor sommigen een tijd van genezing en een tijd om het streven naar zwangerschap en ouderschap los te laten. Het is een tijd om opnieuw te definiëren wat je leven en toekomst zal zijn zonder kinderen.

Wanneer een persoon of stel besluit om te stoppen met het zoeken naar behandeling, stop met proberen zwanger te worden en stop met proberen te adopteren, kan het een enorme last van hun hart opheffen en hen de ruimte geven om te genezen. Dat wil zeggen, het leven gaat door na onvruchtbaarheid. Het kan anders zijn dan het leven dat je je ooit had voorgesteld, maar het gaat wel door. Je hebt reden om te hopen op je toekomst, hoe onzeker het ook lijkt