Wat kan slijm in de ontlasting veroorzaken

Slijm in de ontlasting is normaal, maar het is meestal niet zichtbaar. Wanneer er genoeg slijm in de ontlasting is om met het blote oog te worden gezien, kan dit een teken zijn dat er iets in het spijsverteringsstelsel verandert. Slijm in de ontlasting kan worden beschouwd als een veel voorkomend symptoom van sommige spijsverteringstoestanden, zoals het prikkelbare darm syndroom (IBS) en colitis ulcerosa (een vorm van inflammatoire darmaandoening of IBD).Andere aandoeningen die grotere hoeveelheden zichtbaar slijm in de ontlasting kunnen veroorzaken, omvatten bacteriële infecties, anale fissuren, een darmobstructie of de ziekte van Crohn (de tweede hoofdvorm van IBD). Als de ontlasting ook bloederig is en er pijn is, is dat een reden om meteen contact op te nemen met een arts.

Normaal gesproken is slijm een ​​vezelige, heldere, witte of gele substantie. Hoewel het misschien grof lijkt en bezorgdheid veroorzaakt, is het belangrijk om de redenen voor eventuele wijzigingen in de ontlastingsvolgorde te begrijpen om ze beter aan te pakken.

Overzicht

Mucus wordt geproduceerd door het slijmvlies van de dikke darm. Slijm wordt ook geproduceerd door andere organen in het lichaam, zoals de longen, waar het helpt om eventuele vreemde deeltjes die worden ingeademd te vangen.

Afhalen:

In de darmen beschermt slijm de binnenbekleding en omdat het glad is, helpt het gemakkelijker langs de doorgang van de ontlasting.

Het slijm doorlaten in de ontlasting is op zich niet schadelijk, omdat het een normaal onderdeel van ontlasting is, maar te veel kan ook een teken zijn van een ziekte of aandoening die behandeling behoeft. Als de slijmlaag te veel afschudt, kan dit de dikke darm vatbaarder maken voor bacteriën.

Oorzaken

Colitis ulcerosa: Bij colitis ulcerosa raakt het slijmvlies van de dikke darm (colon) ontstoken en ontwikkelt het kleine zweertjes die zweren worden genoemd. Deze zweren bloeden en kunnen ook pus en slijm produceren. Het slijm kan volumineus genoeg zijn zodat het kan worden gezien zoals het samen met de ontlasting wordt doorgegeven.

Prikkelbare darmsyndroom: De redenen waarom IBS meer slijm kan produceren door de bekleding van de dikke darm en uitgescheiden in ontlasting zijn niet uitgebreid bestudeerd, dus het is niet goed begrepen.



Afhalen:

Mannen met IBS hebben vaker last van slijm in de ontlasting dan vrouwen met IBS.

Slijm wordt vaker geassocieerd met diarree-dominante IBS dan met constipatie-dominerende IBS of alternerend type IBS (IBS-A). De huidige gedachte is dat slijm in ontlasting dat wordt geassocieerd met IBS geen aanwijzing is voor een groot probleem of een progressie naar een meer ernstige ziekte.

Ziekte van Crohn: Het slijm doorgeven in de ontlasting komt minder vaak voor bij mensen met de ziekte van Crohn. Als slijm wordt gezien in de ontlasting van een persoon met de ziekte van Crohn, kan dit gepaard gaan met het ontwikkelen van een anale fissuur.

Anaal Abces of Fistula: Een abces is een infectie die een gebied creëert dat gevuld is met pus in het lichaam. Het is een probleem dat vaker voorkomt bij mensen met de ziekte van Crohn, en met name in het perianale gebied. Soms, in ongeveer 50 procent van de gevallen, zal een abces groot genoeg worden om een ​​tunnel tussen twee organen te vormen, of tussen de huid en een orgaan, dat een fistel is. Het abces of de fistel kan slijm in de ontlasting afvoeren. Abcessen en fistels hebben behandeling nodig, mogelijk worden ze gedraineerd en meestal met de toevoeging van antibiotica of andere medicijnen, vooral als er een diagnose van IBD is.

ostomy: Sommige mensen die een stoma-operatie (ileostomie of colostomie) hebben ondergaan, kunnen merken dat ze slijm uit hun rectum halen. Hoewel ontlasting het lichaam verlaat via de stoma, en niet via het rectum en de anus, produceert het rectum nog steeds vocht. Er kan slijm aanwezig zijn, dat moet worden gepasseerd door op het toilet te gaan zitten. Een opeenhoping van slijm kan ongemak en druk veroorzaken.

Bacteriële infecties: Bacteriële infecties, zoals die van bacteriën zoals Campylobacter, Salmonella, Shigella, en Yersinia kan slijm in de ontlasting veroorzaken. Een bacteriële infectie kan ook symptomen van diarree, koorts en buikkrampen veroorzaken.



Afhalen:

Sommige bacteriële infecties kunnen vanzelf verdwijnen zonder behandeling, maar andere gevallen kunnen ernstig zijn en behandeling met antibiotica vereisen. Als u denkt dat u een bacteriële infectie heeft opgelopen, vooral als u in het buitenland bent geweest, neem dan contact op met uw arts.

Darmobstructie: Een darmobstructie wordt geassocieerd met symptomen van obstipatie, ernstige krampen, opgezette buik en braken, evenals de passage van slijm. Een darmobstructie kan worden veroorzaakt door een van de vele aandoeningen, zoals een geïmpacteerde ontlasting, verklevingen (littekenweefsel), een hernia, galstenen, een tumor of een non-food-item inslikken. Obstakels worden meestal in het ziekenhuis behandeld, in sommige gevallen is een operatie nodig om de blokkade te verwijderen.

Taaislijmziekte: Cystic fibrosis is een genetische aandoening die de overproductie van slijm in het lichaam kan veroorzaken. Deze levensbedreigende aandoening treft meestal de longen, maar het spijsverteringskanaal kan ook worden aangetast. Het wordt meestal gediagnosticeerd in de kindertijd en wordt geassocieerd met andere spijsverteringssymptomen zoals constipatie en buikpijn.

Slijm in babykruk: Het zien van slijm in de ontlasting van een baby kan betekenen dat de baby een infectie heeft. Het zal belangrijk zijn om erachter te komen of het echt slijm is, omdat normale babyachterdocht in alle kleuren voorkomt. Slijm in de ontlasting van de baby kan draderig of slijmerig zijn en er groen uitzien. Veranderingen in kraambed moeten worden besproken met een kinderarts, want als er een infectie is, moet deze meteen worden behandeld.

Andere oorzaken:Voor sommige mensen is slijm in de ontlasting iets dat een keer gebeurt, en in dat geval is het misschien geen probleem. Het moet eerder worden vermeld bij de volgende afspraak met de reguliere arts. Slijm zou geassocieerd kunnen worden met constipatie, wat een veel voorkomend probleem is en in dat geval vanzelf zou kunnen verdwijnen als de constipatie wordt behandeld. Uitdroging is een andere veel voorkomende situatie die overmatig slijm in de ontlasting zou kunnen veroorzaken, en opnieuw zou dit waarschijnlijk vanzelf verdwijnen, tenzij de uitdroging een chronisch probleem is.In deze gevallen kan het behandelen van het onderliggende probleem helpen bij het stoppen van slijmvorming.

Wanneer moet u met de arts praten?

Voor iedereen die nog niet is gediagnosticeerd met een aandoening waarbij voorbijgaand slijm als een typisch symptoom kan worden beschouwd, is het zien van slijm in of op uw stoelgang een reden om naar een arts te gaan. Dit geldt vooral als het slijm gepaard gaat met andere spijsverteringssymptomen zoals bloed in de ontlasting, diarree, buikpijn, obstipatie of overgeven.



Afhalen:

Als slijm in de ontlasting een redelijk regelmatig voorval is vanwege een reeds gediagnosticeerde aandoening zoals IBS of colitis ulcerosa, is het nog steeds belangrijk om het te controleren.

Het is belangrijk om te bepalen op welk moment van de dag het gebeurt en om te schatten hoeveel mucus aanwezig is (inclusief of het meer of minder is dan in het verleden). Als u deze informatie aan de arts verstrekt, kunt u erachter komen wat de toename van het slijm kan veroorzaken.

Diagnose

Het stellen van een diagnose wanneer slijm in de ontlasting een nieuw symptoom is, begint met een zorgvuldige medische geschiedenis. Een arts zal vragen hoe de stoelgang in het verleden is geweest en of ze recentelijk zijn veranderd. Afhankelijk van het vermoeden dat het slijm veroorzaakt, kunnen verschillende soorten tests worden besteld.

De tests die worden gebruikt kunnen een ontlastingscultuur en bloedtesten zijn, of mogelijk beeldvormingsstudies zoals een CT-scan, MRI of gewone röntgenfoto's. In sommige gevallen moet een arts andere tests uitvoeren, zoals een endoscopieprocedure, om erachter te komen wat er gebeurt. Maar in veel gevallen is het niet nodig om invasieve tests uit te voeren om de oorzaak van het slijm te bepalen.

Behandeling

De behandeling van slijm in de ontlasting zal afhangen van wat het probleem veroorzaakt. Mucus kan een gevolg zijn van een ontsteking, en in dat geval zal er een noodzaak zijn om het te behandelen voordat het verdere problemen veroorzaakt. Wanneer het slijm wordt veroorzaakt door bijvoorbeeld IBS of IBD, zal het helpen om die aandoeningen onder controle te krijgen bij het stoppen van de slijmproductie in de dikke darm. De verhoogde mucusproductie kan betekenen dat een verandering in de behandeling nodig kan zijn of dat een huidige behandeling niet langer zo effectief is als deze ooit was.

Een woord van heel goed

Het doorgeven van slijm in de ontlasting wanneer iemand IBS of colitis ulcerosa heeft, hoeft niet per se alarm te zijn, omdat het een teken kan zijn van die aandoeningen. Echter, slijmafscheiding in de ontlasting, vooral als het een nieuw symptoom is, moet bij het volgende kantoorbezoek nog steeds aan een arts worden gemeld.

Slijm zonder een onderliggende oorzaak, zoals een van de reeds eerder genoemde aandoeningen, is een verandering in de stoelgang en moet zo snel mogelijk met een arts worden besproken.