Hoge bloedplaatjes met RA - Waarom zorgen maken

Trombocyten, ook bekend als trombocyten, zijn bloedcellen die zich aan elkaar binden wanneer ze een beschadigd bloedvat tegenkomen en daardoor een stolsel vormen om bloeding te voorkomen. Als u reumatoïde artritis (RA) heeft, een auto-immuunvorm van artritis, is het niet ongewoon om een ​​toename van het aantal bloedplaatjes te ervaren. Als de toename excessief is, kan dit leiden tot een mogelijk ernstige aandoening die bekend staat als trombocytose - wanneer bloedplaatjes plotseling en op onverklaarbare wijze stolsels kunnen vormen in de armen en benen. Indien onbehandeld, kan trombocytose een hartaanval of beroerte veroorzaken.

Trombocytose komt het vaakst voor bij mensen met ernstige, onbehandelde RA en moet niet worden verward met trombocytopenie (lage bloedplaatjes), een aandoening die soms wordt veroorzaakt door RA-medicatie.

Oorzaken

Mensen met RA ervaren over het algemeen secundaire trombocytopenie, wat betekent dat de aandoening een gevolg is van een chronische ziekte, stoornis of maligniteit. Daarentegen, primaire trombocytose is een zeldzame bloedaandoening die wordt veroorzaakt door een groep van beenmerggerelateerde aandoeningen die bekend staan ​​als myeloproliferatieve neoplasmata.

Als een auto-immuunziekte wordt reumatoïde artritis gekenmerkt door een misplaatst immuunsysteem. Om redenen die slecht worden begrepen, zal het immuunsysteem zijn eigen cellen en weefsels plotseling aanvallen. Bij RA zijn de gewrichten het primaire doelwit van de aanval, en veroorzaken ze directe schade aan de weefsels terwijl ze chronische en vaak niet-aflatende ontstekingen stimuleren.

Wanneer dit gebeurt, zullen bepaalde bloedcellen, zoals erythrocyten (rode bloedcellen), in aantallen beginnen te dalen, soms stompzinnig. Daarentegen reageren bloedplaatjes, die worden geactiveerd tot actie wanneer het lichaam wordt aangevallen, anders. De ontsteking stimuleert in plaats daarvan een chemische stof die bekend staat als bloedplaatjesactiveringsfactor (PAF), waarvan het de rol is om bloedplaatjes te rekruteren en naar de plaats van een verwonding te leiden.

Uiteindelijk, hoe groter of meer persistent de ontsteking is, des te groter de accumulatie van bloedplaatjes.

symptomen

Trombocytose kan vaak mild zijn en geen merkbare symptomen veroorzaken. Naarmate de trombocytenhoeveelheden toenemen, kunnen zich echter symptomen ontwikkelen, aangezien de abnormale stolling de bloedvaten in de huid, lever, milt en andere organen begint te beïnvloeden.

Algemene symptomen en symptomen van trombocytose zijn:

• Aanhoudende vermoeidheid
• Gemakkelijke of excessieve blauwe plekken
• Kleine roodachtige vlekken (petechiën), meestal op de onderbenen
• Langdurig bloeden van snijwonden
• Bloedend tandvlees of neus
• Bloed in de urine of ontlasting
• Zware menstruatie
• Pijn of volheid in de linker bovenbuik (geassocieerd met een vergrote milt)
• Geelverkleuring van de ogen en mogelijk de huid (geelzucht)

complicaties

Binnen de context van RA zijn ernstige complicaties meestal beperkt tot onbehandelde mensen ouder dan 65 jaar met bekend cardiovasculair risico of degenen die eerder bloedingsproblemen hebben gehad. Als zich een stolsel in de hersenen vormt, kan dit een beroerte of een mildere voorbijgaande ischemische aanval veroorzaken (TIA of "mini-beroerte"). Als er zich in de slagaders van het hart vormt, kan dit een hartinfarct (hartaanval) veroorzaken.

Hoewel ernstige blokkades elders kunnen voorkomen, komen ze veel minder vaak voor bij secundaire trombocytose dan bij primaire trombocytose (ook bekend als essentiële trombocytose).

Diagnose

Trombocytose wordt voornamelijk gediagnosticeerd met een complete bloedtelling (CBC). Dit is een bloedtest die de algehele samenstelling van uw bloed en de afzonderlijke componenten ervan beoordeelt. Dit omvat het aantal bloedplaatjes, dat wordt gemeten in kubieke millimeters (mm3).

Over het algemeen zullen gezonde mensen een bloedplaatjestelling hebben van tussen de 150.000 en 400.000 / mm3. Trombocytose wordt gediagnosticeerd wanneer de telling groter is dan 400.000 / mm3 en wordt als ernstig beschouwd als deze hoger is dan 600.000 / mm3.

Hoewel dit definitief bewijs kan zijn voor trombocytose, zal uw arts ook bloedonderzoeken uitvoeren die bekend staan ​​als erythrocyte sedimentatie (ESR) en C-reactief proteïne (CRP) om het niveau van gegeneraliseerde ontsteking in het lichaam te meten. Leverfunctietests en nier- (nier) functietesten kunnen beoordelen of een van deze orgaansystemen is aangetast.

Differentiële diagnoses

Uw arts kan ook andere mogelijke oorzaken onderzoeken als uw symptomen ongebruikelijk of overmatig zijn. De differentiële diagnoses kunnen zijn:

• Polycythemia vera, een myeloproliferatief neoplasma dat gewoonlijk wordt geassocieerd met primaire trombocytose
• Ijzertekort
• Infecties, inclusief tuberculose
• Hemolytische anemie
• pancreatitis
• Coeliakie
• Inflammatoire darmaandoening (IBD)
• Inwendige bloedingen

Afhankelijk van de vermoedelijke oorzaak kan het onderzoek een beenmergbiopsie, beeldvormingstesten, bloedonderzoek of een bloedkweek omvatten.

Behandeling

Trombocytose bij mensen met reumatoïde artritis vereist meestal geen directe behandeling. In plaats daarvan zou de behandeling erop gericht zijn de RA en de bijbehorende ontsteking onder controle te krijgen.

Afhankelijk van de ernst van de ziekte kan dit inhouden:

• Ontstekingsremmende medicijnen, inclusief corticosteroïden en niet-steroïde ontstekingsremmende geneesmiddelen (NSAID's)
• Ziektemodificerende antirheumatische geneesmiddelen (DMARD's) zoals methotrexaat, dat het immuunsysteem als geheel tempert
• Biologische responsmodificatoren zoals Enbrel (etanercept) of Humira (adalimumab), die specifieke delen van de immuunrespons temperen
• JAKS-remmers zoals Xeljanz (tofacitinib), die ontstekingen van binnenuit blokkeren

Er moet ook inspanning worden gedaan om te stoppen met roken, regelmatig te bewegen en je eetpatroon te verbeteren, wat allemaal kan helpen pijn en ontsteking te verminderen.

Als het zeldzame geval dat trombocytose ernstig is (750.000 / mm3 of hoger), zou een dagelijkse lage dosis aspirine worden voorgeschreven om uw cardiovasculaire risico te verlagen.

Minder vaak, orale medicatie zoals hydroxyurea of ​​Agrylin (anagrelide) kan worden gebruikt om het aantal bloedplaatjes te verminderen, meestal binnen vier tot 12 weken. Bijwerkingen op geneesmiddelen zijn relatief mild, maar kunnen misselijkheid, haaruitval, verkleurde nagels en aften in de mond zijn.