Hoe tendinose verschilt van tendinitis en waarom het ertoe doet

Tendinose is een aandoening die wordt gekenmerkt door zwelling en pijn van een pees. Tendinose wordt vaak verward met tendinitis, een aandoening die veel dezelfde symptomen deelt, maar sterk verschilt qua oorzaak en uiterlijk.

Verschil tussen tendonose en tendinitis

Het belangrijkste verschil tussen tendinose en tendinitis is tijd. Tendinose is een chronische (aanhoudende of terugkerende) aandoening die wordt veroorzaakt door herhaald trauma of een blessure die nog niet is genezen. Peesontsteking daarentegen is een acute (plotselinge, korte termijn) aandoening waarbij ontsteking wordt veroorzaakt door een direct letsel aan een pees.

(De verschillen worden weerspiegeld in hun achtervoegsels, met "-Sosis" betekent abnormaal of ziek en "-itis" betekent ontsteking.)

De symptomen en patronen van de ziekte variëren ook:

• tendinosis heeft geen ontsteking nodig. Als zodanig, hoewel het pijnlijk kan zijn, is er meestal geen roodheid of warmte van de omliggende zachte weefsels. Bij onderzoek onder een microscoop kunnen kleine scheurtjes (microtears) van de pees worden gezien, maar er zijn geen aanwijzingen voor ontstekingscellen.
• tendinitisdaarentegen leidt tot ontsteking en wordt gekenmerkt door zwelling, roodheid en warmte naast pijn. Wanneer ze onder de microscoop worden gezien, zouden ontstekingscellen aanwezig zijn. Tranen en schade zouden meestal meer uitgesproken zijn.

Deze verschillen geven aan hoe we de twee aandoeningen behandelen en de uitkomsten van de getroffenen voorspellen.

Soorten Tendinose

Tendinose kan in veel pezen in het hele lichaam voorkomen, vooral bij pezen rond grote gewrichten. We verwijzen vaak naar hen op basis van hun locatie of de specifieke pees die ze beïnvloeden:

• Tenniselleboog (ook bekend als laterale epicondylitis) is een vorm van tendinose die wordt veroorzaakt door overmatig gebruik. Het beïnvloedt met name de pezen die de spieren van de onderarm verbinden met de buitenkant van de elleboog. De toestand wordt verder verergerd doordat de spier herhaaldelijk wrijft tegen botachtige stoten van de elleboog, waardoor slijtage optreedt. Naast elleboogpijn wordt ook vaak zwakte van de greep gezien.
• Jumper's knee (ook bekend als patellar tendinosis) heeft betrekking op de pees die op de patella (knieschijf) begint en zich langs de voorkant van de knie naar de tibiale tuberkel (het scheenbeen) uitstrekt. In tegenstelling tot een acuut letsel, treft patella tendinose atleten en anderen aan waarvan de knieën herhaaldelijk worden beïnvloed door springen of herhaaldelijk tillen. Het moet niet worden verward met de knie van de hardloper (patellofemoraal pijnsyndroom) waarbij pijn wordt veroorzaakt door abnormaal contact- en bewegingspatroon van de patella op het femur (dijbeen).
• Achilles tendinose beïnvloedt de pees (de calcaneale pees genaamd) die de kuitspieren verbindt met de calcaneus (hielbeen). Achilles- en kuitstrakheid kan de aandoening bijdragen, vooral bij oudere mensen, omdat spieren en bindweefsel microtears door dagelijkse activiteiten ervaren die ervoor zorgen dat de pees buigt en intrekt (zoals lopen of traplopen). Botsporen op de hiel kunnen ook tegen de pees wrijven, waardoor deze in de loop van de tijd abraseert.

Behandeling van Tendinosis

Een van de gunstigste behandelingen voor tendinose is met fysiotherapie. Specifiek is aangetoond dat excentrische samentrekkingen van de beschadigde spier-pees effectief zijn bij het verminderen van pijn en het helen van beschadigde weefsels. In meer ernstige gevallen waarbij er een gedeeltelijke (of waarschijnlijke) breuk van een pees is, kan een operatie aangewezen zijn.

Omdat tendinose niet gepaard gaat met ontsteking, zijn orale ontstekingsremmende geneesmiddelen, cortisone-injecties en cryotherapie (applicatie van ijs) minder waarschijnlijk gunstig voor de behandeling van de aandoening.