Diagnostische mogelijkheden van CT en MRI vergelijken

Terwijl gewone röntgenfoto's nuttige beeldvormingstests zijn voor het evalueren van een breed scala aan gezondheidsproblemen, hebben artsen vaak meer geavanceerde medische beeldvormingsonderzoeken nodig om de oorzaak van de symptomen van een patiënt te bepalen. Computertomografie (CT) en magnetische resonantie beeldvorming (MRI) kunnen worden gebruikt voor diagnostische en screeningsdoeleinden.

Bij beide tests gaat de patiënt op een tafel liggen die door een donutvormige structuur wordt bewogen terwijl er beelden worden verkregen.

Maar er zijn significante verschillen tussen CT en MRI.

Computed Tomography (CT)

Bij een CT-scan draait de röntgenstraal rond het lichaam van de patiënt. Een computer vangt de afbeeldingen op en reconstrueert doorsneden van het lichaam. CT-scans kunnen in slechts 5 minuten worden voltooid, waardoor ze ideaal zijn voor gebruik op spoedeisende hulpafdelingen.

Een CT-scan wordt vaak gebruikt voor de volgende lichaamsstructuren en afwijkingen:

• Acute hersenbloeding door een beroerte of trauma
• Botachtige structuren
• Longembolie - bloedstolsel in de longen
• Longen, buik en bekken
• Nierstenen

Een CT-onderzoek wordt ook gebruikt om de plaatsing van de naald te begeleiden tijdens een biopsie van de longen, lever of andere organen.

In bepaalde gevallen wordt een contrastkleurstof toegediend aan de patiënt om de visualisatie van bepaalde structuren tijdens de CT-scan te verbeteren. Het contrast kan intraveneus, oraal of via een klysma worden toegediend. Het intraveneuze contrast wordt niet gebruikt bij patiënten met een significante nierziekte of een allergie voor het contrast.

CT-scans gebruiken ioniserende straling om foto's te maken. Dit type straling veroorzaakt een kleine toename van het levenslange risico van een individu om kanker te ontwikkelen. De reactie op ioniserende straling varieert van persoon tot persoon. De straling is riskanter bij kinderen. Een onderzoek onder leiding van professor Mark Pierce van de Universiteit van Newcastle, VK, toonde bijvoorbeeld een verband aan tussen straling van CT-scans en leukemie en hersentumoren bij kinderen. De auteurs merken echter op dat de cumulatieve absolute risico's klein zijn en dat klinische voordelen meestal opwegen tegen de risico's.

Naarmate de technologie is verbeterd, is de dosis straling die nodig is voor een CT-scan verminderd. Tegelijkertijd is de algehele beeldkwaliteit beter geworden. Sommige scanners van de volgende generatie kunnen de blootstelling aan straling tot wel 95 procent verminderen in vergelijking met traditionele CT-machines. Ze bevatten meestal meer rijen röntgendetectoren en maken snellere beeldvorming mogelijk door een groter deel van het lichaam in één keer vast te leggen. CT-coronaire angiografieën die de slagaderen van het hart scannen, kunnen nu bijvoorbeeld in één enkele hartslag een foto van het hele hart maken als de nieuwe technologie wordt gebruikt.

Verder zijn stralingsveiligheid en stralingsbewustzijn veel besproken. Twee organisaties die werken aan bewustwording zijn de Image Gently Alliance en Image Wisely. Image Het onderwerp is voorzichtig bezig met het aanpassen van de stralingsdosis voor kinderen, terwijl Image Wisely campagnes uitvoert voor beter onderwijs over blootstelling aan straling en behandelt verschillende zorgen met betrekking tot stralingsdoses van verschillende beeldvormingstests. Studies tonen ook aan hoe belangrijk het is om stralingsrisico's met patiënten te bespreken; als patiënt moet u worden betrokken bij een gedeeld besluitvormingsproces.

Magnetic Resonance Imaging (MRI)

In tegenstelling tot CT gebruikt een MRI geen ioniserende straling. Daarom is het een geprefereerde methode voor de evaluatie van kinderen en voor delen van het lichaam die niet zo mogelijk mogen worden bestraald, bijvoorbeeld de borst en het bekken bij vrouwen.

In plaats daarvan gebruikt MRI magnetische velden en radiogolven om afbeeldingen te verkrijgen. De MRI genereert afbeeldingen in dwarsdoorsnede in meerdere dimensies, dat wil zeggen over de breedte, lengte en hoogte van uw lichaam.

MRI is goed geschikt voor het visualiseren van de volgende lichaamsstructuren en afwijkingen:

• Verwondingen aan de pezen en ligamenten rondom gewrichten zoals de knie of schouder. (Een pees verbindt spier met bot om het bot te verplaatsen Een ligament verbindt bot op bot om een ​​gewricht te stabiliseren.) Een arts kan bijvoorbeeld MRI bestellen als iemand tekenen of symptomen heeft van een gescheurd ligament in de knie.
• Problemen met het ruggenmerg, zoals een hernia of spinale stenose
• Hersenkrakers, zoals tumor, infectie, oude beroertes en multiple sclerose
• Osteomyelitis (chronische infectie van de botten)

MRI-machines zijn niet zo gebruikelijk als CT-machines, dus er is meestal een langere wachttijd voordat een MRI wordt opgehaald. Een MRI-examen is ook duurder. Hoewel een CT-scan in minder dan 5 minuten kan worden voltooid, kan een MRI-onderzoek 30 minuten of langer duren.

De MRI-machines zijn lawaaierig en sommige patiënten hebben tijdens de examens claustrofobisch. Een oraal kalmerend medicijn of het gebruik van een "open" MRI-machine kan patiënten helpen zich prettiger te voelen.

Omdat MRI magneten gebruikt, kan de procedure niet worden uitgevoerd voor patiënten met bepaalde soorten geïmplanteerde metalen apparaten, zoals pacemakers, kunstmatige hartkleppen, vasculaire stents of aneurysmaclips.

Sommige MRI's vereisen het gebruik van gadolinium als een intraveneuze contrastkleurstof. Gadolinium is over het algemeen veiliger dan het contrastmateriaal dat wordt gebruikt voor CT-scans, maar kan schadelijk zijn voor patiënten die worden gedialyseerd voor nierfalen.

Recente technologische ontwikkelingen maken ook MRI-scanning mogelijk voor gezondheidsproblemen waarbij MRI eerder niet geschikt was. Bijvoorbeeld in 2016, wetenschappers van het Sir Peter Mansfield Imaging Center in het VK.ontwikkelde een nieuwe methode die de beeldvorming van longen mogelijk zou maken. De methodologie maakt gebruik van behandeld krypton-gas als een inhaleerbaar contrastmiddel en wordt de geïnhaleerde hyper gepolariseerde gas-MRI genoemd. Patiënten moeten het gas in een zeer zuivere vorm inhaleren, waardoor een 3D-beeld met hoge resolutie van hun longen kan worden geproduceerd. Als studies over deze methode succesvol zijn, kan de nieuwe MRI-technologie artsen een beter beeld geven van longziekten, zoals astma en cystic fibrosis. Andere edelgassen zijn ook gebruikt in een gehyperpolariseerde vorm, waaronder xenon en helium. Xenon wordt goed verdragen door het lichaam. Het is ook goedkoper dan helium en is van nature beschikbaar. Er is opgemerkt dat dit bijzonder nuttig is bij het beoordelen van de longfunctie-eigenschappen en de uitwisseling van gassen in de longblaasjes (kleine luchtzakjes in de longen).

Deskundigen voorspellen dat niet-radioactieve contrastmiddelen beter zouden kunnen zijn dan de bestaande beeldvormingstechnieken en functietests. Ze bieden hoogwaardige informatie over de functie en structuur van de longen, verkregen tijdens een enkele ademhaling.