Vervorming, oorzaken, behandeling en prognose van de klappervoet

Een klompvoet is een geboorteafwijking waarbij de voeten van een pasgeboren baby naar beneden en naar binnen wijzen. Hoewel de klompvoeten geen pijn veroorzaken, kan deze problemen op de lange termijn veroorzaken als ze onbehandeld blijven, wat het vermogen van het kind om normaal te lopen beïnvloedt. Als de klompvoet echter op de juiste manier wordt behandeld, kan de misvorming vaak in de vroege kinderjaren worden genezen.

Oorzaken

De oorzaak van de klompvoet is niet goed begrepen. Hoewel het kan worden geassocieerd met andere congenitale misvormingen (zoals spina bifida en arthrogryposis), kan het ook onafhankelijk voorkomen. De oorzaak van de klompvoet is niet te wijten aan iets dat de moeder tijdens de zwangerschap deed. De misvorming komt voor bij 1-2 van elke 1000 geboortes.

Wanneer een kind met een klompvoet wordt geboren, zijn de pezen aan de binnenkant en de achterkant van de voet te kort. De voet wordt zodanig getrokken dat de tenen naar beneden wijzen en naar binnen, en het wordt in deze positie gehouden door de verkorte pezen. De klompvoet kan worden omschreven als soepel (flexibel) of stijf. De stijve misvormingen worden vaker geassocieerd met andere congenitale misvormingen en kunnen moeilijker te behandelen zijn.

Behandeling

De behandeling voor klompvoet begint meestal kort nadat het kind is geboren. Sommige orthopedisch chirurgen geven de voorkeur aan onmiddellijke behandeling wanneer het kind nog in het ziekenhuis is. Het voordeel is dat ouders vaak bang zijn dat een eventuele vertraging potentieel schadelijk is, en de onmiddellijke behandeling kan mensen geruststellen dat er iets wordt gedaan. Andere orthopedisten geven er de voorkeur aan de behandeling te starten enkele weken nadat het kind is geboren. Het voordeel is dat dit ouders de kans geeft om zich met hun pasgeboren te binden zonder dat er afgietsels in de weg zitten. De waarheid is dat behandeling geen noodgeval is. Terwijl het zou moeten beginnen in de eerste weken van het leven, zou de precieze timing van de behandeling gebaseerd moeten zijn op de voorkeur van de ouders en de behandelende orthopedisch chirurg.

De gebruikelijke behandeling van een klompvoet bestaat uit de pediatrische orthopedisch chirurg die de voet manipuleert en in de gecorrigeerde positie werpt. In de loop van enkele maanden wordt de manipulatie geleidelijk verhoogd om de normale positie van de voet te herstellen. Deze manipulatie techniek heet "The Ponseti Method", genoemd naar de arts die deze behandeling heeft gepopulariseerd.

De positie en timing van de afgietsels zijn opzettelijk en bedoeld om de voet uit te rekken en in een juiste positie te draaien. Ongeveer één keer per week worden de gietvormen vervangen in een proces dat serie-casting wordt genoemd. De afgietsels corrigeren langzaam de positie van de klompvoet.

In ongeveer de helft van de gevallen volstaat deze manipulatie om de klompvoetafwijking te corrigeren. In sommige gevallen kan een chirurgische ingreep noodzakelijk zijn. Tijdens de operatie zal de chirurg de strakke achillespees loslaten of losmaken om de voet zijn normale positie te laten aannemen. Zodra de afgietsels zijn verwijderd, draagt ​​het kind meestal nachtbraces tot ongeveer de leeftijd van twee.

Volgende stappen in de behandeling

In sommige gevallen is extra chirurgie nodig om de positie van de klompvoet te corrigeren. Meestal is dit nodig in gevallen waarin het kind andere ontwikkelingsproblemen heeft (zoals artrogriepose) of als het kind meer dan een paar maanden na de geboorte met de behandeling begint.

Als de misvorming van de klompvoet niet wordt gecorrigeerd, ontwikkelt het kind een abnormale gang en kan het ernstige huidproblemen hebben. Omdat het kind aan de buitenkant van de voet loopt, een deel van de voet dat niet ontworpen is om op te lopen, kan de huid afbreken en kan het kind ernstige infecties ontwikkelen. Bovendien kan de abnormale gang leiden tot gewrichtsslijtage en chronische jichtsymptomen.