Waarheid achter door voedsel overgedragen ziekten: hoe veilig is ons voedsel?

In ons dagelijks leven twijfelen de meesten van ons niet aan de veiligheid van ons voedsel. Het is een verontrustende gedachte dat iets waar we van uitgaan dat het gezond en gezond is, ons ziek kan maken of zelfs kan doden. Maar door voedsel overgedragen ziekten kunnen zelfs de gezondste producten, eieren en vlees dodelijk maken. Dus hoe veilig is onze voedselvoorziening precies?

Wat de krantenkoppen ons over voedselveiligheid vertellen

Wanneer er uitbraken zijn van door voedsel overgedragen ziekten, grijpen ze direct de krantenkoppen en de aandacht van consumenten overal. In de zomer van 2011, a listeriosis uitbarsting getraceerd terug naar meloen van een Colorado boerderij doodde 30 mensen en ziek tientallen meer. In april 2012 zijn 425 Amerikanen gecontracteerd Salmonella van wat de Amerikaanse Centers for Disease Control (CDC) een "raw scraped ground tonuna product" noemen, dat gewoonlijk in sushi wordt gebruikt. De giftige scène in een nu ter ziele doende pinda-pakhuis in Baxley, Georgia dat de bron was van de massale uitbraak van Salmonella die negen mensen doodde en 691 anderen in 46 staten in 2008-2009 ziek maakte, was een brandpunt voor een gezamenlijke focus op voedselveiligheid in de producten industrie.

Die krantenkoppen zijn slechts het topje van de ijsberg. Een snel bezoek aan de CDC-website voor een volledig rapport kan je zelfs afschrikken voor een vloeibaar dieet. Maar hoe vaak worden mensen ziek van voedsel?

De statistieken voor echte voedselveiligheid en door voedsel overgedragen ziekten

De CDC schat dat ongeveer 1 op de 6 Amerikanen ziek wordt van iets dat ze elk jaar eten. Van die mensen worden er ongeveer 128.000 in het ziekenhuis opgenomen en 3000 sterven. Hoewel deze statistieken voor de meesten gruwelijk zijn, laten we ze in het juiste perspectief plaatsen.

Elke dag worden er ongeveer 1 miljard maaltijden geserveerd in Amerika, wat neerkomt op 400 miljard per jaar. Op basis van de schattingen van door voedsel overgedragen ziekten van de CDC, zal slechts één van de 133.333.333 maaltijden die u eet u waarschijnlijk doden. Dat is een snelheid van.0000000075 procent. Je hebt twee keer zoveel kans om de loterij te winnen. Volgens de National Weather Service zijn uw kansen om te worden gedood door een blikseminslag in een bepaald jaar 1 op 775.000. Hoewel de kans op voedselallergieën wel degelijk in uw voordeel is, dient het feit dat er überhaupt risico is toch als een oproep tot actie voor de voedingsindustrie.

Dr. Bob Whitaker, hoofdwetenschapper van de Washington, DC-gebaseerde Produce Marketing Association (PMA), een internationale handelsorganisatie die boeren en voedselverladers vertegenwoordigt, en voorzitter van de Research and Technology Council van het Center for Produce Safety aan de universiteit van California-Davis is het daarmee eens. 'Als jij degene bent die ziek wordt, geef je echt niets om de andere 100 miljoen mensen die dat niet deden. Wij in de industrie willen daar altijd van op de hoogte zijn. Eén persoon die ziek wordt, is te veel en daarom blijven we ernaar streven elke dag beter te doen."

De organisaties die betrokken zijn bij voedselveiligheid

"Ik denk dat onze voedselvoorziening veilig is", zegt dr Whitaker. "Als je kijkt naar het aantal mensen dat we elke dag voeden met allerlei soorten voedsel, vlees en zuivel en pluimvee en producten, denk ik dat we een veilige voedselvoorziening hebben. We hebben vandaag betere technologie beschikbaar dan ooit tevoren. "Maar het is niet alleen nieuwe technologie die voortdurende verbeteringen in voedselveiligheid stimuleert, het is ook het werk van regelgevende instanties, de Amerikaanse overheid en de voedselindustrie zelf.

Zo werd de vleesindustrie door het Congres gedwongen zijn act in de jaren negentig op te ruimen na de Britse uitbraak van bovine-encefalitis (gekkekoeienziekte) aan het eind van de jaren tachtig. Amerikaanse producenten van varkensvlees, rundvlees, gevogelte en ander vlees worden continu gegeven - en voldoen meestal aan - steeds hogere normen van Amerikaanse regelgevende instanties.

De AGF-industrie daarentegen is in hoge mate zelfregulerend. Hoewel er voldoende waarborgen van de overheid zijn - en meer via voedselveiligheidswetgeving komt, heeft het Congres de afgelopen paar jaar de weg geëffend - na het zien van de vleesindustrie zich een weg banen door eindeloze linten van bureaucratische rompslomp, zagen leveranciers van producten het licht en nam het initiatief om veiliger producten te leveren.

Afgezien van de voorschriften voor voedselveiligheid, is het voor de consument van cruciaal belang dat voortdurend verbeteringen worden aangebracht. De meeste groothandels, detailhandelaren en leveranciers van voedseldiensten (zoals restaurants, ziekenhuizen, scholen, enz.) Eisen bijvoorbeeld dat producten van boerderijen en verpakkingsbedrijven niet alleen worden geïnspecteerd en gecertificeerd door het Amerikaanse ministerie van landbouw, maar ook door onafhankelijke derde partijen. auditors, zoals Primus Labs.

Nieuwe voedselveiligheidsinitiatieven en technologie

Nu PMA de leiding neemt, heeft de industrie in 2008 vrijwillig het Produce Traceability Initiative aangenomen, een reeks mijlpalen die tot doel hebben om alle producten die op Amerikaanse markten worden verkocht of in de foodservice worden gebruikt, te laten traceren tot de rij waarin ze zijn geteeld. Hoewel verbeteringen in de algehele voedselveiligheid het primaire doel zijn (en aantoonbaar altijd zullen zijn), zullen het verbeteren van praktijken zoals traceerbaarheid belangrijk blijven, want hoe zorgvuldig de industrie ook is, toch zullen er nog steeds ongelukken gebeuren. Door in staat te zijn om onmiddellijk de oorzaak van een probleem op te sporen, kan de verspreiding ervan worden voorkomen en de negatieve impact beperkt.

De bottom line: hoe veilig is ons voedsel?

"Bovendien zijn de mensen die deze producten kweken en produceren zelf consumenten," zegt Dr. Whitaker. "Zijn eten. Soms kun je dat uit het oog verliezen. Het is belangrijk om ons voortdurend eraan te herinneren en voortdurend waakzaam te zijn. Ik denk dat de industrie de voedselveiligheid echt heeft verhoogd tot een punt van belangrijkheid dat op laser is gericht. We kunnen nooit door voedsel overgedragen ziekten elimineren, maar ik denk wel dat we hun ernst kunnen beperken."