Is slapeloosheid ooit weg? Oorzaken en hoe het te stoppen

Artsen spreken vaak van prognose in verband met medische problemen, en mensen die moeilijk kunnen vallen of in slaap blijven, kunnen zich afvragen: gaat slapeloosheid ooit weg? Hoewel dit grotendeels kan afhangen van de onderliggende oorzaken, kunt u deze vraag wellicht beter zelf beantwoorden door de mogelijke triggers beter te begrijpen. Ontdek hoe u slapeloosheid kunt stoppen en slechte slaap kunt omkeren met eenvoudige veranderingen.

Gezien de oorzaken van slapeloosheid

Slapeloosheid wordt gedefinieerd als moeite met vallen of blijven slapen of slaap die niet verfrissend is in afwezigheid van een andere slaapstoornis zoals slaapapneu. Ons begrip van de oorzaak van de aandoening is afhankelijk van drie factoren: aanleg, provocatie en bestendiging. Het overwegen van elk van deze factoren, op zijn beurt, kan nuttig zijn om te bepalen of slapeloosheid zal oplossen.

Iedereen heeft het potentieel om de slaapproblemen te ontwikkelen die slapeloosheid kenmerken. Dit wordt een predispositie of drempel genoemd. Voor sommige mensen is de drempel hoog en ervaren ze zelden slapeloosheid. Voor anderen kan een verlaagde drempel helaas een fooi geven aan een persoon die moeite heeft met slapen, zelfs met een kleine provocatie.

Provocerende factoren zijn divers en variabel. Overweeg wat u eerder moeite heeft gegeven om te slapen: een ongemakkelijk bed, een warme kamer, een lawaaierige straat, een huilende baby, stress en de lijst gaat maar door. Hoewel de triggers bekend zijn, kan iets dat leidt tot slapeloosheid voor u, weinig effect hebben op uw partner en omgekeerd. Meestal neemt de slapeloosheid af wanneer de oorzaak is verwijderd. Het kan echter ook bestendigd worden door veranderingen die je maakt en chronische slapeloosheid worden.

Mensen met slapeloosheid brengen vaak veranderingen aan waarvan zij hopen dat ze hun situatie zullen verbeteren. Er kan bijvoorbeeld een eerdere bedtijd worden geregeld om te proberen voldoende slaap te krijgen. Dit kan een averechts effect hebben wanneer het opeens veel moeilijker is om op het eerdere uur in slaap te vallen. Deze veranderingen, waarvan vele gedragsmatig zijn of betrekking kunnen hebben op gedachten en emoties, worden bestendigende factoren genoemd.

Kan slapeloosheid worden gestopt of worden afgewisseld met behandelingen?

Nu u de onderliggende oorzaken van slapeloosheid beter begrijpt, is het mogelijk om na te gaan of slapeloosheid verdwijnt. De onderliggende drempel die je hebt om slapeloosheid te ontwikkelen, verandert niet. Daarom kan, gezien het juiste scenario, slapeloosheid blijven bestaan ​​of terugkeren. Stel je het voor als een grote rots die zich net onder de oppervlakte van een meer bevindt: wanneer het waterniveau voldoende daalt, laat de rots zich weer zien. Op dezelfde manier kan slapeloosheid terugkomen naar de oppervlakte. De factoren die deze predispositie creëren, kunnen niet worden veranderd en zijn waarschijnlijk genetisch bepaald en hebben betrekking op neurotransmitters in de hersenen.

Het goede nieuws is dat de precipiterende factoren of triggers een plaats kunnen zijn om in te grijpen. Veel van deze triggers lossen vanzelf op. Bijvoorbeeld, een slechte nacht van slaap voordat een test zal verdwijnen zodra de test slaagt. Vele anderen kunnen worden verlicht zodra ze correct zijn geïdentificeerd. In feite is cognitieve gedragstherapie voor slapeloosheid (CBTI) een zeer effectieve behandeling voor slapeloosheid die precies dat doet.

Een speciaal opgeleide psycholoog voert typisch CBTI uit door triggers voor uw slapeloosheid te identificeren en vervolgens te helpen deze oorzaken onschadelijk te maken. Als u niet in slaap kunt vallen omdat u vroeg naar bed bent gegaan, kan een slaapbeperking de aanbeveling zijn. Als u 's nachts wakker ligt en niet kunt slapen, is stimulusbeheersing nuttig. Als je geest raast als je gaat liggen, kun je baat hebben bij het observeren van een bufferzone voor het slapengaan of het plannen van de piektijd gedurende de dag.

Medicijnen worden vaak gebruikt om slapeloosheid te behandelen, maar veel mensen willen slaappillen vermijden vanwege het risico op bijwerkingen. In het bijzonder kunnen slaappillen iets veroorzaken dat tachyfylaxis wordt genoemd: de medicijnen worden minder effectief, hogere doses zijn nodig voor hetzelfde effect, uiteindelijk stoppen ze met werken en wanneer gestopt rebound-slapeloosheid optreedt. (Gelukkig herstelt slapeloosheid meestal in korte tijd.) Daarom, hoewel slaappillen tijdelijk verlichting bieden, worden ze niet aanbevolen voor langdurig gebruik om slapeloosheid te behandelen.

Het kan ook erg belangrijk zijn om chronische problemen aan te pakken die kunnen bijdragen aan slapeloosheid. Slapeloosheid bestaat vaak naast angst of depressie, en deze aandoeningen zullen vaak worden voortgezet als de andere onbehandeld blijft. Als de slapeloosheid gerelateerd is aan problemen in de slaapomgeving, moeten deze ook worden geadresseerd om verlichting te bieden.

Hoewel de onderliggende tendens tot slapeloosheid aanhoudt, net onder de oppervlakte, is het goede nieuws dat slapeloosheid zelf niet hoeft te. De langetermijnprognose om slapeloosheid te genezen kan uitstekend zijn. Behandeling met CBTI en andere interventies onder leiding van een slaapspecialist kunnen zeer effectief zijn om slapeloosheid voorgoed te laten verdwijnen.