Uitgebreide fase kleine cel longkanker

Kleincellige longkanker komt minder vaak voor dan niet-kleincellige longkanker, goed voor ongeveer 15 procent van de longkankers. Het heeft de neiging agressiever te zijn, snel te groeien en zich snel te verspreiden, maar reageert vaak goed op chemotherapie. In tegenstelling tot niet-kleincellige longkanker, is de maligniteit verdeeld in slechts twee fasen: beperkt en uitgebreid.

Uitgebreide fase kleincellige longkanker wordt gedefinieerd als het stadium waarin de kanker uitgezaaid (uitgespreid) is naar andere delen van het lichaam, zoals de longen of de hersenen. De lever, bijnieren en botten zijn ook veel voorkomende plaatsen van metastase.

Ongeveer 60 tot 70 procent van de mensen met kleincellige longkanker heeft een uitgebreide ziekte op het moment van diagnose. In het verleden was chemotherapie de primaire behandeling, met of zonder bestraling. In 2018 werd echter vastgesteld dat het gebruik van een immunotherapie in combinatie met chemotherapie de overleving zou kunnen verlengen.

symptomen

Symptomen van uitgebreide fase kleincellige longkanker kunnen worden gecategoriseerd door degenen die de longen aantasten, die welke worden veroorzaakt door paraneoplastische syndromen (een abnormale immuunrespons veroorzaakt door de tumor) en die welke verband houden met metastase.

Symptomen gerelateerd aan de longen zijn:

• Aanhoudende hoest
• Bloed ophoesten (hemoptysis)
• Zwelling van het gezicht en de nek
• Kortademigheid
• wheezing
• Herhaalde episodes van longontsteking of bronchitis
• Heesheid

Symptomen van paraneoplastische syndromen zijn onder meer:

• Spierzwakte in de bovenste ledematen, visusveranderingen en slikproblemen (Lambert-Eaten myasthenic syndrome)
• Zwakte, vermoeidheid en een laag natriumgehalte in het bloed (ook bekend als syndroom van onjuiste secretie van antidiuretisch hormoon of SIADH)
• Verlies van coördinatie en moeite met spreken (paraneoplastische cerebellaire degeneratie)
• Clubbing (afronding) van de vingernagels

Symptomen gerelateerd aan metastase zijn:

• Vermoeidheid
• Onbedoeld gewichtsverlies
• Verlies van eetlust
• Pijn in de rug, heupen of ribben als de tumor is uitgezaaid naar het bot
• Moeite met slikken (dysfagie) doordat een tumor in de buurt van of de slokdarm is binnengedrongen
• Hoofdpijn, visusveranderingen, zwakte of toevallen als een tumor zich naar de hersenen verspreidt

Behandeling

In het verleden was de behandeling van uitgebreide fase kleincellige longkanker het meest vaak chemotherapie die op zichzelf werd toegediend. Een studie uit 2018 gepubliceerd in The New England of Journal of Medicine vond echter dat eerstelijnsbehandeling (de initiële behandeling) met behulp van het immunotherapie-medicijn Tecentriq (atezolizumab) in combinatie met de chemotherapiemiddelen carboplatine en etoposide de overleving significant verlengde ten opzichte van alleen chemotherapie. Vanwege deze bevindingen kreeg de combinatie voorrang door de FDA.

Soms kan bestraling worden gebruikt als een vorm van palliatieve therapie om de symptomen te verlichten, zoals botpijn, bloedingen van de longen, luchtwegobstructie of ernstige neurologische complicaties.

Prognose

De overlevingspercentages voor kleincellige longkanker zijn aanzienlijk verbeterd sinds de toevoeging van bestralingstherapie aan de behandeling, maar blijven nog steeds laag.

Zonder behandeling is de gemiddelde levensverwachting voor een persoon met een uitgebreide diagnose twee tot vier maanden. Met de behandeling stijgt de verwachting tussen zes en twaalf maanden, met een mediane overlevingskans van vijf jaar van maximaal 8 procent.

Omdat we een lange weg hebben afgelegd in het behandelen van andere snelgroeiende kankers, zoals leukemie, wordt gehoopt dat in de nabije toekomst betere behandelingen zullen worden gevonden voor de behandeling van kleincellige longkanker.

omgaan

Studies suggereren dat het leren van wat je kunt over je longkanker je kwaliteit van leven, en mogelijk zelfs je uitkomst, kunt verbeteren. Vragen stellen. Meer informatie over klinische onderzoeken. Overweeg om lid te worden van een steungroep.

Velen van ons aarzelen om over kwesties rond het levenseinde te praten, maar het bespreken hiervan met uw arts en uw familie - zelfs als u hoopt op genezing - wordt geassocieerd met minder gevoelens van eenzaamheid en een betere kwaliteit van leven.

Verlies nooit hoop, zelfs als je ervoor hebt gekozen om geen verdere behandeling na te streven. Hoop op quality time met geliefden, met een goede beheersing van uw symptomen. Hoop op de toekomst van je dierbaren die zullen blijven, met herinneringen aan jou in hun harten.

Kleincellige longkanker overlevingskansen