Wat te verwachten bij een spoedoperatie

1

Intake Assessment begint

Een spoedoperatie is een operatie die onmiddellijk moet worden uitgevoerd en zonder welke een persoon zou kunnen sterven permanent worden geschaad.

Bij aankomst op de spoedeisende hulp, zal het noodpersoneel de toestand van de persoon gaan beoordelen. Dit omvat het nemen van vitale functies, het bekijken van symptomen, het uitvoeren van een lichamelijk onderzoek en het nemen van een geschiedenis van de vroegere en huidige ziekten, allergieën en medicatiegebruik van de persoon.

Als de patiënt ernstig ziek is, kan de behandeling onmiddellijk beginnen naast de intake. Indien nodig kan de persoon worden gestabiliseerd met medicijnen, transfusies, intraveneuze vloeistoffen, andere soorten noodinterventies.

In de meeste gevallen zal het verplegend personeel veneuze toegang initiëren (een infuuslijn in een ader invoegen) om een ​​snelle toediening van medicijnen mogelijk te maken.

2

Diagnostisch onderzoek vóór de operatie

Zodra de fysieke beoordeling is voltooid en de patiënt is gestabiliseerd, kunnen diagnostische tests worden besteld, waaronder röntgenfoto's, laboratoriumwerk, computertomografie (CT) -scans, magnetische resonantiebeeldvorming (MRI) -scans, elektrocardiogrammen (ECG's) om de gezondheid van het hart te beoordelen, elektro-encefalogrammen (EEG's) om hersenletsel te beoordelen.

Als de testen de noodzaak voor een operatie bevestigen, zal een chirurg onmiddellijk worden geraadpleegd. In grotere ziekenhuizen is een trauma of algemene chirurg doorgaans 24 uur per dag beschikbaar en voert deze doorgaans zelf een beoordeling uit op de eerste hulpafdeling.

3

Noodoverboeking naar een andere faciliteit

Afhankelijk van het type ziekenhuis waar iemand naartoe wordt gebracht, kan een overdracht naar een andere faciliteit nodig zijn. Kleine of landelijke ziekenhuizen hebben vaak niet de specialisten of technische capaciteiten om bepaalde operaties uit te voeren.

In dergelijke gevallen coördineert de eerste hulpafdeling een overdracht zodra de patiënt is gestabiliseerd, meestal binnen een uur of minder. Vervoer kan een ambulance of helikopter met getraind personeel aan boord omvatten om de veilige overdracht te vergemakkelijken.

4

Voorbereiding op chirurgie

Algemene anesthesie wordt meestal gegeven tijdens noodoperaties om het individu volledig te kalmeren en zijn of haar spieren tijdelijk te verlammen. Om dit te doen, wordt medicatie geleverd door IV om de patiënt te ontspannen terwijl de arts een endotracheale buis in de luchtpijp plaatst. De buis is verbonden met een beademingsapparaat dat tijdens de operatie de ademhaling van de patiënt overneemt.

Andere medicijnen worden dan gegeven om elke beweging te voorkomen en ervoor te zorgen dat de persoon door de hele procedure slaapt. De anesthesioloog blijft bij de hand om de vitale functies continu te controleren.

Indien nodig zal de anesthesist ofwel extra IV-lijnen ofwel een enkele grotere lijn (een zogenaamde centrale lijn genoemd) in de arm van de patiënt plaatsen om tegelijkertijd verschillende medicijnen af ​​te geven.

5

Chirurgie ondergaan

Zodra de algehele anesthesie van kracht is, begint de spoedoperatie. Het gebied van het te opereren lichaam wordt grondig gereinigd en omgeven door steriele doeken om ervoor te zorgen dat het gebied kiemvrij blijft.

De aard van de operatie en ziekte zal bepalen hoeveel chirurgen nodig zijn en hoe lang de operatie zal duren. Indien nodig kunnen transfusies worden besteld om de patiënt tijdens de procedure beter te stabiliseren. IV-vloeistoffen worden tijdens de operatie doorgaans toegediend ter compensatie van eventueel verlies van bloed en lichaamsvloeistoffen.

6

Herstel na een operatie

Wanneer de operatie is voltooid, wordt de persoon naar de post-anesthesiezorgeenheid (PACU) getransporteerd als deze stabiel is. De patiënt zal meestal groggy zijn totdat de anesthesie verdwijnt. Tijdens deze herstelfase worden de vitale functies van de persoon nauwlettend gevolgd en indien nodig pijnmedicatie voorgeschreven.

Zodra de patiënt alert is en de anesthesie is uitgewerkt, wordt hij of zij naar een ziekenhuiskamer getransporteerd om te gaan helen. Degenen die onstabiel zijn of voortdurend gecontroleerd moeten worden, worden naar de intensive care-eenheid (ICU) gebracht.

Personen met kritieke letsels moeten op de beademing blijven totdat ze sterk genoeg zijn om zelfstandig te ademen. Anderen kunnen aanvullende operaties of medische procedures vereisen.

7

Rehabilitatie en kwijting

Na de operatie worden antibiotica voorgeschreven om infectie te voorkomen en zullen verschillende pijnstillers worden gebruikt om pijn onder controle te houden. Hersteltijden kunnen variëren en kunnen revalidatietherapie omvatten. Die op de ICU blijven daar totdat ze zonder hulp kunnen ademen.

Voor patiënten die te ziek zijn om te eten, kan voeding worden afgeleverd met IV of via een voedingsslang die in de slokdarm is ingebracht.Wanneer de patiënt sterk genoeg is om te doen, zal hij beginnen met kleine hoeveelheden heldere vloeistoffen te drinken en geleidelijk door te gaan naar een normaal dieet.

Voor degenen die in staat zijn om te doen, zal het herstel beginnen door de persoon te vragen op de rand van het bed te gaan zitten en naar de badkamer te lopen. Naarmate de persoon verbetert, worden de loopafstanden vergroot met of zonder mobiliteitshulpmiddelen.

Het verplegend personeel zorgt tijdens het verblijf in het ziekenhuis voor incisie en leert de patiënt hoe hij op de juiste manier voor de wond moet zorgen als hij of zij thuis is. De ontlading van het ziekenhuis begint zodra de arts zeker is dat de persoon ruimschoots is hersteld. Indien nodig, zal thuiszorg worden besteld om te helpen bij de transitie of om doorlopende zorg te bieden.